VOZITJE E PABESË – Hilde Domin Ama andrra âsht barkë për bregun e kotë. Hyp mbrenda anës urës vezulluese të së djeshmes. Je i ftuem me u vozitë mbi re të trandafilta nën re të trandafilta tamam posi re. Ja, nji fllad dhe ti je aq i lehtë e barka âsht pa timon… Keep Reading
Më fal e dashur! (Fragment)-Tasos Livadhitis Dije të jepeshe e dashur. Jepeshe e gjitha dhe nuk mbaje për vete asgjë, veç merakun a ishe dhënë e gjitha. Gjithçka mund të bëhej në botë, e dashur, atëherë kur më buzëqeshje. Sepse para se të vije në jetën time, kishe jetuar kohë në ëndrra, e dashur. Por… Keep Reading
Çdo guralec-Leonard Cohen Çdo guralec ëndërron vetveten Çdo gjethe ka një planimetri Dielli prej dëshirës është i drejtuar udhëtimit përpos në ndritshmëri Humbjet akoma nuk kanë vjelë bekimin paqësor të zemrës sime sepse ëndërroj aty ka shpresa ëndërroj aty ka ende shpëtimie Ia thashë këtë një të burgosuri i cili vrau njeriun që urrej Ia… Keep Reading
FJALË QË NA I THOSHTE HESHTJA-Alfred Mehmeti Nga gjithë bisedat tona disaorëshe mbaj mend ato fjalë që na i thoshte heshtja, fjalë të pathëna, por që ende çuditërisht i mbaj mend. Fjalë të mençura, fjalë të rralla, fjalë të palindura ende në alfabetet e kohës, fjalë të çmuara, perla në thellësinë e detit,… Keep Reading
MARIO LAMO JIMENEZ Këto ditë, e vetmja gjë që duket në shtyp, janë lajmet e këqija. Mjafton të hapim gazetën dhe fjalët plot njolla gjaku na ndotin e na i shajtojnë edhe sillën. Veç këtë mëngjes, dreqi e di pse, midis gjithë asaj supe farmak, ishte një lajm që më bëri të ndihem mirë. Njoftonin… Keep Reading
Nata e fundit në Romë-Gatitja/Ovidi (Poemat e ekzilit) Kur mësyn në mendje më i trishti kujtim, i asaj nate, ora e mbrame në qytetin tim, kur e kujtoj at’ natë kur u nisa e lashë gjithçka pas më të shtrenjët, edhe tash lotët m’rrëshqasin sysh. Ja po soste ajo ditë kur Çezari pat dhënë urdhër… Keep Reading
ME HIJEN TIME-HILDE DOMIN Po eci me hijen time, përcjellë vetëm nga hija, vetëm me tê nëpër lugina pa bar. Unë gjithnji ma e zbehtë ajo gjithnji mâ e gjatë. Më çon ajo unë udhëhiqem. Mështeknat e zhveshuna buzë rrugës gishtna të bardhemë e të lëmuem cakun e dinë mâ mirë se… Keep Reading
Hieroglifet e Providencës Arlinda Guma I Maria po i afrohej urës me hapa të ngadaltë. Donte të mos mbërrinte kurrë. Gjymtyret i kishte të mpihtë dhe të ftohtë si ajo ditë e pazakontë Prilli, mbushur me mjegull, që ngjante më shumë me një ditë dimri, ku ai demonstron me të gjithë forcën autoritetin… Keep Reading
Janis Ricos Për ta mbyllur, ai iu tremb poemave dhe duhanit me tepricë. Doli në mesnatë nga periferia, – një shëtitje e shëndetshme, e qetë, përgjatë frutoreve të mbyllura, mes gjërave që qasen me përmasa të vagullta e të sakta. Fshinte hundët me një shami letre orë e pa kohë, i ftohur prej hënës. Ngadalësoi… Keep Reading
DATËLINDJE DASHURIE-ÁNGEL GONZÁLEZ Si do të jem unë kur të mos jem më unë? Kur koha ta ketë modifikuar strukturën time, dhe trupi im të jetë tjetër, tjetër gjaku im, të tjerë sytë dhe flokët e mi. Do të mendoj për ty, mbase. Me siguri, trupat e mi të njëpasnjëshëm – duke më zgjatuar, të… Keep Reading
