I vetëm-Maya Angelou I shtrirë, bluaja në mendje Natën mbrëma Një strehë për shpirtin kërkoj qëkuri Një vend ku uji s’ka etje Dhe copë e bukës s’është prej guri Një gjë ma mbushi mendjen Dhe s’kam për të pasur tjetër Askush Jo, hiç askush S’ia del mbanë i vetëm I vetëm, fare i vetëm… Keep Reading
E DASHURUARA-Paul Eluard Ajo mbi qepalla më rri, Me flokët në flokët e mi, Ka formën e duarve të mia, Dhe ngjyrën e syve të mi, Kridhet hijes sime thellë Porsi ndonjë gur në qiell. Përherë hapur i mban sytë Dhe mua s’më le të fle. Ëndrrat e saj në mes të ditës Diellin në… Keep Reading
Agota Kristof Nuk di ç’po më ndodh me numrin e telefonit. Normalisht, nuk duhet të ketë ndonjë dallim nga të tjerët. Nuk ankohem. Çdo thirrje përbën një argëtim në ekzistencën time monotone. Që kur nisa të jem i papunë, mërzitem nga pak. Jo gjithmonë, por herë pas here. Ditët kalojnë çuditërisht shpejt. Madje më ndodh… Keep Reading
Letërsia e mirë shkruan për një komb pa kufij. Shkrimtarët që kanë shkruar për ekzistencën e kufijve janë shndërruar në roje kufiri Salman Rushdie Mëllenja po këndon Cilgëri te pyllishta Pa pushim si rrjedha mbi gurët e myshkëta S’është aq e moçme sa thithëlopa e Cors Fochno-s Me lëkurën e ngjitur në kocka 1… Keep Reading
Dhuratat e erës-Hilde Domin Ajri – arkipelag ujdhesash kundërmuese. Shtëllunga lulesh blini e sanës diellore t’ambla t’afërta qëndrojnë e më presin sikur të më mbështillnin shami, prej kohësh nga strehë e butë endë nga e ama. Unë jam posi në andërr e memzi s’u zë besë dhuratave të erës. Më kapin re butësie… Keep Reading
Njerëz mbi urë-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Një planet i çuditshëm, me njerëz fort të çuditshëm që janë subjekte të kohës, pa dashur ta pranojnë. Mes mjeteve të tjera të shprehjes së këtij refuzimi, ata bëjnë piktura, si kjo që vijon: Në pamje të parë s’ka asgjë të veçantë. Duket uji. Duket njëri nga brigjet. Një barkë,… Keep Reading
Kur lisat e mëdhenj rrëzohen-Maya Angelou (1928 – 2014) Kur lisat e mëdhenj rrëzohen shkëmbinjtë në kodra tunden vendit luanët bëhen njësh me tokën fushave oshëtima jehon edhe elefantët nisin e kërkojnë një vend ku të fusin kokën Kur lisat e mëdhenj rrëzohen në male gjallesat e vogla nuk ndihen, shqisat nga frika e… Keep Reading
Fragment nga një intervistë: Isha në tren një ditë, dhe ndjeva që njerëzit po shihnin nga unë. E dija ç’do vinte pas kësaj, kështu që u ngrita të lëvizja. E dikush më tha: “Më falni?” Dhe unë i them:”Po, si është puna?” Ai tha:”Mos jeni gjë Bukowski?”. Unë i them:”Jo.” Ai thotë:”E marr me mend… Keep Reading
Sytë e tu-Leonard Cohen Sytë e tu janë si elmaz Ata përpiqen të më sakatojnë E gjithë forca jote e futur në ‘to sepse ti nuk e di si të bëhesh hero Ke ngatërruar idetë Nuk është heroi Por tirani që përpiqesh të jesh Prandaj dobësia është kualiteti yt më tërheqës Nuk kam asnjë parashikim… Keep Reading
Arlinda Guma – Burri ka një qen… ka edhe një grua… Çdo mëngjes del në oborr dhe ulet në shkallët e gurta, me cigaren në cep të buzës. Cigarja rrëzohet përtokë kur ai ul kokën për të lidhur këpucët. Ndërkohë që gishtat përpëliten përmes lidhëseve të ngatërruara, ai ndien pranë veshit zhumën e putrave të… Keep Reading
