Ditar internimi-Janis Ricos (fragment)
Miços i erdhi sot një letër prej vendlindjes së tij, Skopelos,
Antigona i shkruan: “Vjeshta në ishull
u mbush me zambakë të verdhë.
O Miço ziu – i thotë – nuk besoj se i mban mend këta zambakë;.
ti nuk merrje vesh nga botanika.”
Miçoja
fshiu syzet, e lexoi edhe një herë letrën. Ndanë tij,
sipēr gurëve, “Manuali i farmaceutikës.”
Miçoja vë buzën në gaz. I heq syzet prapë. Nuk i fshin.
Do të doja të shkruaja një vjershë për Miçon
jo me fjalë
vetëm me zambakë të verdhë.
26 nëntor
Ky thëllim na nxiu jetën.
Uji akull, buka akull.
Dielli i bardhë ngjitur në xham
një diell prej dëbore dhe pullash të vjetra postare.
Vetëm shtambat ruajnë diçka
prej shtëpie dhe kujtimi.
2 dhjetor
Qielli është një vrimë.
Nuk na nxë të gjithëve.
4 janar
Dhe befas
një kujtim zogjsh
që u mbytën në të panjohurën.
31 janar
Natë, o nëna ime – tha ai;
mbështillmë në flokun tënd të zi
i shpuar nga yje
tek jetoj poshtërimin
e të mosqenit i vdekur.
(Fliste i vetëm përballë murit.
Retorika shfaqte dukshëm
se e kishte një shpresë që ndokush mund ta dëgjonte.)
Përktheu: Romeo Çollaku

Asnjë teori estetike nuk ka për të na mësuar sesi krijohet poezia-Janis Ricos
Janis Ricos Ndërsa gjuha e shkencës është analitike, gjuha e poezisë është sintetike, shprehëse. Në këtë