QYTETËRIM -Jaime Torres Bodet Një njeri vdes brenda meje sa herëQë një njeri vdes diku i vrarëNga frika dhe nguti i njerëzve të tjerë. Një njeri si unë: për muaj të tërëI fshehur në rropullitë e një nëneI lindur si unëMidis shpresës dhe lotëveI trishtuar që ndjeu kënaqësiDhe i bërë prej gjaku dhe kripe dhe… Keep Reading
Poezi nga Jose Emilio Pacheco Sot e dogja letrën tënde.E vetmja që më ke shkruar.Dhe unë te kam shkruar, përditë, pa e ditur ti.Nganjëherë me dashuri,nganjëherë me dëshpërim, herë të tjera me mllef.Letrën tênde e di përmendësh,14 rreshta, 88 fjalë,19 presje, 11 pika ndërprerjeje,17 gabime ortografike dhe asnjë të vërtetë. Përktheu: Eni Reçi Keep Reading
Poezi nga Erich Fried Zarfin tënd me dy pulla, të verdhëe të kuqe:I mbolla në një vazo lulesh. Dua,t’i ujis çdo ditë.Duaqë letrat e tua,të lëshojnë sythe. Të bukurate të trishtat letra.Letratqë aromën tënde mbajnë. Por, do të duhej ta kishabërë shumë kohë më parëjo tashmë që viti ka shënuar fundin… Përktheu: Herman Çuka Keep Reading
Natën e mirë, jetë-Menelaos Luntemis Shpresoni! Nuk ka në botë gjë më të ëmbël sesa pak çaste hidhërimi gjatë jetës. Jetoni! Asgjë tjetër në botë nuk vlen më shumë se kjo. Eh, pas ca vitesh, në një natë të këtillë, do të kuptoni sa e bukur është jeta dhe do të më kujtoni… Mbyllini sytë…… Keep Reading
SyLot-Sueton Zhugri Lot drite xixëllonjatBuzëqeshje prej zjarri këputur Buzës sate Yjet ulen këmbëkryq Kundrojnë daravitjet Ploja e syve ndriçon galaksinë Në kufinjtë e shiut të trupave Këputen zanafillat e foljeve Jemi diku në fillim të asgjësë Dhe në fund të gjithçkasë Mbështesim puthjet në masa Njëra mbi tjetrën Si gurë të një shtëpie qiellore Që… Keep Reading
Nëse unë duhet të vdes nga Refaat Alareer Nëse unë duhet të vdes,ti duhet të jetoshpër të treguar historinë timepër të shitur gjërat e mia për të blerë një copë pëlhurë dhe disa fije,(bliije të bardhë me bisht të gjatë)kështu, një fëmijë, diku në Gazateksa vështron qiellin në syduke pritur të atin që u largua… Keep Reading
Çikla-Charles Bukowski Ështe iluzion nëse mendon se thjesht po e lexon këtë poezi, në të vërtetë është më shumë se një poezi. Është tehu i thikës, është një tulipan. Një ushtar që marshon nëpër Madrid. Je ti në shtratin e vdekjes, është poeti Li Po që qesh nga nëntoka, jo, kjo nuk është një poezi… Keep Reading
Tasos Livadhitis Ta pret mendja, duhej të kisha bërë më tepër kujdes, të paktën të kisha vënë në vijë tërë këtë shi që s’ndalet ose të kisha vështruar me më tepër vetëbesim të ardhmen, sepse fundi vjen pa e kuptuar.Dhe perdet tunden ndonjëherë e i japin shënjë dikujt që ndodhet larg (atij që s’kemi për… Keep Reading
Këmbëkryq në pemën e jetës-Sueton Zhugri Duke vaditur lule parajse në kopshtin e ëndrrave Anashkaloj metrakatrorë fitimtarësh me caqe fluturimesh. Nderur aty janë ngjyrat e jetës, shijet e një stuhije shiu:Odisea i jep të pijë verë një Cikllopi mes reve,Bojaxhinjtë të lumtur janëpas një dite të lodhshme (Është mbuluar shëmtia e botës)Një prift shkul zemrën… Keep Reading
Tasos Livadhitis Koha, ma merr mendja, është me gjasë një dënim i ngadaltë – për më të tejlashtin gabim. U errësua. Hapa dritaren dhe mbajta vesh nga larg ankimin e kahershëm të botës.Kështu i humbasim zakonisht vitet tona më të bukura, duke u marrë me gjëra të kota: me të nesërmen që s’po vjen apo… Keep Reading
