SyLot-Sueton Zhugri
Lot drite xixëllonjat
Buzëqeshje prej zjarri këputur
Buzës sate
Yjet ulen këmbëkryq
Kundrojnë daravitjet
Ploja e syve ndriçon galaksinë
Në kufinjtë e shiut të trupave
Këputen zanafillat e foljeve
Jemi diku në fillim të asgjësë
Dhe në fund të gjithçkasë
Mbështesim puthjet në masa
Njëra mbi tjetrën
Si gurë të një shtëpie qiellore
Që s’njeh kurrëfarë tërmeti
E pafundmja shërben si nënkresë
Nën egot tona;
Jemi pika më e vogël e dashurisë
Grimca më elementare
E çdo dimensioni
Këtu formohet skeleti i vetëdijes
Dhe lutjes
Piko! Piko! Sy i lagësht i mëshirës
Jam njolla jote e pashlyeshme
4.12.19
![](http://defekt-teknik.com/wp-content/uploads/2024/07/Messenger_creation_c5bbf67a-a80a-4327-aec8-028bcf782f00-480x384.jpeg)
Natë e thikëve të gjata-Sueton Zhugri
Natë e thikëve të gjata-Sueton Zhugri Si esencë e trupit mbetet hija.Absolutja e zërave zbutet gjer