Shtëpia e huaj-Janis Ricos
Ndryshkur porta e hekurt e kopshtit. Bimët kacavjerrëse
e kanë mbytur gjer sipër.
Të zotët mungojnë prej vitesh, ndoshta dhe kanë vdekur.
Ai ka ditë tashmë që i vërtitet kësaj shtëpie sikur kërkon të zbulojë ndonjë të fshehtë, sikur dëshiron të hyjë e të hetojë në brendësi.
Një mbrëmje i ra me ngulm dorezës së bronxtë.
Statuja në hyrje i hapi portën.
Hyri.
Ngjiti shkallën e mesit. Asgjë. Perdet vareshin tërhequr nga duart e hijeve.
Pasqyrat pasqyronin vagullt heshtjen e orendive dhe pianos.
Një kundërmim i vdekur pluhuri dhe druri të brejtur,
si dhe dyshimesh të fshehta.
Në tryezën me mbulesë dantelle një kafaz me dy kanarina pa jetë. Askush.
Me vështirësi hap një dritare për të soditur detin.
Deti në një vjollcë të praruar muzgu. Një sandall kridhet përhumbshëm në pambarim. Dhe befas ndjeu pas vetes statujën e hyrjes tek rrinte pa lëvizur,
duke tymosur një puro të madhe nga të pronarit të vdekur.Përktheu: Romeo Çollaku
Asnjë teori estetike nuk ka për të na mësuar sesi krijohet poezia-Janis Ricos
Janis Ricos Ndërsa gjuha e shkencës është analitike, gjuha e poezisë është sintetike, shprehëse. Në këtë
