NDËRMENDJE-Daniela Xhani S’më kujtohet kur ka qenë hera e fundit që diçka e kam bërë për herë të parë. Çka lind përsëritet, çka vdes po ashtu… Dikush më ka hapur zemrën sikur të hapte një vrimë në petale trëndafili. Qielli është i kaltër me ndonjë gërvishtje të lehtë thonjsh. Përvit pema në oborr çel… Keep Reading
DIMËR Në kopsht një shekull gjethesh të rëna Basho ~ Në dhomë shkela krehërin e së ndjerës grua – ç’thëllim Buson ~ Pak njerëz – një gjethe bie këtu një tjetër atje Issa ~ Dielli shndrit mbi gurët e shkorretit të tharë Buson ~ Bishti i kalit ngeci te ferrat e shkorretit të tharë… Keep Reading
Pa titull-Sueton Zhugri *** Është kafka eshtra që ndodhet më pranë qiellit Dhe fijet e flokëve kur si flatra zgjaten më lart se krahët Nga aty vijnë urdhëra në blu apostrofet e pambaruara të ekzistencës kur gishtërinjtë e rrezeve nga kozmosi ngjeshin lëkurët me fotone yjësish të vdekura …. e duart tona zbaviten kur njohin… Keep Reading
Është një tjetër poezi-Aksinia Mihaylova Vallë pse jetojmë në lartësi të ndryshme vjeshta vjen më herët në vendin tim ndërkohë që ti udhëton nga një qytet në tjetrin lexon poezi dhe bën komente mbi Cendrasin duke u përpjekur të shpjegosh se përse «nëse dashuron duhet të nisesh» ndërsa unë përziej në tenxhere marmalatën e… Keep Reading
EDUARDO GALEANO Montevideo, 1940 – 2015 Fernando Silva drejton spitalin e fëmijëve në Managua. Në prag të Kërshëndellave qëndroi në spital deri vonë. Ndërkohë që Fernandoja vendosi të shkonte në shtëpi po dëgjoheshin të shtënat e fishekzjarrëve dhe qielli po ndriçohej me xixëllimat e tyre. Në shtëpi e prisnin për të festuar së bashku.… Keep Reading
Përdor frymën tënde-Sueton Zhugri Përdore frymën tënde mbi qelqin e syzeve, mandej fshije me kujdes deri sa bota të zbulohet e kthjellët. Përdore frymën tënde për qelqet e dritareve dhe të yjeve atje lart deri sa mrekullitë të shumohen e të zbresin mbi ne të vdekshmit. Përdore për të zbutur cicërimat e zogjve që… Keep Reading
DIEGO MUÑOZ VALENZUELA Kili, 1956 U njohën nëpërmjet rrjetit. Ai ishte belbacak dhe kishte një pamje të tmerrshme prej neandertali: kokë të madhe, ballë të shëmtuar, sy tejet të ndarë, të rrumbullt dhe të kuq, dhëmbë lepuri që të mundonin sytë, një gojë si shpellë e hapur, trup të shtrembër dhe plëndës të… Keep Reading
MËHALLA ME RRUGËN TEPOSHTË-Daniela Xhani Mëhalla, me rrugën teposhtë dhe aeroplanët e dikurshëm prej letre q’ende s’kanë mbërritur, zgjatet e malluar. Bojëqingël të plasur ka mbrëmja në damarët e duarve që rrokin shpatullat sikur të shtrëngonin poezinë e askush s’e përmend. Ndoshta e turpshme për sedrën e tyre. Ulin sytë me buzëqeshje mbyllas dhe… Keep Reading
ROB-Petraq Risto Jam rob – përçartje statuje I heshtur si lulja pa rrënjë (Pa aromë luleje) Habitur si lumi pa shtrat (Mbytur në anarshinë e ujrave) Rob i pafat. Jam rob i tëri prej qelqi, i thyeshëm si fjala “merak” Brenda meje fjalët rrjedhin pa zjarr e pa gjak. Përballë shoh miun në çark…… Keep Reading
Hire njerëzore-Aksinia Mihaylova Tashmë që gjithë ndarjet brenda nesh u rrëzuan me disa mure më pak në shpirt ne pamë të afrohej qielli, tashmë që dërrasat e thyera të shkallareve nga ne kaluam prej një jete tjetër dhe që tashmë janë ndrequr, asgjë nuk na ndan më nga kopshtet e Zotit, me një gjest… Keep Reading
