FILLIM HISTORIE-Wislawa Szymborska Bota nuk është kurrë gatipër lindjen e një fëmije. Anijet tona ende nuk janë kthyer nga Vinlandi.Na duhet të kalojmë ngushticën e Shën Gotarit.Duhet t’u shpëtojmë rojeve në shkretëtirën e Tharit,të mbërrijmë përmes kanaleve në qendër të Varshavës,të gjejmë mënyrën për të takuar Mbret Harald Bullafiqin,dhe të presim rënien e ministrit… Keep Reading
Poezi nga Wisława Szymborska Unë e mbaj mend aq qartë – sesi njerëzit, kur më shihnin mua, e linin fjalën në mes.E qeshura vdiste. Duart e të dashuruarve shkëputeshin. Fëmijët vraponin te nënat e tyre. Unë nuk ua dija as emrat jetëshkurtër. Dhe atë këngën për një gjethe të vogël jeshile – askush nuk e… Keep Reading
LAMTUMIRË-Wang Wei Ti zbrite nga kali. Unë të shtiva verë,Pastaj të pyeta për ku je nisur kështu.Ti zhgënjimin tënd më rrëfeve:Për dimërim po shkoje në Malet e Jugut. Nuk kam më pyetje për ty; udhë të mbarë! Horizontit pa fund shtrihen re të bardha. MUZG VJESHTE NË MAL Pas shiut të ri, në malin e… Keep Reading
Aromë mbrëmjesore–Tasos Livadhitis Në ca raste vetmia bëhet e padurueshme, formon atëherë një numër telefoniqoftë sa për të dëgjuar një zë, pyet për dikë, i ke rënë “gabim”, të thonë gabim ka qenë gjithçka, edhe rrugët ku baritëm, edhe fjalët që thamë, edhe duart që shtrënguam… Kur isha fëmijë fshihesha pas komosë, aty gjendej pafundësia,… Keep Reading
Haiku satirikë (II) ~•~ Turinjtë e bulldogutnuk ndryshojnëas kur është i gëzuar Megamimaru * Vetëm nga një shkrepëseerrësiradridhet Mannen * Sa herë që fryn eraai lëvdonlulet e kumbullës së fqinjit Anonime * Nën strehëdy burra numërojnë gratëqë lagen në shi Anonime * Të pjerdhëshs’ka asgjë për të qeshurkur jeton vetëm Anonime * Tifozëtmë të… Keep Reading
Anija e artë-Emile Nelligan Një Anije e madhe e mbathur në arKaltërsi preknin velat mbi dete të panjohurLuspë dashurie, flokë shpupuritur, gjoks zhveshur,Lundron në kryeradhën e një dielli që djeg Mbërriti një natë që u ndesh me thellëtirënNë oqeanin gënjeshtar ku sirena këndonMbytja e tmerrshme ia përkuli kryetNë humnerat e Vithimës, së rrethit vicioz Ishte… Keep Reading
Varri i zezakes-Emile Nelligan Asohere vithisur prej nesh i dimrave thëllim Në të fundmit qiej të zbehtë të marsit, e shpumëNëpër shkorretet funebre me aromë kannelleKu farëzohen dyshimet e porsaçelura të pemëve Të lartave degë shpuar me zogj të ndryshëmFrymëmarrje të trishta gufojnë shpirtrat e tyreNë limonin e njomë dhe të athët e rikthyemQë Afrika… Keep Reading
Romanca e verës-Emile Nelligan Krenari e gjelbër e qeshura jetësore përzihet O net të bukura të majit! Në kor zogjtëNë zemër shpresat ripërtërihen Formojnë preludin e tyre në guvën time O net të bukura të majit! Mbrëmje të lumturaNjë organo shkrepëtin tej një të trishte melodieDhe rrezet e diellit, sikur shpata ngjyrëvjollcë Çapojnë zemrën e… Keep Reading
Emile Nelligan lindi më 24 Dhjetor, 1879, në Montreal. Në moshën 16 vjeç publikon poezinë e parë. I portretizuar si “fëmijë i mbyllur dhe i eklipsuar tërësisht nga poezia” është një nxënës me nota të dobëta në shkollë. Ndikimet e para janë klasikët Millevoye, Lamartine, Musset, derisa zbulon poezinë e Verlaine-t, Baudelaire-t, Rodenbach-ut. Pasi është… Keep Reading
VENDI YNË-Janis Ricos (1 maj 1909 – 11 nëntor 1990) U ngjitëm në kodër për të parë vendin tonë –ca troje të shkreta, gurë, ullinj.Vreshta që zbresin anës detit. Pranë parmendës,tymon një zjarr i mpakur. Me rrobat e gjyshit,kemi bërë një dordolec për të trembur galat. Ditët tona ndjekin udhën e tyre për pak… Keep Reading
