Dy këngë në ranishtën e Cesaresë-Yehuda Amichai I. Detin e mirëmban kripa. Jerusalemin e mirëmban thatësia. Po ne ku do të shkojmë vallë? tash, në muzgun e paepur, e të zgjedhim. S’ka rëndësi ç’do të bëjmë, a si do të rrojmë, na duhet të zgjedhim jetën ëndrrat e të cilës lëndojnë më pak për… Keep Reading
Nëse ti më harron-Pablo Neruda Dua që të dish diçka. Ti e di se si është: nëse shoh hënën e kristaltë, degën e kuqërremtë të vjeshtës së ngadaltë në dritaren time, nëse prek pranë zjarrit hirin e pakapshëm ose trupin e rrudhur të drurit, të gjitha më shpien tek ti, a thua se çdo… Keep Reading
Lulja e natës-Petraq Risto Lulja e natës hapi sytë në mëngjes: u verbova, më tha S’di si erdha këtu pa i pyetur rrënjët. Unë qesha Si të gjithë poetët që i pranojnë të pafajshmit. Mos qesh, më tha, nuk jam gaztor oborri Dhe dielli s’është mbreti im. Heshta. Nuk qesha. I fola për lulen… Keep Reading
EMRIN TËND-JAIME SABINES Përpiqem të shkruaj emrin tënd në terr. Përpiqem të shkruaj të dua. Në terr përpiqem t’i them të gjitha këto. Nuk dua që ta marrë vesh askush, që askush të mos më shohë në tre të mëngjesit duke ecur nga një qosh i dhomës në tjetrin, i marrë, i frymëzuar me ty,… Keep Reading
HËNA-Haime Sabines Hëna mund të pihet me lugë ose çdo dy orë si një kapsulë. Bën mirë si gjumësjellës e për t’u qetësuar dhe po ashtu i shëron ata që me filozofi janë helmuar. Një copë hëne në xhep është hajmali më e mbarë se këmba e një lepuri: vlen për të gjetur atë që… Keep Reading
MËNGJES HERËT-Federico García Lorca Porsi dhe dashuria harkëtarët janë të verbër. Në natën e gjelbër shigjetat lenë gjurmë zambakësh të ngazëllyer. Thembra e hënës dërrmon retë e purpurta dhe ato drithërohen të mbushura me vesë. Ajme, porsi dhe dashuria harkëtarët janë të verbër! Përktheu: Merita Paparisto Keep Reading
OBJEKTE TË HUMBURA-Julio Cotzár Nëpër trotuare ëndrrash dhe dhoma të shurdhëta verat e tua të dorëzuara më cytin me meloditë e tyre Një shifër përgjuese dhe tinëzare shkon nëpër rrethina dhe më thërret e më thërret por çfarë mungon, më thuaj, në kartën e vogël tek e cila janë emri, rruga dhe pagjumësia jote,… Keep Reading
GOLGOTA FLUTURASH-Moikom Zeqo *** Unë ngre ngrehina Me eshtra zogjsh. Ah, frymëzimi Pa mëgojca! Ç’është kjo dritë, Që më dënon Me sterilitet të bardhë? *** Prek trupin tënd e dashur Dhe them: – Je ti, je ti, Po më kërkon Në të tërë mijëvjecarët! Një barbari e cuditshme Është zgjuar dhe po lëviz! Keep Reading
Hans Bender Krasno Sheri quhej fshati që nga revolucioni. Ndodhej pesëdhjetë versta[1] nga qyteti më i afërt, në pyje të mëdhenj, të cilët i përshkonte një rrugë nga perëndimi në lindje. Starosti[2] i Krasno Sheri-t po merrte shtatë robër lufte nga kampi i qytetit. Po udhëtonte me karrocën e vet dyrrotëshe, një kalë me… Keep Reading
PËR T’U LEXUAR NË MËNYRË PYETËSE-Julio Cortázar Ke parë vërtet ke parë borën, yjet, hapat e kadifenjtë të flladit Ke prekur, vërtet ke prekur pjatën, bukën, fytyrën e asaj femre që aq shumë dashuron Ke përjetuar si një goditje mes vetullave çastin, dihatjen, rënien, arratinë Ke ditur në çdo pore të lëkurës ke ditur… Keep Reading
