Sa i përket pranverës- Bertolt Brecht

Sa i përket pranverës-Bertolt Brecht

 

Shumë kohë më parë

Se të zhyteshim në naftë, çelik e amoniak

Secilin vit ndodhte

Një kohë kur drunjtë gjethonin dhunshëm e pandalshëm

Të gjithë i mbajmë mend

Ditët që zgjateshin

Qiellin më të kthjellët

Ndërrimin e ajrit

Pranverën që afrohej me hapa të sigurt.

Ende lexojmë nëpër libra

Për këtë stinë kaq të festuar

Megjithatë tash e një kohë të gjatë

Asnjëri s’i ka parë më përmbi qytetet tona

Trumat e famshme të zogjve.

Pranvera dallohet, më së pari

Prej njerëzve që ulen në tren pranë dritares.

Fushat e tregojnë

Në qartësinë e saj të moçme.

E lart mbi ne, me të vërtetë

Duket se ka stuhi:

Por gjithë ç’prekin ato kësokohe

Janë antenat.

 

Përktheu: Arbër Zaimi