Tag archive

Charles Bukowski

Çikla-Charles Bukowski

Çikla-Charles Bukowski Ështe iluzion nëse mendon se thjesht po e lexon këtë poezi, në të vërtetë është më shumë se një poezi. Është tehu i thikës, është një tulipan. Një ushtar që marshon nëpër Madrid. Je ti në shtratin e vdekjes, është poeti Li Po që qesh nga nëntoka, jo, kjo nuk është një poezi… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

STILI-Charles Bukowski

STILI-Charles Bukowski   Stili është përgjigjia e gjithçkaje Një mënyrë e re për t’iu afruar një të mërzitshmeje Dhe të rrezikshme ditë. Të bësh një gjë të mërzitshme me stil është më e parapëlqyer Se të bësh një gjë të rrezikshme pa të. Të bësh një gjë të rrezikshme me stil është ajo që unë… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

ZOG GUSHËKALTËR-CHARLES BUKOWSKI

ZOG GUSHËKALTËR-CHARLES BUKOWSKI    kam një gushëkaltër në gji që do t’më dalë por unë jam kockë e fortë për të,  i them, rri aty ku je, s’do lë kënd që të të shohë.   kam një gushëkaltër në gji që do t’më dalë por unë i hedh whiskey dhe thith tym duhani dhe gjithë… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

TË SHKRUARIT-Charles Bukowski

TË SHKRUARIT-Charles Bukowski   Shpesh është e vetmja gjë mes teje dhe pafundësisë. Asnjë pije, dashuri gruaje a thesar me të, nuk mund të matet. Asgjë nuk mund të të shpëtojë përveçse të shkruarit. Muret, ruan ai prej shembjes, turmat në mbyllje, zmbraps errësirën. Të shkruarit është psikiatri më i fundit, më i miri Zot… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

Bukowski mbi mitin e krijuar rreth tij

Fragment nga një  intervistë: Isha në tren një ditë, dhe ndjeva që njerëzit po shihnin nga unë. E dija ç’do vinte pas kësaj, kështu që u ngrita të lëvizja.  E dikush më tha: “Më falni?”  Dhe unë i them:”Po, si është puna?” Ai tha:”Mos jeni gjë Bukowski?”.  Unë i them:”Jo.”  Ai thotë:”E marr me mend… Keep Reading

Letërsi/Përkthim/Tharm

Një buzëqeshje për t’u kujtuar – Charles Bukowski

Një buzëqeshje për t’u kujtuar – Charles Bukowski   Ne kishim ca peshq të kuq, dhe ata vërtiteshn rreth e rrotull, në tas, mbi tavolinë, pranë perdeve të rënda, që mbulonin pamjen që dukej prej dritares. Nëna ime, gjithmonë duke buzëqeshur, na donte të gjithëve të ishim të gëzuar. Më thoshte: – Ji i gëzuar Henri!… Keep Reading

Go to Top