Mundemi-Louis Raoul Para se të nisemi Të dëgjojmë për të fundit herë Erën ndër gjethe Mundemi Të lëmë aty Kockat tona Për të udhëtuar më lehtë Do të arrinim kështu Njërën prej netëve Ku hëna Hap një shteg në det. Përktheu: Leda Kushova Foto: ©Leda Kushova Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Unë jam shkëmb. ndiej rrahjet e erës dhe heshtja është shtëpia ime, ndiej stuhinë mbi mua. Me shekuj rri në të njëjtin vend, më pshurrin qentë e pikëlluar që mendojnë vetëvrasjen, pleqtë ulen tek unë dhe pushojnë, mezi marrin frymë, mbaj në trup grafite politike, kam parë luftëra. gra që… Keep Reading
Hija-Martin Camaj Dita u sos në hije. E hija ngrohet mbas flakës së krandeve ndejë në karrige të gdhendun në emblemë të përfrikshme. Hije e ndame prej të gjitha agimeve pushon, thëngjill i zi pa zjarm. Hija s’ka shqisë pos pamjen për dritat e ndezuna ndër shpella mbas ballit, zjarme mbas zjarmesh sa yje… Keep Reading
MIGUEL BRAVO VADILLO Spanjë, 1971 Ditën që do ta vrisnin, Klara Mendosa – një emigrante e hershme – u paraqit në komisariatin e policisë për të denoncuar vrasjen e saj. – Zoti oficer, im shoq sapo më kërcënoi me vdekje. Më tha se sonte do të më vrasë me thikën që pret peshkun, madje… Keep Reading
Letër për Leonard Norman Cohen-in-Shpëtim Selmani Yjet tallen me zemrat tona, poetët e kanë kuptuar deri diku, pastaj e kanë humbur rrugën, si ca burra barkmëdhenj, që gjatë natës shëtitin të vetmuar në bregun e një liqeni. Ngjajnë si vrasës të pikëlluar, që thithin pendim. Poeteshat përpiqen me gjoksin përpara, duke klithur për të… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Bie një shi i imët. Një sorrë nuk ndalet së ankuari për qetësinë e liqenit. Kamarieri rrapëllin pandërprerë, vetëm atdheu i pulëbardhave është burim i paqes. Ginsberg-u ishte këtu, Neruda, i vetmi që kishte mbetur gjallë në sajë të vjershave. Brodsky e Amichai, Transtromer-i e Hughes-i, Montale e Auden-i. Ndërkohë… Keep Reading
Jack Hirschman 13 dhjetor 1933 – 22 gusht 2021 Jack Hirschman lindi në Nju Jork. Bir i emigrantëve rusë me origjinë hebreje, përjetoi në vogëli periudhën e Luftës II Botërore dhe spastrimin etnik që nazizmi i bëri popullsisë së racës nga vinte. Ende fëmijë, punoi si stazhier në gazetat amerikane, ku ndoqi dënimin me vdekje… Keep Reading
Kalimtares-Charles Baudelaire Shurdhuese, rruga rreth meje vrundulloi: E gjatë, imcake, në zi të thellë e dhimbje të madh’rishme, kaloi një grua dhe me një dorë t’magjishme, plot gjallëri fundin dredhak të rrobës shtroi. E gjallë, fisnike, me këmbë si shtatore Qe. Dhe unë, tendosur si në jerm, përpija, ëmbëlsi joshëse dhe kënaqësi vrastare nga… Keep Reading
LUTJE APO MALLKIM?-Julia Gjika Thatësirë, tokë, tokë pa anë, po lënë pas vendlindjen. Afganistan, të ikën bijtë. I nxehtë përvëlues. Planeti ka dhimbje. Ata po ikin, i lanë pas të gjitha. Në nxitim e sipër shkelin njëri-tjetrin. Një fëmijë në duart e shpëtimtarit. Paska lindur me këmishë! Me fytyrë nga qielli. Ka pushuar së… Keep Reading
Tjetër gjë qenkësh fëmija-Yehuda Amichai Tjetër gjë qenkësh fëmija Zgjohet një pasdite dhe menjëherë është plot fjalë, menjëherë plot cicërima, menjëherë i ngrohtë, dritë, errësirë menjëherë. Një fëmijë qenka Jobi*. Bastet mbi të janë vënë ndërkaq, por ai nuk e di. Ai e gërvisht trupin për të luajtur. Asgjë nuk i lëndon akoma. Po… Keep Reading
