Khalil Gibran Ju më pyesni si u marrosa. Ndodhi kështu: një ditë, kohë përpara se të lindnin shumë hyj, u zgjova nga një gjumë i thellë dhe pashë se m’i kishin vjedhur të gjitha maskat që kisha, shtatë maskat që kisha bërë e mbajtur gjatë shtatë jetëve; atëherë nisa të vrapoj… Keep Reading
UTOPIA-Wislawa Szymborska Ishulli ku më në fund gjithçka bëhet e qartë. Truall i qëndrueshëm nën këmbët e tua. S’ka rrugë të tjera veç atyre që shpien drejt e në shenjë. Gjithë gëmushat përkulen nën peshën e provave. Këtu rritet pema e Hipotezës së Saktë me degët përjetësisht të shpleksura. Pema e Mirëkuptimit, ndritshmërisht e… Keep Reading
STATUJAT DHE NE-Janis Ricos Statujat e qeta, s’e vrasin mendjen që roniten; u priten krahët, këmbët a kryet dhe ato prapë rrinë drejt, në të njëjtin qëndrim, apo, të shtrira përmbys, buzëqeshin, apo, barkazi, na kthejnë kurrizin neve dhe kohës a thua se çiftëzohen, a thua se i dorëzohen një dashurie të pafund, dhe… Keep Reading
ATA IKIN… Agota Kristof Ata ikin ndërsa vogëlushi fle Por i do shumë dhe zgjohet. Shkon nga njëra dhomë në tjetrën, askush, askund. Ka pak frikë, futet sërish në shtrat, ka dëshirë të thërrasë dikë por shtëpia është bosh ai e di këtë dhe hesht. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
PAK NGA PAK PO MËSOHEJ-Agota Kristof Pak nga pak po mësohej me gjërat që ajo la, që harroi në shtëpinë e tij. Një kuti shkrepëse, një shami me lot, një shall të fëmijëve, dorashkat, ndonjëherë gjyzlykët. Zakonisht ai flinte kur ajo ikte, ishte i lodhur. E dinte që rrinte atje, në shtëpinë e… Keep Reading
Paul Valéry Nuk është asnjëherë gjë e lehtë të përshkruash qartësisht atë që quhet komb. Tiparet më të thjeshta e më të forta u bishtnojnë njerëzve të vendit, të cilët janë të pandjeshëm ndaj asaj që kanë parë përherë. I huaji që i percepton, i percepton shumë fuqishëm dhe nuk ndien atë masë përkimesh intime… Keep Reading
Jorge Luis Borges Lexova, këto ditë, se njeriu që në kufijtë e Kinës urdhëroi ndërtimin e një muri pothuajse të pambarimtë ishte i njëjti perandor, Shi Hoang Ti, që urdhëroi të digjeshin gjithë librat që ekzistonin përpara tij. Për faktin që këto dy operacione të mëdha – pesë deri gjashtëqind lega prej guri ngritur kundër… Keep Reading
ME ERËN-Janis Ricos Era zuri të fryjë, të rendë në udhë, në livadh. Para erës vraponin qetë, bujqit, djali i mamisë. I fundit, duke çaluar, vinte Zoti. Nga dritarja, një grua, mbas xhamave, e vështroi në sy. Pastaj i uli sytë, i ktheu shpinën, iu afrua tryezës dhe nisi të presë bukën. Përktheu:… Keep Reading
TORTURA-Wislava Szymborska Asgjë s’ka ndryshuar. Trupi vuan, duhet të hajë, të marrë frymë dhe të flejë. Nën lëkurën e hollë ka një rezervuar gjaku, pastaj dhëmbë dhe thonj me shumicë, eshtra të thyeshme, deje që shtriqen. Të gjitha këto i merr parasysh tortura. Asgjë s’ka ndryshuar. Trupi dridhet siç është dridhur para dhe pas… Keep Reading
PSALM-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 O sa të depërtueshëm janë kufijtë njerëzorë! Sa re kalojnë të pandëshkuara, sa rërë shkretëtire rrjedh nga një vend në tjetrin, sa guralecë mali futen në gjirin e armikut me kërcime harbute! A është nevoja t’i marrësh një nga një zogjtë që fluturojnë a çlodhen mbi gardhin e ulët? Le të… Keep Reading
