Nga vëllimi poetik “Shtetrrethimi”-Mahmoud Darwich

 

Një vrasësi

Sikur të kishe kundruar fytyrën e viktimës.

Mendo pak, do kishe parë nënën tënde në dhomën e gazit.

Do ishe çliruar nga siguria e pushkës.

Do kishe ndërruar mendje: A s’është kështu që gjejmë identitetin tonë!

…

Një vrasësi tjetër

Sikur t’i kishe lënë tridhjetë ditë fetusit,

mundësitë do kishin qenë të tjera:

Mbaronte pushtimi, i sapolinduri do kish harruar

Kohën e shtetrrethimit,

Do qe rritur shëndetplotë, do bëhej goxha djalë.

Do kish studiuar me një nga vajzat e tua,

historinë e lashtë të Azisë.

E do qenë dashur ndoshta.

Do sillnin në jetë një vajzë (çifute  që në lindje!)

Ç’katranose?

Vajza jote është sot vejushë.

Mbesa jetime.

Ç’bëre me familjen tënde ikanake ?

Si munde, me një plumb të vetëm, të vrasësh tre pëllumba?

 

Përktheu: Miranda Içi