Poezi nga Erich Fried Zarfin tënd me dy pulla, të verdhëe të kuqe:I mbolla në një vazo lulesh. Dua,t’i ujis çdo ditë.Duaqë letrat e tua,të lëshojnë sythe. Të bukurate të trishtat letra.Letratqë aromën tënde mbajnë. Por, do të duhej ta kishabërë shumë kohë më parëjo tashmë që viti ka shënuar fundin… Përktheu: Herman Çuka Keep Reading
Çikla-Charles Bukowski Ështe iluzion nëse mendon se thjesht po e lexon këtë poezi, në të vërtetë është më shumë se një poezi. Është tehu i thikës, është një tulipan. Një ushtar që marshon nëpër Madrid. Je ti në shtratin e vdekjes, është poeti Li Po që qesh nga nëntoka, jo, kjo nuk është një poezi… Keep Reading
Tasos Livadhitis Ta pret mendja, duhej të kisha bërë më tepër kujdes, të paktën të kisha vënë në vijë tërë këtë shi që s’ndalet ose të kisha vështruar me më tepër vetëbesim të ardhmen, sepse fundi vjen pa e kuptuar.Dhe perdet tunden ndonjëherë e i japin shënjë dikujt që ndodhet larg (atij që s’kemi për… Keep Reading
Tasos Livadhitis Koha, ma merr mendja, është me gjasë një dënim i ngadaltë – për më të tejlashtin gabim. U errësua. Hapa dritaren dhe mbajta vesh nga larg ankimin e kahershëm të botës.Kështu i humbasim zakonisht vitet tona më të bukura, duke u marrë me gjëra të kota: me të nesërmen që s’po vjen apo… Keep Reading
DON KISHOTI-Nazim Hikmet Kalorësi i rinisë së përjetshmeNdoqi, rreth të pesëdhjetave,Arsyen që i rrihte në zemër.U nis një mëngjes të bukur korrikuPër të pushtuar të bukurën, të vërtetën dhe të drejtën.Para tij ishte botaMe gjigantët e saj absurdë e të shëmtuarDhe nën të ishte RosinantiI trishtë e heroik. E di,Kur të kap ky pasionDhe kur… Keep Reading
Haiku ~•~ Amy Lowell(1874-1925) – SHBA Pasi bie lulja,Gjethen s’e do më askush.Çdo ditë dridhem nga frika. ~•~ Rainer Maria Rilke(1875-1926) – Austri Fluturat e natës dalin të trallisura nga shkorreti;ato do vdesin sonte pa e diturqë s’është pranvera. ~•~ Guilherme de Almeida(1890-1969) –… Keep Reading
MAJA-Jorge Luis Borges Në atë që lanë të shkruar të gjithë ataqë frika jote u lutet, s’do gjesh më shpëtim. S’je asnjë nga të tjerët dhe veten e sheh qendër të një labirinti që dikure thurën hapat e tu. S’të shpëton dotas agonia e Sokratit a e Jezuit, as trimi Sidarta i artë që pranoi… Keep Reading
Iku edhe vera – Nikos Kavadhias Kaq ishte edhe vera… iku… dhe erdh’ koha të lëvizim edhe ne. Dy muaj i kaluam duarkryqedhe pse kishim plot ide në kokë. S’bëmë asgjë nga ç’kishim në mendjee shtynim gjithçka për të nesërmençdo ditë shkruam një letër për dikëpor ajo s’e ka marrë ende. Nëpër taverna detarësh uleshim… Keep Reading
MJELLMA-Charles Baudelaire – Victor Hugo-it – I Të mendoj, Andromakë! Ky lumë kaq i pakët, Pasqyrë e trishtë e mjerane ku dikur përndriti E dhimbjes së vejanes madhështia e pamatë, Ky Simoid mashtrues që lotët e tu rritin, Ma mbarsi papandehur pjelloren kujtesë,Teksa ecja mespërmes Karuselit të ri.S’ka më Paris të vjetër (forma e një… Keep Reading
Dhoma e punës së Poetit-Jevrem Brković Në BallkanPoeti ende s’guxon të ketë dhomë pune! Nga kënaqësi e tillëMund t’i ndodhë më e keqja:Mund të çmendet,Mund të ngjitet pas karriges,Mund të pushojë së shkruari,Mund ta tradhëtojë atdheun. Në AngliËshtë e obligueshme edhe lulishtja në dhomë pune,Dy fontana,Qeni, macja e leopardi. Në FrancëSapo lind poetin e vendosin… Keep Reading
