Ditar internimi-Janis Ricos (fragment) Miços i erdhi sot një letër prej vendlindjes së tij, Skopelos, Antigona i shkruan: “Vjeshta në ishull u mbush me zambakë të verdhë. O Miço ziu – i thotë – nuk besoj se i mban mend këta zambakë;. ti nuk merrje vesh nga botanika.” Miçoja fshiu syzet, e lexoi edhe… Keep Reading
Një çikë padjallëzi-Janis Ricos Ditë të qeta me pemë të shumta. Të shkon ky fllad rreth buzëve. Të shkon kjo lule që je duke soditur. Pra, nuk qenkan gënjeshtër deti, perëndimi dhe kjo varkë që lundron trëndafilishtës së muzgut duke patur për pasagjere të vetme një vajzë dhe një kitarë të pikëlluar. Lërmë t’u… Keep Reading
GABRIEL GARCIA MARQUEZ Imagjinoni një fshat shumë të vogël në të cilin jeton edhe një zonjë e moshuar me dy fëmijë: një djalë 17 vjeç dhe një vajzë 14 vjeçe. Nëna është duke u shtruar sillën bijve të vet, por në fytyrë ka njëfarë shqetësimi. Fëmijët e pyetën se çfarë i kishte ndodhur dhe ajo… Keep Reading
Sonata e dritës së hënës-Janis Ricos (Fragment) Dhe hëna, një vrimë në kafkën e botës – mos shiko ç’ka brenda, është një forcë tërheqëse që të gllabëron – mos shiko, mos shikoni, mbamëni vesh ç’ju them – do të bini brenda. Ky marramemdth i bukur, i lehtë – do biesh – një pus i mermertë… Keep Reading
AUTOPSIKOGRAFI-Fernando Pessoa Poeti është një shtiracak. Shtiret aq përsosmërisht Saqë bën sikur është dhembje Dhembja që ndien realisht. Dhe ata që i lexojnë Shkrimet e tij ndiejnë vërtet Jo dy dhembjet që ka poeti, Por veç atë që s’kanë vetë. Kështu, duke rrokur arsyen, Mbi shinat rrethore ecën Treni i vogël me susta Që… Keep Reading
Kastanja-Janis Ricos Atje lart, si nesër, i vranë që të dyzetë. Njëzet vjet kaluan. Askush nuk ua përmendi emrat. Ti e kupton jetën tonë. Çdo vit, në ditë si kjo, gjenin poshtë plepave një tjegull të thyer, dy thëngjij të shuar, pak temjan, një shportë me rrush, një qiri prej dylli bletësh me fitil… Keep Reading
Album-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Askush në familje nuk vdiq nga dashuria. Asgjë nga ajo e shkuar nuk mund të bëhej mit. Romeo tuberkularë? Zhuljeta të sëmura me zemër? Ka nga ata që u plakën dhe u mpakën. Asnjë viktimë nga ndonjë përgjigje e pambërritur, apo nga ndonjë letër e lagur prej lotëve! Në fund shfaqej… Keep Reading
Ernest Hemingway Qe një kafene e këndshme dhe miqësore, e ngohtë dhe e pastërt. Vara pardesynë në kremastar që të mund të thahej, si dhe kapelën time, të përdorur dhe të brejtur nga moti, mbi kokën e karriges. Pastaj porosita një café au lait. Kamarieri e pruri, ndërsa unë nxora nga xhepi i palltos një… Keep Reading
PO SIKUR E GJITHA KJO-Wislawa Szymborska Po sikur e gjitha kjo të ndodhë në laborator? Ditën nën një llambë të vetme dhe nën një miliardë llamba natën? Mos ndoshta jemi thjesht një brezni-test? Të derdhur nga një epruvetë në tjetrën të tundur nëpër distilatorë të vëzhguar me diçka më shumë se syri, gjithsekush më… Keep Reading
Tokë e mihur-Janis Ricos Ka ende zogj. Dhe këndojnë. Ka pemë, dhe deti shpërfillës. Cungjet e vreshtave bleruan sërish. Lulëzuan ullinjtë. Gjithë toka mihur nga plugu erëmon. Ti vë re ngjyrën e maleve, gati e kaltër. Bën t’i përgjigjesh zërit të zogjve. S’gjen fjalë. Sytë e tu ngulitur në tokën e mihur që pret lastarët… Keep Reading
