Natasha Lako Në hyrjet kryesore të stacionit të metrosë së Dupont Circle në Washington D.C. , nga punëtorët nëpër skela të lartësive që kushedisekur, kanë mbetur të gdhendur vargje të Uollt Uitmanit që flasin për lumturinë dhe dhimbjen. Ndoshta në nderim të kujtimeve, kur si vullnetar, ky poet botëror shërbeu për të plagosurit e Luftës Civile në një spital,… Keep Reading
Orhan Pamuk Nëse romancieri mund ta përfundojë një libër pa ëndërruar ballinën e tij, ai është i mençur, i harmonishëm dhe i rritur, plotësisht i rritur, por po kështu ka humbur pafajësinë, e cila para së gjithash e bëri romancier. S’mund t’i kujtojmë librat që duam më shumë pa kujtuar gjithashtu ballinat e… Keep Reading
Të verbrit në protestë-Petraq Risto Të verbër… Errësira na ka mbledhur në një shesh për protestë të tjerëve u dukemi kuaj pak orë para vrasjes Do të na flas një i verbër tjetër Thonë Dritës do t’i bëjë ftesë: të paktën ta shohim në Parajsë. Nëse dhe në Parajsë do të jetë kështu: Qytete… Keep Reading
Solstice-Merita Paparisto O dhimbje e ëmbël vjen e shkon si erë ngre vrunduj gjethesh të thara në pranverë… e asnjëherë s’dihet nga ç’grykë del ajme, ish’ kaq e dhimbshme të mbyteshin në syte e mi zogjtë e nëntokës ku nuk ka qiell është vjeshtë e vonë, çdo kohe atje diamante të ndezur janë yjet… Keep Reading
Alber Kamy (Albert Camus) ishte shkrimtari që dashuronte paqen dhe që njëkohësisht kuptonte dhe pranonte pashmangshmërinë e luftës në periudha të caktuara, si fjala vjen, përballë nazistëve gjermanë. Por në vitin 1956, Kamyja, i cili vetëm një vit më vonë fitoi Nobelin në letërsi, i vendosi vetes një detyrë të pamundshme. Ai kërkoi të vendoste… Keep Reading
Një javë e ngarkuar-Alain Bosquet Çdo të hënë revoltohem: si mund të jesh një njeri veç në kometat? Çdo të martë pyes veten: ç’mund të bëj për të kuptuar lumin, për të rritur catalpa-në?[1] Të mërkurave ëndërroj për ekuilibrin midis dyshimit dhe arsyes, midis frikës dhe kthjelltësisë. Çdo të enjte akuzoj të ngjashmit e… Keep Reading
JORGE LUIS BORGES ROBI Këtë histori e tregojnë në Hunin ose në Tapalken. Pas një sulmi indian u zhduk një fëmijë. Thanë se e kishin rrëmbyer indianët. Më kot e kërkuan prindërit e tij. Vite e vite më pas, një ushtar që vinte nga thellësia e vendit, tregoi për një indian me sy të… Keep Reading
Vdekja e shoqërisë civile-Granit Zela Shoqëria civile ka vdekur… kumtoi Kryetari. E nisi të qeshë me lot. Kamerier, tha mes gazit, Më sill një kafe, Një kafe për Mort. Mardhje Kur kthetrat e hekurta iu ngulën në shtat Teatrit, Për ta shkulur e shembur, e ulur në gjunjë. Disa shpirtra vetmueshëm me të mardhnin… Keep Reading
Në mur qe shkruar-Bertolt Brecht Në mur qe shkruar me shkumës ata duan luftë. Ai që e ka shkruar tashmë ka rënë. Ai që rri sipër thotë: vemi drejt lavdisë. Ai që rri poshtë thotë: vemi drejt gropës. Lufta që po vjen s’është e para. Të tjera e kanë paraprirë. Si u mbyll e… Keep Reading
Divorc-Wislawa Szymborska Për fëmijët fundi i parë i botës. Për macen një padron i ri. Për qenin një padrone e re. Për muret katrorë të shndritshëm, ku vareshin dikur pikturat. Për fqinjët subjekte të reja, thyerje e mërzisë. Për mobiljet shkallë, rënie e përplasje, lëre ose merre. Për makinën më mirë nëse ishin dy.… Keep Reading
