Anija e artë-Emile Nelligan Një Anije e madhe e mbathur në arKaltërsi preknin velat mbi dete të panjohurLuspë dashurie, flokë shpupuritur, gjoks zhveshur,Lundron në kryeradhën e një dielli që djeg Mbërriti një natë që u ndesh me thellëtirënNë oqeanin gënjeshtar ku sirena këndonMbytja e tmerrshme ia përkuli kryetNë humnerat e Vithimës, së rrethit vicioz Ishte… Keep Reading
Varri i zezakes-Emile Nelligan Asohere vithisur prej nesh i dimrave thëllim Në të fundmit qiej të zbehtë të marsit, e shpumëNëpër shkorretet funebre me aromë kannelleKu farëzohen dyshimet e porsaçelura të pemëve Të lartave degë shpuar me zogj të ndryshëmFrymëmarrje të trishta gufojnë shpirtrat e tyreNë limonin e njomë dhe të athët e rikthyemQë Afrika… Keep Reading
GJËRAT E VOGLA-Visar Zhiti Vetëm me një gjethedi të flas për pyllin dhe vetëm një ylltë thotë se s’je vetëm një këpucë e humburtë zgjon rrugë pafund. Ndize një cigarenga paketa e Prometeut. 1972 DRITARET Dritaretjanë britma ime që të braktisetdhoma e errët e vetmisë. Keep Reading
Romanca e verës-Emile Nelligan Krenari e gjelbër e qeshura jetësore përzihet O net të bukura të majit! Në kor zogjtëNë zemër shpresat ripërtërihen Formojnë preludin e tyre në guvën time O net të bukura të majit! Mbrëmje të lumturaNjë organo shkrepëtin tej një të trishte melodieDhe rrezet e diellit, sikur shpata ngjyrëvjollcë Çapojnë zemrën e… Keep Reading
KUNDËRUNGJILLI SIPAS JUDËS-Visar Zhiti …dhe Juda tha: unë u ringjalla, deshi Djalli dhe u bë,s’mund të më çonte në parajsë, ku s’ishte as vetë, më shumë në qiell isha unë, i varur në degën e pemës, e këputi me dhëmbë litarin dhe rashë mbi tokë. Ngrihu, tha Djalli, shko dhe përhap gulçet e mia, ja,… Keep Reading
E bardha dhe e kuqja-Sueton Zhugri Kjo është një pemë ku zogjtë vijnë të vdesinËshtë një dallgë ku shkuma e thellësive mbaron së qariNjë lëndinë ku hëna me dritën e sajdhëmbëshkulet dhe mbyll sytëNgjyrë që plagosja braktis mbi dëborë… Unë jam abazhuri i motçëm i ëndrrave që e harron ndezur lodhur me kokën mbështetur mbi… Keep Reading
POEZIA NË BURG-Visar Zhiti MALLKIMI Të gjithë të mos kthehen në shtëpi mbrëmjeve… Të mos kesh copën tënde të mbrëmjes, dhomën tënde të mos kesh, as rrugën, as kthimin. Tmerrësisht njëlloj të jenë ditët, pesë herë rresht e premte, gjithmonë e martë ters, asnjëherë e diel. Të mos kesh më shqetësime të vogla punë lotësh… Keep Reading
VENDI YNË-Janis Ricos (1 maj 1909 – 11 nëntor 1990) U ngjitëm në kodër për të parë vendin tonë –ca troje të shkreta, gurë, ullinj.Vreshta që zbresin anës detit. Pranë parmendës,tymon një zjarr i mpakur. Me rrobat e gjyshit,kemi bërë një dordolec për të trembur galat. Ditët tona ndjekin udhën e tyre për pak… Keep Reading
EPITAF-Visar Zhiti Ti po vdes dhe brohoretasgjë nuk po thua ti, populli im ! 3- NË LIRINË TJETËR, JASHTË… * * * Kisha shkruar dikur: ku e gjeni ju kohënpër t’u urryer, kur jeta nuk mjafton për dashurinë? Dhe dua të shtoj tani: a mjafton vdekja për të qetësuar dhimbjet e mëdha e mallkimet… Keep Reading
LAMTUMIRË-Du Mu (803-852) Dashuria që kishte dikurE ka braktisur.Po pimë për herën e funditKupën e krisur.Dhe buzën në gaz nuk e vëAs me pahir,Gjithçka përreth tani na lëNjë lamtumirë.Por në shandan, deri në ag,Qirinjtë sotDo qajnë me lotët që ajoS’i derdhi dot. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
