NË PASQYRË-Yves Bonnefoy Përfytyro që në një dhomë është vënëNjë pasqyrë e madhe. Drita e dritareveBie mbi të e shumohet. Ajo që ekzistonBëhet ajo që qetëson. Përjashta Është sërishmi vendi zanafillor. Kalojnë Adami dhe Eva, me duartQë u takohen këtu, në këtë dhomë,Ajo ka veshur një fund të gjatë me kinda. Mora një frutë, ishte… Keep Reading
NJË DITË DUHET TË IKËSH-Guy Goffette Një ditë duhet të ikësh dhe s’di më asgjë se ç’ishte në zanafillë të zjarrit, as qysh, as përsepapritmas gjërat zunë të kthehen së prapthidhe zjarri u shua, trëndafili u shndërruanë gjemb, dashuria në tokë të djegurdhe ç’mbetet me zhurmën e hapave tanë në vend të zemrësështë pa rëndësi:… Keep Reading
ETHE kovidike-Sueton Zhugri Jeta është një mrekulli,ndaj jemi ëndërruesështë një iluzionshihet hapur dëshpërimijeta është misternuk dimë pse zgjohemidhe pse biem të flemë si në humnerë një numër infinit yjesh me planetët e tyresi një përrallë e sajuar prej tymiylber pas ylberi ngjyrat rreshtohennë sytë e foshnjavematerje supreme që ngre dhe shkatërron piramidaobeliske me fitoret triumfantekaq… Keep Reading
QYTETËRIM -Jaime Torres Bodet Një njeri vdes brenda meje sa herëQë një njeri vdes diku i vrarëNga frika dhe nguti i njerëzve të tjerë. Një njeri si unë: për muaj të tërëI fshehur në rropullitë e një nëneI lindur si unëMidis shpresës dhe lotëveI trishtuar që ndjeu kënaqësiDhe i bërë prej gjaku dhe kripe dhe… Keep Reading
Poezi nga Jose Emilio Pacheco Sot e dogja letrën tënde.E vetmja që më ke shkruar.Dhe unë te kam shkruar, përditë, pa e ditur ti.Nganjëherë me dashuri,nganjëherë me dëshpërim, herë të tjera me mllef.Letrën tênde e di përmendësh,14 rreshta, 88 fjalë,19 presje, 11 pika ndërprerjeje,17 gabime ortografike dhe asnjë të vërtetë. Përktheu: Eni Reçi Keep Reading
Poezi nga Erich Fried Zarfin tënd me dy pulla, të verdhëe të kuqe:I mbolla në një vazo lulesh. Dua,t’i ujis çdo ditë.Duaqë letrat e tua,të lëshojnë sythe. Të bukurate të trishtat letra.Letratqë aromën tënde mbajnë. Por, do të duhej ta kishabërë shumë kohë më parëjo tashmë që viti ka shënuar fundin… Përktheu: Herman Çuka Keep Reading
Çikla-Charles Bukowski Ështe iluzion nëse mendon se thjesht po e lexon këtë poezi, në të vërtetë është më shumë se një poezi. Është tehu i thikës, është një tulipan. Një ushtar që marshon nëpër Madrid. Je ti në shtratin e vdekjes, është poeti Li Po që qesh nga nëntoka, jo, kjo nuk është një poezi… Keep Reading
Tasos Livadhitis Ta pret mendja, duhej të kisha bërë më tepër kujdes, të paktën të kisha vënë në vijë tërë këtë shi që s’ndalet ose të kisha vështruar me më tepër vetëbesim të ardhmen, sepse fundi vjen pa e kuptuar.Dhe perdet tunden ndonjëherë e i japin shënjë dikujt që ndodhet larg (atij që s’kemi për… Keep Reading
Tasos Livadhitis Koha, ma merr mendja, është me gjasë një dënim i ngadaltë – për më të tejlashtin gabim. U errësua. Hapa dritaren dhe mbajta vesh nga larg ankimin e kahershëm të botës.Kështu i humbasim zakonisht vitet tona më të bukura, duke u marrë me gjëra të kota: me të nesërmen që s’po vjen apo… Keep Reading
DON KISHOTI-Nazim Hikmet Kalorësi i rinisë së përjetshmeNdoqi, rreth të pesëdhjetave,Arsyen që i rrihte në zemër.U nis një mëngjes të bukur korrikuPër të pushtuar të bukurën, të vërtetën dhe të drejtën.Para tij ishte botaMe gjigantët e saj absurdë e të shëmtuarDhe nën të ishte RosinantiI trishtë e heroik. E di,Kur të kap ky pasionDhe kur… Keep Reading
