BLETËT E DIMNIT-HILDE DOMIN Malet mes nesh tepër shumë ajër mes meje dhe askujt. Jam vetëm në bollëk ajri. Lugina lulesh të zbehta, Kashtat e kumtrit prej krokusi e aguliçesh. Zogjtë shtektojnë drejt veriut kah çerdhet e vjetra. Bletët ngordhin mbi lulet e para, bletët e dimnit. Luginave të zbehta po zbres deri… Keep Reading
Paola Klug Thoshte e ndjera gjyshe se, kur një grua ndihet e trishtuar, më e mira që duhet të bëjë është të nisë e të thurë flokët gërshetë: kësisoj dhimbja do të mbërthehej e do të mbetej në flokë dhe nuk do të arrinte dot në pjesët e tjera të trupit; duhet pasur shumë kujdes… Keep Reading
Sirena – W.B. Yeats Një sirenë gjeti një djalë duke notuar, atë e zgjodhi për vete, ngjiti trupin e saj me trupin e tij, qeshi; dhe duke u zhytur poshtë harroi nën lumturinë e egër se edhe të dashuruarit mbyten. Përktheu: Erlind Sulko Keep Reading
Magjepsës- Rose Ausländer Fuqia magjike e një ore Jeta po shkëndit në çdo shikim Je i ri sikur bota që ty të përqafon sikur morti që të përkëdhel Përktheu: Hans-Joachim Lanksch Keep Reading
PO DERDH SHI-PAOLA KLUG (Meksikë, 1980) Mbi rrugë që nuk janë rrugët e mia, në një qytet, të një shteti, të një vendi të huaj, nën një çati që nuk është imja, e ulur në një kolltuk që s’më përket mua. Po derdh shi si qielli që nuk ka zot duke kujtuar male dhe ledhe,… Keep Reading
Shënime të shkëputura nga ditari i një revolucionari Woody Allen 3 Qershor: Rroftë Vargas! Sot morëm arratinë nëpër kodra. Të neveritur dhe të fyer nga shfrytëzimi nën të cilin lëngon vendi ynë i vogël për shkak të regjimit të korruptuar të Arrojos, dërguam Hulion në pallatin presidencial së bashku me listën me kërkesat dhe… Keep Reading
Bylbyli im-Rose Ausländer Nëna ime, dikur, ishte sorkadhe Sytë ngjyrëmjaltë dhe hijeshia i janë mbetur qysh nga sorkadhesia Këtu ajo ishte gjysmë engjëll gjysmë njeri – mesi ishte nënë Kur e pyeta se ç‘kishte dashur të bëhej më tha: Bylbyl Ajo, tash, është bylbyl natë me natë ia ndëgjoj zërin E këndon Zionin… Keep Reading
Një natë e dogja-Leonard Cohen Një natë e dogja shtëpinë që kam dashur Ndriçimi rrethor i unazës perfekte Në të cilin pashë zezonë dhe gurë Përtej… jo gjithçkaje. Disa krijesa nëpër erë, Të fiksuara nga nata, Vinin të shihnin botën përsëri Dhe zhdukeshin nëpër dritë. Tashmë lundroj nga një qiell në tjetrin Kundra anijes që… Keep Reading
BARAZPESHË-HILDE DOMIN Kalojmë seicili për vete në shtekun e ngushtë mbi krenat e të vdekunve – pathuej pa ankth – në taktin e zemrës së vet sikur të ishim të mbrojtun përderisa dashunia s’rresht. Kështu kalojmë ndër flutura dhe zogj në barazpeshë të mahnitun drejt nadjes së kunorëve të lisave – të gjelbër,… Keep Reading
NË TRE OSE KATËR VETË NË NJË DHOMË- Yehuda Amichai Në tre ose katër vetë në një dhomë gjithmonë është një, dritares qëndruar. Padrejtësitë, i detyruar të vërejë nëpër tela me gjemba, zjarret në kodër. Dhe njerëzit e mbetur, mbrëmjes sjellë në shtëpi, si një kusur i vogël. Në tre ose katër vetë… Keep Reading
