SHI-JUAN GELMAN

SHI-JUAN GELMAN

 

(Argjentinë, 1930 – 2014)

Sot po bie shumë shi, shumë,

dhe duket sikur po lajnë botën

fqinji im ngjitur këqyr shiun

dhe mendon të shkruajë një letër dashurie,

një letër për gruan që jeton me të

dhe i gatuan, i lan rrobat dhe me të bën dashuri

dhe i ngjan hijes së tij,

fqinji im kurrë nuk i thotë fjalë dashurie

gruas,

hyn në shtëpi nga dritarja jo nga dera,

nga dera hyhet në shumë vende,

në zyrë, në kazermë, në burg,

në të gjitha ngrehinat e botës, por jo te bota,

as te gruaja, as te shpirti,

me një fjalë, tek ajo kuti apo anije apo shi që e quajmë kështu,

si sot, që bie shumë shi,

dhe e kam të vështirë ta shkruaj fjalën dashuri,

pasi dashuria është diçka dhe fjala dashuri është diçka tjetër,

dhe vetëm shpirti e di se ku puqen të dyja,

kur dhe si,

po ç’mund të shpjegojë shpirti,

prandaj fqinji im ka shtrëngata në grykë,

ka fjalë që mbyten,

fjalë që nuk e dinë se ka diell sepse lindin

e vdesin natën e dashurisë,

dhe në mendime i lënë letra që ai kurrë

s’do t’i shkruajë,

si heshtja që ka mes dy trëndafilave,

apo si unë, që shkruaj fjalë për t’u kthyer

te fqinji im që këqyr shiun,

shiun,

zemrën time të syrgjynosur.

Përktheu: Erion Karabolli