DON KISHOTI-Nazim Hikmet Kalorësi i rinisë së përjetshmeNdoqi, rreth të pesëdhjetave,Arsyen që i rrihte në zemër.U nis një mëngjes të bukur korrikuPër të pushtuar të bukurën, të vërtetën dhe të drejtën.Para tij ishte botaMe gjigantët e saj absurdë e të shëmtuarDhe nën të ishte RosinantiI trishtë e heroik. E di,Kur të kap ky pasionDhe kur… Keep Reading
Do të doja një dashuri të madhe-Sueton Zhugri .. aq të madhe sa mos ta nxinte fleta ku po shkruaj, as syri yt,të derdhej ajosi ujë mbi tavolinë,ose si lot mbi faqen tënde. Një dashuri prej shiu që përmbyt fletëtDashuri bombë që hedh në erë dhe retëDashuri që nuk përulet, por turfullon për hall… Keep Reading
Haiku ~•~ Amy Lowell(1874-1925) – SHBA Pasi bie lulja,Gjethen s’e do më askush.Çdo ditë dridhem nga frika. ~•~ Rainer Maria Rilke(1875-1926) – Austri Fluturat e natës dalin të trallisura nga shkorreti;ato do vdesin sonte pa e diturqë s’është pranvera. ~•~ Guilherme de Almeida(1890-1969) –… Keep Reading
Shkodra-Elona Çuliq një pemë ngulun me rranjë në liqe e degë përqafuem qiellitmban nje qytet të tanë gjallëaty stinët shkojnë e vijnëpa ndoj pretendim dhe zogjtë ndalen e këndojnëkangë si askund tjetër një liqe i ngulun në pemë i këndon qiellitkangë zogjsh dhe rrëfen për një qytet që muret i pikojnë qumështdhe sytë qajnë me… Keep Reading
Kafshim i monedhës-Sueton Zhugri Kërkojmë pas pasqyrës diçka edhe pse të bindur që aty s’ka asgjë.Parandjenjën e një dimensioni të pestë sikur një i tretë vëzhgues fsheh pas sajnjë zot me sy në errësirë… Gjejmë:një buqetë me lule, një qen shpërfillës me gjuhë përjashta, një shtyllë me litar për varje,trenin e drunjtë që niset nesër.… Keep Reading
MAJA-Jorge Luis Borges Në atë që lanë të shkruar të gjithë ataqë frika jote u lutet, s’do gjesh më shpëtim. S’je asnjë nga të tjerët dhe veten e sheh qendër të një labirinti që dikure thurën hapat e tu. S’të shpëton dotas agonia e Sokratit a e Jezuit, as trimi Sidarta i artë që pranoi… Keep Reading
Poezi për G.-Sueton Zhugri Çfarë paqeje e mbytshme, – the ti, – si ushkur rrobeje murguHeshtja ishte aq e nevojshme sa kisha frikë të lëvizjaDeti ishte mbuluar me drita të zbehtafletë të mardhura dhe lëndë amorfe Sa e bukur është nata e lamtumirave Nuk ka më kështu apo ashtu, gjithçka mbaron, ëndrrat me ruaza dantellash,apokalipset… Keep Reading
Iku edhe vera – Nikos Kavadhias Kaq ishte edhe vera… iku… dhe erdh’ koha të lëvizim edhe ne. Dy muaj i kaluam duarkryqedhe pse kishim plot ide në kokë. S’bëmë asgjë nga ç’kishim në mendjee shtynim gjithçka për të nesërmençdo ditë shkruam një letër për dikëpor ajo s’e ka marrë ende. Nëpër taverna detarësh uleshim… Keep Reading
MJELLMA-Charles Baudelaire – Victor Hugo-it – I Të mendoj, Andromakë! Ky lumë kaq i pakët, Pasqyrë e trishtë e mjerane ku dikur përndriti E dhimbjes së vejanes madhështia e pamatë, Ky Simoid mashtrues që lotët e tu rritin, Ma mbarsi papandehur pjelloren kujtesë,Teksa ecja mespërmes Karuselit të ri.S’ka më Paris të vjetër (forma e një… Keep Reading
Dhoma e punës së Poetit-Jevrem Brković Në BallkanPoeti ende s’guxon të ketë dhomë pune! Nga kënaqësi e tillëMund t’i ndodhë më e keqja:Mund të çmendet,Mund të ngjitet pas karriges,Mund të pushojë së shkruari,Mund ta tradhëtojë atdheun. Në AngliËshtë e obligueshme edhe lulishtja në dhomë pune,Dy fontana,Qeni, macja e leopardi. Në FrancëSapo lind poetin e vendosin… Keep Reading
