Ernest Hemingway Vetëm dy amerikanë ishin ndalur në atë hotel. Nuk njihnin askënd prej atyre që hasnin shkallëve ndërsa hynin e dilnin prej dhome. Dhomën e kishin në katin e dytë me pamje nga deti. Pamja përfshinte gjithashtu kopshtin publik dhe përmendoren e luftës. Në kopshtin publik kishte palma të mëdha dhe stola jeshilë. Në… Keep Reading
Duke pritur mbrëmjen-Tasos Livadhitis Nuk di si, nuk di ku, nuk di kur, por netëve dikush qan pas derës dhe muzika është mikja jonë – dhe shpesh në gjumë dëgjojmë hapa të mbyturish të vjetër ose kalojnë në pasqyrë fytyra që pamë dikur në ndonjë rrugë a dritare dhe rivijnë me këmbëngulje si një… Keep Reading
Kur keqbërja vjen si shiu që bie-Bertolt Brecht Si ai që sjell një letër të rëndësishme në sportel pas orarit të punës: sporteli është tashmë i mbyllur. Si ai që përpiqet të lajmërojë qytetin se po vjen një përmbytje, por flet një gjuhë tjetër. Ata nuk e kuptojnë. Si një lypës që troket për… Keep Reading
Jorge Luis Borges Kaq vjet duke u shmangur dhe duke shpresuar…, kur ja, më në fund, armiku u duk te shtëpia ime. E pashë nga dritarja duke u ngjitur me vështirësi përgjatë rrugës së mundimshme të kodrinës. Ecte duke u mbështetur në një bastun, në një palo bastun, i cili në duart e tij të… Keep Reading
Legjenda e lavires Eveline Ro-Bertolt Brecht Ishte pranverë, e mbi det s’kishte hije (n’pranverë ish dhe ajo…) Me varkën e fundit na erdh në anije Një vashë që quhej Evelinë Ro. Një këmishë të leshtë kish mbi lëkurën Të bardhë sa t’i lbyrte sytë Gjerdanë s’mbante përveç flokëve Të arta aq sa s’kish… Keep Reading
MOLLËT-Yves Bonnefoy E ç’duhet të mendosh Për këto mollë të verdha? Dje habitnin, duke pritur, ashtu të zhveshura, Pas rënies së gjetheve. Sot po magjepsin, Kaq shumë supet U janë theksuar lehtas Nga një tegel dëbore. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
Më shumë se 8000 minatorë të papunë, me gratë dhe fëmijët e tyre, janë grumbulluar në qiell të hapur në rrugën Salgotarjan, jashtë Budapestit. Dy ditët e para të organizimit të tyre ata kanë ndenjur pa ushqim. Janë të veshur me rrecka. Duken si skelete. Nëse nuk arrijnë të gjejnë ushqim dhe punë ata kanë… Keep Reading
PËRGJUESIT-Yves Bonnefoy I Ishte një korridor në fund të kopshtit, Ëndërroja sikur kaloja në atë korridor, Vinte vdekja me lulet e saj plot aromë, Ëndërroja sikur ia merrja atë buqetë të zezë. Ishte një etazher në dhomën time, Në mbrëmje hyja, Dhe shihja dy gra të reshkëta Që klithnin mbi drurin e lyer me… Keep Reading
GUR-Yves Bonnefoy Një ngut i mistershëm na thërriste. Hymë brenda, hapëm kanatet, Njohëm tryezën, vatrën, Shtratin; ylli madhohej në dritare, Dëgjonim zërin që do që ta duam Në kulmin e verës Siç luajnë delfinët në ujin pa breg. Le të flemë, pa u njohur. Gji më gji, Frymë më frymë, dorë më dorë pa… Keep Reading
Udhëkryqe-Louise Glück Trupi im, tani që bashkë nuk do udhëtojmë më shumë, nis të ndiej një dhembshuri të re për ty, fort të ashpër dhe të pazakontë, ngjashëm me dashurinë që kujtoj prej rinisë – dashuri shpesh aq mendjelehtë në qëllimet e saj por kurrë e tillë në zgjedhjet e saj, përjetimet e saj.… Keep Reading
