ATY KU ZGAVRON ERA-Yves Bonnefoy I Thonë se një zot kërkoi Mbi ujërat e mbyllur Si një grabitqar kur kërkon Prenë e tij të largët Dhe me një britmë të përsëritur, Të çjerrë, të shkretuar, Krijoi kohën që shkëlqen Aty ku dallga zgavrohet. Nata mbulon ditën Pastaj tërhiqet, Shkumë e saj vrundullon Mbi gurët… Keep Reading
Trishtimi është një kategori e bukur James Hopkin Përktheu: Arlinda Guma Një zonjë plakë e mpakur, me tipare prej zogu dhe me sy në ngjyrë të errët, të ditur; Wislawa Szymborska, përplas duart dhe thotë: “Në përgjithësi, jeta është kaq e pasur dhe plot larmi; ti duhet të mbash mend gjatë gjithë kohës… Keep Reading
Sa shumë zota!-Fernando Pessoa Sa shumë zota! Janë si librat! – nuk lexon dot gjithçka, kurrë s’do dish gjë. Lum si kush ka veç një zot dhe atë e mban fshehtë. Për çdo ditë besoj në gjëra të ndryshme Ka raste kur besoj gjëra të ndryshme në po të njëjtën ditë Dhe aq shumë… Keep Reading
EDUARDO GALEANO Çdo ditë, fëmijëve u mohohet e drejta të jenë fëmijë. Faktet, se institucionet tallen me këtë të drejtë, duken qartë te mësimet që u japin fëmijëve në jetën e përditshme. Fëmijët e pasur trajtohen si të ishin pará, duke u mësuar të sillen si pará. Ndërsa fëmijët e të varfërve trajtohen si mbeturina… Keep Reading
Në dhomën time te tavolina e vogël-Jamarbër Marko Përsëri këta trëndafilët Dhe përsëri këta trëndafilët Çuditërisht të mrekullueshëm e të papërfillshëm. Si ditët dhe ngjarjet. Si njerëzit e mëdhenj e si lypësat Me krenarinë lavdinë e mërzitjen. Përsëri këta trëndafilët e përsëri këta trëndafilët Si gjithmonë përsërisin Si njerëzit dhe lavditë Atë çka shpreh… Keep Reading
KOPSHTI -Yves Bonnefoy Bie dëborë. Nën flokët e saj porta Hapet më në fund në kopsht Më shumë se në botë. Unë eci. Por shalli Më ngecet në hekur Të ndryshkur, dhe griset Brenda meje stofi i ëndrrës. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
JORGE LUIS BORGES LEGJENDË Abeli dhe Kaini u takuan pas vdekjes së Abelit. Po ecnin në shkretëtirë dhe e dalluan njeri-tjetrin që larg, pasi të dy ishin shumë të gjatë. Të dy vëllezërit u ulën përdhe, ndezën një zjarr dhe filluan të hanin. Qëndronin në heshtje, në heshtjen e njerëzve të lodhur kur perëndon dielli.… Keep Reading
Janet Maslin Vepra e John Fante-së (1909-1983) është e po aq panjohur për ju saç është dhe e paharrueshme. Ai nuk ishte lloji i shkrimtarit që të linte hapësirë ndërmjet. Kjo, për shkak të asaj që biografi i tij, Stephen Cooper, e ka quajtur: “Stil i një thjeshtësie mashtruese, i menjëhershëm, emocional dhe një këndvështrim… Keep Reading
Pa emër-Jamarbër Marko U rrëzuan të gjitha mrekullitë në greminë Askush nuk i vuri re Vetëm i panjohuri Ulur tek stoli i tij Duke pritur të ardhmen Secili ëndërron të jetë cigarja e fundit në paketën e madhe Ku tymi mbulon gjithçka Lë pa prekur majën e mprehtë Atje ku jeton njeriu i vërtetë… Keep Reading
Melankolia e izolimit nokturn! Vetmia amerikane, jeta në qytetet e mëdha urbane dhe palëvizshmëria e izolimit! “Arti i madh është një shprehi e jashtme e një jete të brendshme të artistit, dhe kjo jetë e brendshme reflektohet në vizionin personal të botës nga ana e tij.” – Edward Hopper Piktura “Grabitqarët e Natës” e Edward… Keep Reading
