ATY KU ZGAVRON ERA-Yves Bonnefoy I Thonë se një zot kërkoi Mbi ujërat e mbyllur Si një grabitqar kur kërkon Prenë e tij të largët Dhe me një britmë të përsëritur, Të çjerrë, të shkretuar, Krijoi kohën që shkëlqen Aty ku dallga zgavrohet. Nata mbulon ditën Pastaj tërhiqet, Shkumë e saj vrundullon Mbi gurët… Keep Reading
Sa shumë zota!-Fernando Pessoa Sa shumë zota! Janë si librat! – nuk lexon dot gjithçka, kurrë s’do dish gjë. Lum si kush ka veç një zot dhe atë e mban fshehtë. Për çdo ditë besoj në gjëra të ndryshme Ka raste kur besoj gjëra të ndryshme në po të njëjtën ditë Dhe aq shumë… Keep Reading
Në dhomën time te tavolina e vogël-Jamarbër Marko Përsëri këta trëndafilët Dhe përsëri këta trëndafilët Çuditërisht të mrekullueshëm e të papërfillshëm. Si ditët dhe ngjarjet. Si njerëzit e mëdhenj e si lypësat Me krenarinë lavdinë e mërzitjen. Përsëri këta trëndafilët e përsëri këta trëndafilët Si gjithmonë përsërisin Si njerëzit dhe lavditë Atë çka shpreh… Keep Reading
KOPSHTI -Yves Bonnefoy Bie dëborë. Nën flokët e saj porta Hapet më në fund në kopsht Më shumë se në botë. Unë eci. Por shalli Më ngecet në hekur Të ndryshkur, dhe griset Brenda meje stofi i ëndrrës. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
JORGE LUIS BORGES LEGJENDË Abeli dhe Kaini u takuan pas vdekjes së Abelit. Po ecnin në shkretëtirë dhe e dalluan njeri-tjetrin që larg, pasi të dy ishin shumë të gjatë. Të dy vëllezërit u ulën përdhe, ndezën një zjarr dhe filluan të hanin. Qëndronin në heshtje, në heshtjen e njerëzve të lodhur kur perëndon dielli.… Keep Reading
Pa emër-Jamarbër Marko U rrëzuan të gjitha mrekullitë në greminë Askush nuk i vuri re Vetëm i panjohuri Ulur tek stoli i tij Duke pritur të ardhmen Secili ëndërron të jetë cigarja e fundit në paketën e madhe Ku tymi mbulon gjithçka Lë pa prekur majën e mprehtë Atje ku jeton njeriu i vërtetë… Keep Reading
Sidoqoftë-Wislawa Szymborska Mund të ndodhte. Duhej të ndodhte. Ndodhi më parë. Më pas. Më afër. Më larg. Nuk të ndodhi ty. Shpëtove se ishe i pari. Shpëtove se ishe i fundit. Sepse ishe vetëm. Sepse ishe me njerëz. Sepse majtas. Sepse djathtas. Sepse shiu. Sepse një hije. Sepse shkëlqente dielli. Për fat atje ishte… Keep Reading
KUFIJ- JORGE LUIS BORGES Prej këtyre rrugëve që humbasin në muzg njërën prej tyre (nuk e di se kë) për herë të fundit e kam shkelur unë, mospërfillës dhe pa e marrë me mend, rob i Atij që rregulla absolute vendos qysh më parë dhe cakton një masë të hekurt dhe të fshehtë për… Keep Reading
Niko-Edvin Thomollari More një torbë me ëndrra, ngjite malin që ndante botët, 22 vitet e tua ranë mbi fijet e barit. Bluzën tënde të fundit e mban nëna jote, fëmijët që dëgjuan për ty, u trembën për herë të parë nga liria. Më vone djem të tjerë, me torba të bardha, me torba me… Keep Reading
NATYRË E DYTË-PAUL ELUARD Për nder të memecëve verbanëve shurdhanëve Që mbajnë mbi supe të madhin gur të zi Gjërat që zhduken pa asnjë të fshehtë Por edhe për të tjerët që njohin gjërat me emër Djegia e gjithë metamorfozave Vargani i plotë i agimeve në kokë Gjithë britmat që i përvishen thyerjes së fjalëve E që zgavrojnë gojën e që zgavrojnë sytë Ku ngjyrat e tërbuara zhbëjnë brymat e pritjes Ngrejnë dashurinë kundër jetës… Keep Reading
