Atit tim-Sueton Zhugri
Lulet sikur prisnin diçka për të çelur,
si ato furrënaltat që gojëhapura
presin hekur në heshtje
për të kalitur çelikun,
si vija ndarëse midis dëborës dhe buzëqeshjes,
gonxhet mbanin sytë mbuluar
dhe sikur thoshin:
do t’i hapim në qershor,
duhet pritur edhe pak.
Ende kohë s’ka ardhur
kohë, kohë, kohë…
për të lindur
dhe për të vdekur
Qershor 2020
NA NGROH I NJËJTI YLL – Sueton Zhugri
NA NGROH I NJËJTI YLL – Sueton Zhugri Të dy pranë këmbëkryq Përballë këtij ylli duke
