Gjashtë poezi nga Rabah Belamri 1946-1995 ti troket në çdo derëkërkon pragun e plagësgjuha jote është një llambëe tundur nga një kujtim ere gjembashndonjëherëdora jote cek një supnjë hije që s’është jotja ecënpranë teje * nuk ka derë të duhurvetëm rastësi udhëtimidhe copa kujtesevure në torbën e lëmoshaveëndrrën tënde të mrekullisëdarkën e fundit të… Keep Reading
Paul Valéry Gjatë këtyre viteve të fundit, kam mbajtur konferenca në vendet këtu rrotull Francës. Kam marrë prej tyre përshtypje shumë të ndryshme, të gjitha të këndshme. S’ka gjë më interesante se të kalosh nga njëri vend në tjetrin, domethënë, për sa më përket, nga një grup shkrimtarësh e artistësh në një tjetër, nga një… Keep Reading
Poezi nga Li Po(701-762) VIZITË PRIFTIT TAOIST Me zhurmën e ujit përzihen të lehura qensh bredharakë, Lulet e pjeshkës kanë çelur teposhtë rrëpirës së gjatë,Mes pemëve shfaqet e zhduket herë pas here një dre, Kambana më nuk po dëgjohet as nëpër luginë, as në re.Të gjelbërtën mjegull e ndajnë më dysh madhështoret bambu, Nga… Keep Reading
Paul Valéry Në Romë, Kryetari i Këshillit shprehu dëshirën të më takonte. E gjeta në zyrën e tij të madhe në Pallatin Chigi. Z. Mussolini qëndronte në një tryezë të vendosur në njërin nga këndet e sallës. Erdhi drejt meje gjithë dashamirësi dhe biseda jonë u zhvillua kryesisht rreth letërsisë. M’u duk se i tërhoqa… Keep Reading
EPITAF-Gérard de Nerval Jetoi herë i gëzuar si zogu në pemishtë,I dashuruar, moskokëçarës, zemërndjerë, Herë i zymtë e ëndërrtar si Klitandër i trishtë. Një ditë prej ditësh i trokitën në derë. Ishte Vdekja! Atëherë ta priste pak iu lut Sa t’i vinte dhe pikën sonetit të fundit;Dhe pastaj pa u prekur, shkoi drejt e… Keep Reading
NJOLLA E ZEZË-Gérard de Nerval (1808-1855) Kushdo që ngultas diellin me sy ka vështruar I duket se ka parë si fluturon me ngulm Përreth tij, në ajër, një njollë e irnuar. Kështu dhe unë, i ri, edhe më guximtar, Një çast mbi lavdinë guxova sytë t’i ngul: Një njollë e zezë m’i ngeli shikimit… Keep Reading
FANTAZI-Gérard de Nerval (1808-1855) Është një melodi për të cilën do jepja Krejt Rosinin, Moxartin edhe Veberin, Një melodi e përzishme, lënguese, e vjetër, Që veçse për mua ka sharme të fshehta. Por përherë më ndodh kur mbaron dëgjimi, Që shpirti më bëhet më i ri dyqind vjet:Më kthen në kohën e Luigjit Trembëdhjetë…… Keep Reading
KUJTESA-Juan Ramón Jiménez Ç’trishtim ky kalimi lumit të çdo dite– vorbull! –nën urën e natës– vorbull! –drejt një tjetër dielli!Nëse do dijata le, i kënaqur, mantelin timnë duart e së shkuarës;të mos shihja më atë që qe;të hyja ballazi e gjithë gaz,krejt i zhveshur, në të liringazmend të së tashmes! Përktheu Alket Çani… Keep Reading
Philippe Noiret 1 Tetor 1930 – 23 Nëntor 2006 Më duket se i bëjnë shkallët më të vështira se më parë. Shkallaret janë më të larta dhe më të shumta në numër. Sidoqoftë, është më e vështirë t’i ngjitësh dy e nga dy. Sot mund të ngjit vetëm nga një.Shikoni dhe shkronjat e vogla që… Keep Reading
ADAMI ËSHTË HIRI YT-Jorge Luis Borges Shpata do vdesë njëlloj si bistaku.Shkëmbi nuk është më i fortë se qelqi.Gjërat janë e ardhmja e tyre e pluhurt.Hekuri është ndryshk. Zëri është jehona. Adami, ati i ri, është hiri yt.I fundmi kopsht do jetë i pari.Bilbili dhe Pindari janë zëra.Agu është pasqyrimi i perëndimit.Mikenasi është maska… Keep Reading
