Jorge Luis Borge Ne jemi koha. E Heraklitit të Errët jemi parabola më e famshme në botë. Jemi uji, nuk jemi diamanti i fortë, uji që humbet dhe jo uji i ndenjur. Jemi lumi dhe jemi greku i vjetër që shihet në lumë. Pasqyrimi i fytyrës ndryshon në ujin e ndryshueses pasqyrë, në qelqin… Keep Reading
Lara Vapnyar Kur isha fëmijë kisha një familje kukullash. Ato jetonin në një kuti të kuqe këpucësh, të pikturuar me një çati kafe të errët dhe tenda të verdha, që të ngjante si shtëpi. Brenda saj kishte ca lodra plastike mobilje, plus edhe ca sende të zakonshme shtëpiake të bëra nga unë; një televizor i… Keep Reading
Henri Michaux Plymit i dhimbte pak gishti. – Ndoshta do ishte më mirë të vizitoheshe te ndonjë mjek, i thotë e shoqja. Nganjëherë mjafton një pomadë… Dhe Plymi shkon te mjeku. – Gishti duhet prerë, thotë kirurgu. Me anestezi, do zgjasë gjithë-gjithë gjashtë minuta. Meqë ju jeni i pasur, s’keni ç’i doni gjithë këta gishtërinj.… Keep Reading
Poezi nga 𝑀𝑎𝑛𝑢𝑒𝑙𝑎 𝑇𝑜𝑡𝑜 Jo domosdoshmërisht duhet të japësh shpjegime, për ata që nuk e kanë kuptuar atë që krijon a thua. Mund të reagosh dhe të heshtësh për arsyet e tua. Jo domosdoshmërisht duhet të qëndrosh në vende ku thahen lulet e tua. Nuk ekziston një kopsht i vetëm dhe ti, për këtë duhet… Keep Reading
ENRIKE ANDERSON IMBERT (Argjentinë, 1910 – 2000) U ktheva në shtëpi ndaj të gdhirë, me sytë që më mbylleshin nga gjumi. Kur hyra, ishte krejtësisht terr. Për të mos zgjuar kënd, eca në majë të gishtave deri te shkalla kërmill që të çon në dhomën time. Sapo vura këmbën në shkallaren e parë, më kapi… Keep Reading
BAHÇJA E MOSMIRËNJOHJES-Kostas Kariotakis Do kultivoj më të bukurën lule. Në zemrat e njerëzve do mbjell Mosmirënjohjen. Të favorshme kushtet, i përshtashëm vendi. Era po i shqyen pemët. Në atmosferën e sëmurë, ngrihen gjarpërinjtë. Mendjet… punishte falsifikimi. Vepra përbindëshish primitivë kanë epruvetat. Dhe brenda në pyll me monstra, kërko të jetosh. Unë do kultivoj… Keep Reading
HËNË E NGRIRË-Mario Benedetti Me këtë vetmi të pabesë të shurdhët me këtë vetmi me rënga të shenjta me ulërima të largëta me heshtje të përbindshme me kujtime të ngrira me net për të tjerët me sy të shqyer me këtë vetmi të zbrazët që s’të lypset fare mundet nganjëherë ta kuptosh dashurinë. … Keep Reading
FAMA- Jorge Luis Borges Të kem parë shkëlqimin dhe rënien e Buenos Ajresit. Të kem kujtuar një oborr me dhé të rrahur dhe një pjergull, një treme dhe një sternë. Të kem trashëguar gjuhën angleze, të kem hulumtuar gjuhën saksone. Të kem predikuar dashurinë për gjermanishten dhe nostalgjinë e latinishtes. Të kem biseduar në Palermo… Keep Reading
Janis Ricos Me kalimin e viteve, miqtë dhe të njohurit largohen nga njëri – tjetri. Njerëzit bëhen më të komunikueshëm por më pak njerëzorë. Humbasin veçoritë e tyre, asetet e veçanta që i karakerizojnë dhe defektet e tyre pothuajse i nivelojnë. Miqësitë vyshken. Më e çuditshmja… sjellja e tyre me të tjerët. Kohët e fundit… Keep Reading
Samuel Beckett [Takimi ishte lënë për në orën nëntë.] Kamieja mbërriti i pari në takim. Domethënë se kur ai mbërriti, Mersieja nuk ishte aty. Në fakt, Mersieja kish ardhur dhjetë minuta më parë. Ishte pra Mersieja, dhe jo Kamieja, që kish mbërritur i pari në takim. Pasi kish pritur pesë minuta, duke shqyrtuar me imtësi… Keep Reading
