Mos qaj për dashurinë-Hafëz Një lajm i mirë: as dhimbja as vajiNuk do të zgjasë –Si çdo gjë tjetër kalon dhe kjoNuk mund të zgjasë. Ajo që dua më shikon muaSi të pavlerëPor dhe vlerësimi që i fal tjetritNuk do të zgjasë. Roja te dera vringëllon shpatënS’hyjmë dot pa gradaAma çdo gradë do degradohetNuk mund… Keep Reading
Benjamín Labatut Në një analizë mjekësore në prag të Gjyqeve të Nurembergut, doktorët vunë re se thonjtë e këmbëve dhe duarve të Hermann Göringut kishin një ngjyrë të kuqe gjak, pasojë e mvarësisë prej dihidrokodeinës, analgjezikut nga i cili pinte deri në 100 hapa në ditë. William Burroughsi e përshkruan si të ngjashëm me heroinën,… Keep Reading
𝐈𝐭𝐡𝐚𝐤𝐚-𝗞𝗼𝘀𝘁𝗮𝗻𝗱𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘃𝗮𝗳𝗶 Kah nisesh për IthakëUro ta kesh udhën e gjatëPërplot bëma e zbulime.Leshtrigonë, QikllopëPosejdoni i ngrysur – syresh mos druaj:Kurrë të atillët s’do të ta presin udhënNë i mbajtsh mendimet të ngritura lart,Në ta ndeztë shpirtin edhe trupinNjë zjarrmi fort e rrallë.Leshtrigonët, QikllopëtPosejdonin e mnershëm – s’ke për t’i takuarPos në i paç marrë… Keep Reading
Fragment nga një letër e Van Gogh-ut dërguar vëllait të tij Theo-s. I dashur Theo Takova Mauve-in sot dhe patëm një bisedë tepër të hidhur, që e bëri të qartë për mua se rrugët tona janë ndarë. Ai ka shkuar tashmë aq larg sa nuk mund të pendohet, e me siguri as që dëshiron të… Keep Reading
𝗣𝗮𝗯𝗲𝘀𝗶𝗮-𝙆𝙤𝙨𝙩𝙖𝙣𝙙𝙞𝙣 𝙆𝙖𝙫𝙖𝙛𝙞 Kur na u martuan Peleu me ThetinNë gostinë dasmore plot drita na erdh ApolloniQë i dha bekime çiftit të riDhe birit që do ngjiznin. Sëmundje, tha, kurrë s’ka për t’i rënëJetëgjatë do jetë. E teksa ai fliste,Theti gëzohej. Se fjalëtE Apollonit që qe ekspert për profeciIu dukën garanci për të birin. Tek rritej… Keep Reading
Pritja për barbarët-Kostandin Kavafi Çfarë po presim në shesh apo kemi dalë kot?Barbarët, barbarët vijnë sot. Pse Senati po rri e s’punon asnjeri?Senatorët shullëhen, asnjë ligj s’kalojnë dot?Se barbarët, barbarët vijnë sot. Pse të lodhen senatorët e të kalojnë ligje më kot?Barbarët kur të vijnë do kalojnë ligje plot. Perandori kaq herët pse vallë qenka… Keep Reading
Destin-Rosario Castellanos Figueroa Vrasim çka dashurojmë. Të tjeratkurrë s’kanë qenë në jetë.Askush s’na është aq pranë. Askujt tjetërnuk i dhembnjë harresë, një mungesë, një mosqenie.Vrasim çka dashurojmë. Le të marrë fund kjoasfiksie frymëmarrjes përmes mushkërisë së tjetrit!Ajri nuk mjaftonpër të dy, as tokapër trupat tanë të bashkuardhe racionin e shpresës e kemi të vogëldhe… Keep Reading
11 shkurt 1946-Primo Levi Ty të kërkoja prej yjeve,Kur si fëmijë i pyesja ata,Ty të kërkoja prej maleve,Po nuk më dhanë pos rrallëVetmi e paqe jetëshkurtër.Meqë ti nuk ishe në ato net të gjata,Çova në mend dhe blasfeminë e çmendurSe Zoti kishte bërë gabim kur pat krijuar botën,Se unë isha gabimisht në këtë botë.E… Keep Reading
Romanca e hënës hënë-Frederico Garcia Lorca Erdhi hëna në farkëtoreJelekun lule livande.Djalthi na e sheh, e sheh.Djalthi mbet duke e parë. Nëpër ajrin e trazuarNa i lëvizka hëna krahëtDhe zbulon, të dlira, të lagura,Sisët prej kallaji të fortë. Ik moj hënë, hënë, hënë.Se po erdhën këtu ciganët,Me zemrën tënde do bëjnëVarëse e unaza të… Keep Reading
𝐊𝐫𝐲𝐞𝐪𝐲𝐭𝐞𝐭𝐢-𝑊.𝐻. 𝐴𝑢𝑑𝑒𝑛 Ti lagje qejfesh ku pasanikët rrinë gjithnjë duke pritur,Pritje çmimshtrenjtë se mos ndodh ndonjë mrekulli,Ti restorant i vockël ku çiftet hanë njëri-tjetrin,Ti kafe të shpërngulurish, kthyer në strehë ligësish; Ti që me sharm dhe me teknikë e mposhteAshpërsinë e dimrit, që ke vrarë vrullin e pranverës;Që babën ndëshkimtar larg dritave të tua e… Keep Reading
