Panumërisht nga Mesi i Dheut-Sueton Zhugri Është një diell i përsosurnë rrumbullaksinë e tij.Dhe një hënë që më drapër s’mund të bëhet. Por unë sikur nuk jam më, zëre se kam vdekur.I ke parë yjet veshëgjatë?Janë të magjishëm në mbretëritë e tyre.Po nebiolat që i lidhin flokët me fjongo ngjyrë qershie?Si të ishin virgjëresha… Keep Reading
Radhë jetësh dhe sendesh-Sueton Zhugri Po të rreshtonim të vetëvrarët njëri pas tjetrit.Dhe në një tjetër rresht ngjiturata me vdekje të ndryshme nga kjo e para. E gjitha kjo të ishte pa fillim, pa fund. — Dy botë paralele, do thoshe ti.Por si mund të thuash që ndjenjat ndahen në të natyrshme dhe të… Keep Reading
Anagram malli-Sueton Zhugri Sikur të thoshin që: Për shumë vjet s’do ta shohësh më pranverën…Sikur të të deklaronin:Retë do të çdashurohen me qiellin e do të bien përtokë të pambukta…Sikur të të betoheshin se:Zogjtë do të shkulnin sqepat dhe do të shigjetonin me to yjet…Sikur ëndrrat e tua të kishin krahë e të çiftëzoheshin… Keep Reading
Quo vadis-Sueton Zhugri Një dallëndyshe banon në Central Park.E ka ndërtuar aty shtëpinë, folenë e saj. Një qen banon po ashtu në shtëpinë e tij. Në katin të tretë. Me pamje nga deti.Mund të banonte kudo tjetër, Në shtëpinë e kujtdo tjetër. Një grua banon në shtëpinë tënde, që është dhe shtëpia e saj.… Keep Reading
Mbuluar me gjethe në pyll-Sueton Zhugri Mobilje-gjethe-poliestër flokë-fytyrë-lëkurë-alabastër Muret njohin frymën dhe afrohen T’i shohësh sytë e saj do të thotë të biesh në një hon:Na e falni rrëmujën!Por gjithçka është në vendin e saj të përsosur, gjithcka ndodhet aty ku prehet fjala: befas!Shtëpia ka gojë, pëshpërit, të fërkohet me push këmbëve, dhe në… Keep Reading
Në tango me një yll-Sueton Zhugri Të mendosh që me gjithë cicërimat e tyreparaardhësit e zogjve janë dinosaurët.Të pohosh që gjuha e një violine rrjedh nga e pëllitura e lopës E pabesueshme, por e gjitha,mëse e vërtetë.Pa njërën nuk do të kishte lindur tjetra.Një planet, më pas një hënë, një valë radioje, një lule,… Keep Reading
Tinguj keqkuptimi-Sueton Zhugri Nuk kam më trup, aq më pak mendje.I ke marrë me vete në baulen tënde të stinëvesë bashku me mbathjet me dantella, makinën e rrojes, kremin për sqetulla dhe mllefin e rasteve. Tingujt të thyhen në fyt si shkopinj të tharë në diell.Një qiell është bosh pa zërin tënd,dhe cicërimat e… Keep Reading
Njeriu dhe demagogjia-Sueton Zhugri Pse s’turpërohen amerikanët kur u kujton fjalën napalm me të katër miljonë vietnamezët e përvëluar së gjalli?Ndoshta pse më parë pushkatuan të gjithë banorët autoktonë të kontinentit amerikan?A mendoi dy herë Aleksandri kur tymosi të gjallë tebanët?A u turpëruan vallë romakët për shfarosjen e kartagjenasve?Gratë e Kartagjenës u hodhën me… Keep Reading
Stuhi dhe gëzim-Sueton Zhugri Buzët e tua si plagosje e përsosurBuzët e tua si asfalt i kuq i saposhtruar Buzët e tua si burim toke të etur Buzët e tua si piedestal arkaik ëmbëlsie Buzët e tua si dy klithma çlirimi Buzët e tua si dridhje çiftelie Buzët e tua si pulëbardha të egërsuara… Keep Reading
Poezi për të humbur-Sueton Zhugri Po kërkoj një poezi të humbur një si lugë këpuce që e rrëmben për kockë një qen sharlatan,një si gjethe të gjelbër që era këput qysh në verë,një si portofol mbushur me tinguj të rrallëqë e vjedhin në autobus.Kërkoj ca ndjenja skalitur në fjalë si ato herët e rralla,kur… Keep Reading
