MALET E DIAMANTIT-Ko Un Piktori gjysm’ i verbër Choe Buk Shkoi te burimi Byeokha Nën majën e thiktë të maleve të Diamantit – Një njeri i famshëm Duhet të vdesë në një mal të famshëm Si tha këto fjalë U hodh në humnerë Kim Hong-do-ja që ishte me të vrapoi Dhe… Keep Reading
Në këtë vend frika intelektuale është armiku më i keq me të cilin duhet të përballet një shkrimtar apo gazetar, dhe mua nuk më duket se ky fakt ka pasur diskutimin që meriton. George Orwell Parathënie e Orwell-it për romanin “Ferma e kafshëve”, viti 1945 Ky libër u mendua për herë të parë… Keep Reading
Mbaji mend-Yehuda Amichai Mbaji mend ca vogëlsira. Mbaje mend si vishet njeriu që ti do, në mënyrë që një ditë, pasi ta kesh humbur, të dish të thuash se ç’rroba mbante, xhaketën kadife, shapkën e bardhë. Mbaji mend ca vogëlsira. Se nuk kanë fytyrë dhe shpirti u rri strukur, e dënesa e tyre i… Keep Reading
Sa i përket pranverës-Bertolt Brecht Shumë kohë më parë Se të zhyteshim në naftë, çelik e amoniak Secilin vit ndodhte Një kohë kur drunjtë gjethonin dhunshëm e pandalshëm Të gjithë i mbajmë mend Ditët që zgjateshin Qiellin më të kthjellët Ndërrimin e ajrit Pranverën që afrohej me hapa të sigurt. Ende lexojmë nëpër libra… Keep Reading
Gozhdët-Janis Ricos E tepërt dhe kjo, ajo edhe tjetra. Ngordhi qeni, ngordhi kali. Kova e zbrazët poshtë shkallës. Peshkatarët shëtitës thërrasin në rrugë. Shtëpia gumëzhin mungesë dhe në pasqyrë, Krishti i zbehtë mbi kryq shtrëngon, si koprrac, në grushte dy gozhdë Përktheu: Romeo Çollaku Keep Reading
Mbi vetëvrasjen e refugjatit W.B. – Bertold Brecht Më thanë se ti e ngrite dorën ndaj vetvetes E i paraprive kasapit. Pas tetë vjetësh në ekzil, duke vëzhguar ngritjen e armikut Edhe në fund, i shtyrë drejt një kufiri të pakalueshëm Kapërceve, kështu më thanë, një kufi të kalueshëm. Perandoritë bien. Kryetarë bandash Krekosen vërdallë… Keep Reading
Wolfgang Borchert Na ishin njëherë dy njerëz. Kur ishin dy vjeç, rriheshin njëri me tjetrin me duar. Kur ishin dymbëdhjetë, rriheshin njëri me tjetrin me hunj dhe qëlloheshin me gurë. Kur ishin njëzet e dy e qëlluan njëri-tjetrin me pushkë. Kur ishin dyzet e dy e goditën njëri-tjetrin me bomba. Kur qenë gjashtëdhjetedy u… Keep Reading
Mëmëdhe-Rose Ausländer Vatani më vdiq dhe e varrosën në zjarr Po jetoj në mëmëdheun tim në fjalë Përktheu: Hans-Joachim Lanksch Keep Reading
PAKSA E SHFYTYRUAR-Paul Eluard Lamtumirë trishtim Mirëdita trishtim Ti je skalitur në vijat e tavanit Je skalitur brenda syve që dua Por nuk je krejt mjerimi Sepse buzët më të skamura të tradhtojnë Me një buzëqeshje Mirëdita trishtim Dashuri trupash të këndshëm Fuqi e dashurisë Nga ia beh dashamirësia Si një përbindësh pa trup… Keep Reading
Franz Kafka Isha zhytur brenda natës. Ashtu siç përkulet nganjëherë koka për të menduar, ashtu isha zhytur brenda natës. Përreth finin njerëzit. Ishte një komedi e vogël, një mashtrim i patëkeq se ata po flinin në shtëpitë e tyre, në shtretërit e fortë, nën pullazet e fortë, të shtrirë apo të tulatur mbi shtrojet e… Keep Reading
