Këmbëkryq në pemën e jetës-Sueton Zhugri

Duke vaditur lule parajse në kopshtin e ëndrrave
Anashkaloj metrakatrorë fitimtarësh me caqe fluturimesh.
Nderur aty janë ngjyrat e jetës,
shijet e një stuhije shiu:
Odisea i jep të pijë verë një Cikllopi
mes reve,
Bojaxhinjtë të lumtur janë
pas një dite të lodhshme
(Është mbuluar shëmtia e botës)
Një prift shkul zemrën dhe
e përplas si poç pas murit
Fluturat fluturojnë së prapthi,
gjethet vdesin përmbys me tollovitje.

Arabë e budistë,
biblikë e agnostikë
ulen të ndajnë një copë bukë.
Secili me përndritjen e tij
me pijen e preferuar dhe me shkallën vetjake drejt qiellit ose nëntokës.

Vaporët ashtu si trenat ende fishkëllejnë.
Edhe vocrraku i mëhallës
nuk i lë gjë mangut
(me gjithë fuqinë e fytit.)
Fishkëllejnë hëna dhe yjet
në frekuenca të tjera
që dëgjohen nëse
je ulur në kopshtin e ëndrrave
duke gjerbur kafe dhe duke folur
për çmime Nobël ose
për pëlhurën e shprishur të Penelopës…

8.11.2021