Bomba neutronike-Georgi Gospodinov asgjë nuk do të shkatërrohetshtëpitë do të mbetenrrugët do të mbetenqershia në oborr do të qëndrojë në vendvetëm NE nuk do të jemiky ishte mësiminë lidhje me bombën neutronikeQë atëherë e divdekja është një qershiqë piqet pa mua. Përktheu: Çlirim Qormemeti Piktura: Vincent van Gogh https://www.askasalla.com/ Keep Reading
NË MAL-Du Fu (712-770) Në mes të pjerrinës së kaltër Pavijoni i luleve rri. Dielli i vjeshtës përhap Të turbulltën dritë të tij. Gurët që bien nga lart Pemët e rrëpirave ndeshin, Të kulluarat rrudha të ujit, Ujit mantelin ia zhveshin. Peshqit e kuq po kërcejnë Me hov deri sipër në breg, Po kthehen sërish… Keep Reading
Në fillim të kohërave, perënditë u mblodhën për të krijuar njeriun: burrin dhe gruan. Dhe vendosën ta bënin njeriun të ngjashëm me veten e tyre. Atëherë, një perëndi thotë:– Prisni pak. Ju thoni t’i krijojmë njerëzit që të jenë të ngjashëm me ne, domethënë, ata të kenë një trup të barabartë me trupin tonë dhe… Keep Reading
botës po i vjen fundi dhe gjyshërit e mi janë të dashuruar-Kara Jackson ende duke jetuar sikur rrotullohen rreth njëri-tjetrit, gjyshi im, planeti dhe gjyshja, hëna e tij, prej disa tërheqjesh gravitacionale ata kanë dashuruar për një kohë mjaft të gjatë për dikë në pension, gjyshja thotë se nuk është e lodhur, ajo e vesh… Keep Reading
Burrë Dimri-Nuri Plaku Kur u nisa Vesha këpucë të uritura Me shoje të dhëmbëzuar Të kapesha fortë pas udhëve Të bëhesha burrë dimri. Para meje ishin nisur burra të tjerë Me shoje këpucësh të dhëmbëzuar Shkelnin mbi flakët e zjarreve E nxitonin të thinjeshin. Ndanë zjarreve të shuar Përgjonin ujqit e zinj të fatit… Keep Reading
Vraga e së paimagjinueshmes-Klara Koli Kur shoh natën me yje një deve më kalon nën diafragmë.Në kupolën e shpirtit tim— gunga e sajpërkundet si palmë.Me nxehtësinë e kësaj zemremund të shkrij të çeliktën e anijeve,gjithë zajet e plazhit mund t’i bëj qelqurinapër të formuar një puthje lamtumire mbi rërë, ç’lojë e rrezikshme!Tërhuzem që sytë e mi ende… Keep Reading
BRITMAT E KOTA-Gherasim Luca (1913-1994) Askush për t’i thënëse s’kemi asgjë për të thënëdhe se asgjëja që vetes i themivazhdimishtvetes ia themisikur vetes të mos i thoshim asgjësikur askush të mos na thoshtemadje as nese s’kemi asgjë për të thënëaskujtpër t’ia thënëmadje as vetes Askush për t’i thënëse s’kemi asgjë për të bërëdhe se s’bëjmë… Keep Reading
Shpëtim Selmani Maria ishte një grua e ashpër. E thinjur. Neurotike. Austriake. E frustruar. E saktë si vdekja. E shpifur. Nervoze. E mprehtë. E padurueshme. Evropiane. E ngutshme. Si një orë. Si një mjegull. Si një stuhi kot. Si një tullë. Si një fëmijë i padurueshëm. Aspak seksuale. Aspak njerëzore. Aspak e qetë. Aspak joshëse.… Keep Reading
Goja e humbjes-Sueton Zhugri Nuk i kemi më dhëmbët në gojën e humbjes,përtypim perëndime të buta e klishe të qarta mëngjesore Artizane,drita diellore ngul fotone mbi irisin e syve,si rrobaqepësja me gjilpërëfije të arta mbi lëkurën e topit të shpuar.Unë mbledh antikuare çastesh të tilla, si atëherë kur ti solle një gomar vizatuar nga vajzukja… Keep Reading
Vdekja e Lorës -Frederik Rreshpja Rri në muzg sikur të janë rrëzuar kohërat përsipër,gati për përjetësi. Nuk më flet. I ke premtuar vdekjes, e kuptoj.Por ti në këtë botë erdhe për mua, jo për qiejt.Kemi qenë përherë bashkë, që të rinj,Dhe tani më le!Mua më trishtojnë stinët. Ti e ke ditur,dhe me botën më ndan… Keep Reading
