Mirëmbetsh Tolerancë-Denise Levertov, 1975 Poetë gjenialë, faqetrëndafiltë Urtakë të mirëfilltë Ju i dhatë botës Ca kafshore cilësore Llokma gjuhësore të servirura Siç serviret një kontrafile viçi Dhe një flambée qershish me akullore. Mirëmbetshi, mirëmbetshi S’më bëhet vonë Edhe në mos e shijofsha më kurrë hajen tuaj elegante, Ju miq neutralë, ju që shihni gjithçka… Keep Reading
KËNGË DASHURIE E VAJZËS SË ÇMENDUR-SYLVIA PLATH Mbyll sytë dhe e gjithë bota përdhe, e vdekur bie. Qepallat ngre e gjithçka ka rilindur. (A mos je pjellë e mendjes sime, veç një hije?) Yjet në blu e kuq vallëzojnë në qiell E me galop, paftuar vjen errësirë e dendur. Mbyll sytë dhe e gjithë… Keep Reading
EDUARDO GALEANO Të jetosh dhe të vdesësh është një fakt, kundër të cilit askush nuk del, as Donja Asuncion Gutierrez, prandaj ajo, pasi jetoi një shekull të gjatë, vdiq. Të afërmit dhe fqinjët, pasi e qanë në shtëpinë e saj në Managua, ikën dhe shkuan në një dasmë. Siç shihet, brenda një kohe të shkurtër… Keep Reading
Sa me fat njeriu që nuk ka asgjë-Bertolt Brecht Nga drama “Mëmë Kurajoja” Ju e patë të urtin Solomon Ju e dini se ç’erdh’ prej tij, Atij ndërlikimet i dukeshin të thjeshta. Ai e mallkoi orën që e lindi Dhe kuptoi se gjithçka ish e kotë. Sa i madh dhe i mençur ishte Solomoni.… Keep Reading
Arlinda Guma Kjo poezi e Wislawa Szymborska-s është një nga më të veçantat e saj. Kompozicioni; i përsosur. “Recensë e një poezie të pashkruar” ka një ndërtim njëheraz dyplanësh. Nga njëra anë lexuesi njihet me “narrativën” e poezisë dhe nga ana tjetër kemi përshtypjet e një kritiku letërsie skeptik, i cili bën të qartë mosaprovimin… Keep Reading
SHTËPI NË PEMË- JORGOS PREVEDHURAKIS Prapa kodrave nuk ka jetë prapa kodrave është vetëm shajnia e saj, veli, manteli, shamia diçka që e merr era, gjithsesi, ka greva dhe pamflete akademike për rolin e grevëthyesve në shoqërinë moderniste, tortura të klasifikuara, zoologji, piano me bisht dhe një keqkuptim masiv që kundërmon… Keep Reading
Yehuda Amichaï – Koha 26 Ky kopsht me rrëfimin tënd brenda. “I rrënuar nga dashuria”, më the dhe një mori gjërash të tjera që i kam harruar. Më kujtohen gjethet tashmë të nxira, sipër, dhe fjalët, poshtë, ende në dritë. Diku një dritare ku ai që e hap nuk është i njëjti që e… Keep Reading
IVAN EGÜEZ Ekuador, 1944 Sot në mëngjes, unë e Klaudia, si përherë, u nisëm për në punë, me makinën që prindërit e mi na patën dhuruar, këtu e dhjetë vjet të shkuara, me rastin e martesës sonë. Duke ecur, befas, ndjeva se pranë pedales ndodhej një send. Një portofol?! Një?… Papritur, u kujtova se mbrëmë,… Keep Reading
Asgjë për herë të dytë-Wislawa Szymborska Asgjë nuk mund të ndodhë dy herë. Si pasojë, keqardhemi për faktin se ne mbërrijmë këtu në mënyrë të improvizuar dhe largohemi pa e patur shansin për t’u praktikuar. Edhe nëse nuk ka asnjë të pamend, nëse je nxënësi më i dobët i planetit, ti nuk mund ta… Keep Reading
DINO BUZZATI U nisëm sapo zbardhi, plaku Stratzinger, udhërrëfyesi alpin dhe miku ynë, im vëlla Adrianoja dhe unë, për të ngjitur faqen e malit në juglindje të Odo Muraglit, në alpet Onireke. Sipas natyrës së këtij masivi, ishte fjala për një mur vigan ku përziheshin akulli, shkëmbi, rëra, dheu, bimësia dhe ndërtimet e dorës së… Keep Reading
