NJË PRITJE E GJATË-MAX AUB
MAX AUB Meksikë, 1903 – 1972 Bënte një i ftohtë i lemerishëm. Kishim lënë të takoheshim në shtatë e një çerek, tek kryqëzohet Rruga Ventusiano Karranca me Huan de Letran. Nuk jam nga ata njerëzit e palogjikshëm që e respektojnë me përpikëri orarin, duke e përnderuar si të qenkësh një perëndi e pazakontë. E kuptoj… … Keep Reading
Rishoh-Sueton Zhugri
Rishoh-Sueton Zhugri I rishoh hapat e tua mbi parmakët e një ekuilibri të dëshpëruar, lulet e ballkoneve të përqafimeve me vazot varur jashtë në erë… Në buzë fjalët antike të lamtumirave të qarta e të ngrira si sy nga qielli mbetur hapur të të vrarëve në llogore. Të kam dashur, asnjë zog s’mund ta… … Keep Reading
FITZGERALDI-Përvoja paskaliane e një romancieri amerikan/Emil Cioran
Emil Cioran Për disa, qartësia është një dhuratë e rëndësishme, një privilegj, një favor. S’është e nevojshme ta kërkojnë, të sforcohen: e kanë dhunti. Orvaten që gjithë përvojat e veta t’i bëjnë transparente. S’iu bën përshtypje kjo gjë, përderisa është përcaktuese për ta. Nëse jetojnë në një krizë të vazhdueshme, këtë krizë e pranojnë si… … Keep Reading
Prelud-Nizar Kabbani
Prelud-Nizar Kabbani Për një grua që s’ka të ngjashme e pagëzuara «qyteti i trishtimit tim» për atë që udhëton në ujin e syve të mi si anije dhe kur shkruaj depërton midis meje dhe zërit tim: të dhuroj vdekjen time si poemë Si beson se këndoj për ty ? Përktheu: Ledia Kushova … Keep Reading
EKSPRESIONIZMI GJERMAN NËPËRMJET 7 VEPRAVE: IMPROVIZIM 27 (KOPSHTI I DASHURISË II) (1912), WASSILY KANDINSKY
IMPROVIZIM 27 (KOPSHTI I DASHURISË II) (1912), WASSILY KANDINSKY Ashtu si Marc, Wassily Kandinsky besonte në aftësinë e artit për të shprehur aspektin metafizik dhe ai e shikonte ngjyrën si një instrument kyç të këtij qëllimi. “Ngjyra është një fuqi që influencon drejtëpërdrejtë shpirtin,” shkruan ai në traktatin themelor “Mbi shpirtëroren në art” (1911), e… … Keep Reading
Grua, dija e Zotit tim-Nizar Kabbani
Grua, dija e Zotit tim-Nizar Kabbani Në sytë e tu dhembshuria humb si rrudhat e ujit humb koha, hapësira, fushat, shtëpitë, detet, anijet. Fytyra ime bie si një vazo e mbaj fytyrën time të thyer midis duarve dhe ëndërroj të blihet prej një gruaje por kush shet vazo të vjetra më thotë : Gratë… … Keep Reading
NGA DRITARJA-Daniela Xhani
NGA DRITARJA-Daniela Xhani Fqinji copëton perime mbi prerinë me Aidën e Verdit në sfond dhe hëna e kolme, e zbehtë në avujt që përplasen xhamit gjithmonë e hapur kanata kundruall orenditë e vjetra prej druri, ojmet, lulet e thara dhe macja që fle zgjatur në parvaz, një vajzë mbledh teshat me gjinjtë që tunden… … Keep Reading
Filmi “PERSONA”-Ingmar Bergman: Ëndrra e pashpresë e të qenit!
INGMAR BERGMAN Unë jam e vetëdijshme për vetveten e gjithçka dhe pastaj, papritur apo ngadalë vetëdija ime venitet, fiket dhe nuk është më… nuk ekziston. Dhe kjo është një ndjenjë e mrekullueshme që nga ekzistoj – në nuk ekzistoj. Dhe në atë çast mua nuk mund të më ndodhë asgjë. Si do ta përshkruaja filmin… … Keep Reading
LULE DIMRI-Sueton Zhugri
LULE DIMRI-Sueton Zhugri Dashuria është kaq e rrallë S’bëj dot fëmijë As buzëqeshje s’pjell dot me pahir Dashuria Është kaq e rrallë E fundme Si kovë e zbrazur që bie Në fund të një pusi të zi Me ujë të kulluar. Është kaq e rrallë dashuria Ajo e fundit E një kohe të fundme… … Keep Reading
