ADAMI ËSHTË HIRI YT-Jorge Luis Borges Shpata do vdesë njëlloj si bistaku.Shkëmbi nuk është më i fortë se qelqi.Gjërat janë e ardhmja e tyre e pluhurt.Hekuri është ndryshk. Zëri është jehona. Adami, ati i ri, është hiri yt.I fundmi kopsht do jetë i pari.Bilbili dhe Pindari janë zëra.Agu është pasqyrimi i perëndimit.Mikenasi është maska… Keep Reading
Jorge Luis Borges «Doktrinën romantike të një Muze që frymëzon poetët, e predikuan klasikët; doktrinën klasike të poezisë si një operacion i inteligjencës, e shpalli një romantik, Poe, aty nga viti 1846. Kjo është paradoksale. Përveç disa rasteve të veçuara të frymëzimit onirik, është e qartë se dy doktrinat kanë secila pjesën e vet të… Keep Reading
Jorge Luis Borges BIE SHI Në ç’të djeshme, në ç’oborre të Kartagjenës,bie gjithashtu ky shi? ASTERIONI Viti më paguan haraçin, kopenë e njerëzve,dhe sternën e kam plot me ujë.Brenda meje lidhen udhët e gurta.Për çfarë mund të ankohem?Ndonjëherë kur bie muzgukokën prej demi e kam pak të rëndë. NJË POET MINOR Pikësynimi është harresa.Unë… Keep Reading
Michel Tournier E shkuara, qoftë edhe më e largëta, nuk është sidoqoftë e vdekur. Kjo ishte njëra prej lojërave të fjalëve me të cilat René Le Senne zbukuronte kursin e tij të filozofisë në Sorbonë. Po, e shkuara është e tashme në njëfarë mënyre, por pikërisht mund të jetë e tashme në mënyra të ndryshme. Është Historia që gjendet… Keep Reading
Jorge Luis Borge Ne jemi koha. E Heraklitit të Errët jemi parabola më e famshme në botë. Jemi uji, nuk jemi diamanti i fortë, uji që humbet dhe jo uji i ndenjur. Jemi lumi dhe jemi greku i vjetër që shihet në lumë. Pasqyrimi i fytyrës ndryshon në ujin e ndryshueses pasqyrë, në qelqin… Keep Reading
Henri Michaux Plymit i dhimbte pak gishti. – Ndoshta do ishte më mirë të vizitoheshe te ndonjë mjek, i thotë e shoqja. Nganjëherë mjafton një pomadë… Dhe Plymi shkon te mjeku. – Gishti duhet prerë, thotë kirurgu. Me anestezi, do zgjasë gjithë-gjithë gjashtë minuta. Meqë ju jeni i pasur, s’keni ç’i doni gjithë këta gishtërinj.… Keep Reading
FAMA- Jorge Luis Borges Të kem parë shkëlqimin dhe rënien e Buenos Ajresit. Të kem kujtuar një oborr me dhé të rrahur dhe një pjergull, një treme dhe një sternë. Të kem trashëguar gjuhën angleze, të kem hulumtuar gjuhën saksone. Të kem predikuar dashurinë për gjermanishten dhe nostalgjinë e latinishtes. Të kem biseduar në Palermo… Keep Reading
Samuel Beckett [Takimi ishte lënë për në orën nëntë.] Kamieja mbërriti i pari në takim. Domethënë se kur ai mbërriti, Mersieja nuk ishte aty. Në fakt, Mersieja kish ardhur dhjetë minuta më parë. Ishte pra Mersieja, dhe jo Kamieja, që kish mbërritur i pari në takim. Pasi kish pritur pesë minuta, duke shqyrtuar me imtësi… Keep Reading
ENIGMA-Henri Michaux Ata e dinin ç’do të thotë të rrish në pritje. Kam njohur njërin, edhe të tjerë e kanë njohur, që priste. Ishte futur në një vrimë dhe priste. Nëse ti kërkoje një vrimë që do të hynte në punë për ndonjë gjë, do ia vlente më mirë, më beso, të kërkoje tjetërkund… Keep Reading
THURIMA-Jorge Luis Borges Në oborrin e dytë bie nga çezma, rregullisht, një pikë, fatale si vdekja e Cezarit. Edhe njëra edhe tjetra i përkasin thurimës që përfshin rrethin pa parim e pa qëllim, spirancën e Fenikisë, të parin ujk dhe të parin qengj, datën e vdekjes sime dhe teoremën e humbur të Fermatit. Këtë… Keep Reading
