Njeriu me dritare në krah-Petraq Risto Në vend të çantës në krah kam një dritare: po shkoj t’i gjej një mur… Dritarja e hapur di të flasë: Vjetërohet shikimi apo lodhet drita? Pse rrinë bashkë jasemini me një nusepashkë? Kur fryjnë erërat, zgjohen shpirtrat? Pa mure janë dritaret në Parajsë?… A mund t’i përgjigjem… Keep Reading
Një pasthënie e shkurtër nga autorja Arlinda Guma “Bobi është një shkrimtar i ri, i cili ka frikë të përballet me sentimentet. Dhe të gjithë diellin që ka brenda vetes, ia rrezaton botës si një fëmijë i prapë, që me copëza pasqyrash në duar, verbon kalimtarët nëpër rrugica. Ai urren romanet rozë dhe druhet… Keep Reading
Rruga-Edvin Thomollari Që të bëhesh trim duhet ta bësh ketë rrugë natën… Një shkop, një gur, një zemër, një rrugë sa një gjysmëqiell… dy konizma ku mund të bësh kryqin tri herë. Hajmalitë nuk lejohen, vetëm një shkop, një gur, një zemër… Trinia e shenjtë dhe kujtimet e njerëzve të gjallë, Pali, që nuk… Keep Reading
NDËRMENDJE-Daniela Xhani S’më kujtohet kur ka qenë hera e fundit që diçka e kam bërë për herë të parë. Çka lind përsëritet, çka vdes po ashtu… Dikush më ka hapur zemrën sikur të hapte një vrimë në petale trëndafili. Qielli është i kaltër me ndonjë gërvishtje të lehtë thonjsh. Përvit pema në oborr çel… Keep Reading
DIMËR Në kopsht një shekull gjethesh të rëna Basho ~ Në dhomë shkela krehërin e së ndjerës grua – ç’thëllim Buson ~ Pak njerëz – një gjethe bie këtu një tjetër atje Issa ~ Dielli shndrit mbi gurët e shkorretit të tharë Buson ~ Bishti i kalit ngeci te ferrat e shkorretit të tharë… Keep Reading
Fan Noli Në një silan të Vienës, duke pirë nga një kupë të tretë “Gumbold Skirchnor”, po bisedonim me Faik Konicën mbi Partinë Politike të Inglisë, në prill të motit 1915. Nga Inglia ishim hedhur në Shqipëri, kur servitori na solli kupën e katërt dhe atëherë unë e pyeta Faikun, a duhet të kopjojmë në… Keep Reading
Pa titull-Sueton Zhugri *** Është kafka eshtra që ndodhet më pranë qiellit Dhe fijet e flokëve kur si flatra zgjaten më lart se krahët Nga aty vijnë urdhëra në blu apostrofet e pambaruara të ekzistencës kur gishtërinjtë e rrezeve nga kozmosi ngjeshin lëkurët me fotone yjësish të vdekura …. e duart tona zbaviten kur njohin… Keep Reading
Është një tjetër poezi-Aksinia Mihaylova Vallë pse jetojmë në lartësi të ndryshme vjeshta vjen më herët në vendin tim ndërkohë që ti udhëton nga një qytet në tjetrin lexon poezi dhe bën komente mbi Cendrasin duke u përpjekur të shpjegosh se përse «nëse dashuron duhet të nisesh» ndërsa unë përziej në tenxhere marmalatën e… Keep Reading
EDUARDO GALEANO Montevideo, 1940 – 2015 Fernando Silva drejton spitalin e fëmijëve në Managua. Në prag të Kërshëndellave qëndroi në spital deri vonë. Ndërkohë që Fernandoja vendosi të shkonte në shtëpi po dëgjoheshin të shtënat e fishekzjarrëve dhe qielli po ndriçohej me xixëllimat e tyre. Në shtëpi e prisnin për të festuar së bashku.… Keep Reading
Përdor frymën tënde-Sueton Zhugri Përdore frymën tënde mbi qelqin e syzeve, mandej fshije me kujdes deri sa bota të zbulohet e kthjellët. Përdore frymën tënde për qelqet e dritareve dhe të yjeve atje lart deri sa mrekullitë të shumohen e të zbresin mbi ne të vdekshmit. Përdore për të zbutur cicërimat e zogjve që… Keep Reading
