PAKSA E SHFYTYRUAR-Paul Eluard Lamtumirë trishtim Mirëdita trishtim Ti je skalitur në vijat e tavanit Je skalitur brenda syve që dua Por nuk je krejt mjerimi Sepse buzët më të skamura të tradhtojnë Me një buzëqeshje Mirëdita trishtim Dashuri trupash të këndshëm Fuqi e dashurisë Nga ia beh dashamirësia Si një përbindësh pa trup… Keep Reading
Në këtë tregim, Efim Etkind, mik i Solzhenicinit dhe i Josif Brodskit, na rrëfen historinë e çuditshme të një përkthyeseje ruse të pasionuar pas poezisë angleze, që përktheu Don Zhuanin e Bajronit në një qeli të policisë politike ruse. Fati i Tatjana Gnediçit, pasardhëse e përkthyesit të Iliadës në rusisht, ilustron edhe njëherë vendin që zë poezia… Keep Reading
FLOKNAJA JOTE E PORTOKALLTË-Paul Eluard Floknaja jote e portokalltë në zbrazëtinë e botës Në zbrazëtinë e qelqeve të rëndë prej heshtjes e prej hijes Ku duart e mia të zhveshura kërkojnë gjithë pasqyrimet e tua. Forma e zemrës sate është kimerike Dhe dashuria jote i ngjan dëshirës sime të humbur. O psherëtima të qelibarta,… Keep Reading
Paul Valéry Muzetë nuk i pëlqej shumë. Shumë prej tyre janë të admirueshëm, por i këndshëm nuk është asnjë. Idetë e klasifikimit, të ruajtjes dhe të dobisë publike, që janë të drejta e të qarta, nuk kanë shumë lidhje me kënaqësitë. Në hapin e parë që bëj drejt gjërave të bukura, një dorë më heq… Keep Reading
TA KUPTOJË KUSH TË DOJË [1]-Paul Eluard [Asokohe, për të mos ndëshkuar fajtorët, keqtrajtonin disa vajza. Arrinin gjer aty sa u qethnin edhe flokët.] Ta kuptojë kush të dojë Pendimi im Ishte fatkeqja që mbeti Mbi kalldrëm Viktima e arsyeshme Me fustanin e grisur Me vështrimin prej fëmije të humbur E shfronësuar e shfytyruar Ajo që… Keep Reading
Paul Valéry Më ndodh shpesh kur gjendem, ashtu si sot, në një vend publik, në një sallë shfaqjesh a koncerti, ku janë dyndur një mori fytyrash, janë mbledhur një mori ekzistencash, më ndodh të mendoj për gjithë kujtimet e një kuvendi të tillë, për atë që do mund të dalë nga rrëfime të mrekullueshme. Përfytyroni… Keep Reading
Thika-Jean Follain Një thikë e vjetër tradhtari përdorur në melodramë u gjet nga një dorë me dorashkë që po shkulte hithrat. E madhe dhe e fortë qe heshtja si në fëmijëri fushat me mollë lulet e fshatit ledhet e ngushtë krijonin një mbrëmje të gjatë ngjyra e absolutes njomte peizazhet një polen zambaku kishte rënë… Keep Reading
LËVDATË PËR OPINIONIN E KEQ NDAJ VETES- Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Qifti nuk ka asgjë për t’u qortuar. Skrupujt janë të huaj për panterën. Piranatë s’kanë asnjë dyshim për aktet që bëjnë. Gjarpri me zile e pranon veten pa rezerva. Askush nuk ka parë një çakall të penduar. Karkaleci, krokodili, krimbi dhe zekthi rrojnë mirë ashtu… Keep Reading
Agota Kristof Kutinë postare e kontrolloj dy herë në ditë. Në orën 11 të paradites dhe në 5 të pasdites. Postieri përgjithësisht kalon më herët, paradite midis orës 9 dhe 11, nuk është shumë i rregullt, ndërsa pasdite rreth orës 4. Shkoj ta kontrolloj sa më vonë të jetë e mundur, për të qenë i… Keep Reading
Heinrich Böll Nuk e pohoj pa njëfarë rezerve zanatin me të cilin jetoj, pa dyshim, por duke më shtrënguar të veproj në një mënyrë që ndërgjegjja ime nuk e aprovon gjithmonë. I caktuar në detyrën e vjeljes së taksave mbi qentë, përshkoj vëra e guxhuvëra të qytetit tonë në kërkim qensh të padeklaruar. Me pamjen… Keep Reading
