VOZITJE E PABESË – Hilde Domin Ama andrra âsht barkë për bregun e kotë. Hyp mbrenda anës urës vezulluese të së djeshmes. Je i ftuem me u vozitë mbi re të trandafilta nën re të trandafilta tamam posi re. Ja, nji fllad dhe ti je aq i lehtë e barka âsht pa timon… Keep Reading
Më fal e dashur! (Fragment)-Tasos Livadhitis Dije të jepeshe e dashur. Jepeshe e gjitha dhe nuk mbaje për vete asgjë, veç merakun a ishe dhënë e gjitha. Gjithçka mund të bëhej në botë, e dashur, atëherë kur më buzëqeshje. Sepse para se të vije në jetën time, kishe jetuar kohë në ëndrra, e dashur. Por… Keep Reading
Çdo guralec-Leonard Cohen Çdo guralec ëndërron vetveten Çdo gjethe ka një planimetri Dielli prej dëshirës është i drejtuar udhëtimit përpos në ndritshmëri Humbjet akoma nuk kanë vjelë bekimin paqësor të zemrës sime sepse ëndërroj aty ka shpresa ëndërroj aty ka ende shpëtimie Ia thashë këtë një të burgosuri i cili vrau njeriun që urrej Ia… Keep Reading
MARIO LAMO JIMENEZ Këto ditë, e vetmja gjë që duket në shtyp, janë lajmet e këqija. Mjafton të hapim gazetën dhe fjalët plot njolla gjaku na ndotin e na i shajtojnë edhe sillën. Veç këtë mëngjes, dreqi e di pse, midis gjithë asaj supe farmak, ishte një lajm që më bëri të ndihem mirë. Njoftonin… Keep Reading
Nata e fundit në Romë-Gatitja/Ovidi (Poemat e ekzilit) Kur mësyn në mendje më i trishti kujtim, i asaj nate, ora e mbrame në qytetin tim, kur e kujtoj at’ natë kur u nisa e lashë gjithçka pas më të shtrenjët, edhe tash lotët m’rrëshqasin sysh. Ja po soste ajo ditë kur Çezari pat dhënë urdhër… Keep Reading
ME HIJEN TIME-HILDE DOMIN Po eci me hijen time, përcjellë vetëm nga hija, vetëm me tê nëpër lugina pa bar. Unë gjithnji ma e zbehtë ajo gjithnji mâ e gjatë. Më çon ajo unë udhëhiqem. Mështeknat e zhveshuna buzë rrugës gishtna të bardhemë e të lëmuem cakun e dinë mâ mirë se… Keep Reading
Janis Ricos Për ta mbyllur, ai iu tremb poemave dhe duhanit me tepricë. Doli në mesnatë nga periferia, – një shëtitje e shëndetshme, e qetë, përgjatë frutoreve të mbyllura, mes gjërave që qasen me përmasa të vagullta e të sakta. Fshinte hundët me një shami letre orë e pa kohë, i ftohur prej hënës. Ngadalësoi… Keep Reading
DATËLINDJE DASHURIE-ÁNGEL GONZÁLEZ Si do të jem unë kur të mos jem më unë? Kur koha ta ketë modifikuar strukturën time, dhe trupi im të jetë tjetër, tjetër gjaku im, të tjerë sytë dhe flokët e mi. Do të mendoj për ty, mbase. Me siguri, trupat e mi të njëpasnjëshëm – duke më zgjatuar, të… Keep Reading
VDEKJE NË HARRESË-ÁNGEL GONZÁLEZ (Spanjë, 1925 – 2008. Çmimi “Princi i Asturias”, 1985) Unë e di që ekzistoj ngaqë më përfytyron ti. Jam i gjatë ngaqë ti më mendon të gjatë dhe jam i pastër ngaqë ti më sheh me sy të mirë, me vështrim të dëlirë. Mendimi yt më bën të zgjuar dhe, në… Keep Reading
Virgjëresha e betuar (Fragment nga romani)-Irena Ivanova mu në barkun e nënës sime mund të dëgjoja fjalë si ato të babës duke thënë dua të më lindësh djalë kur u linda e kuptova bluja është një ngjyrë sepse një herë nëna më tha vogëlushja ime e ëmbël sytë e tu janë blu si qielli qielli… Keep Reading
