Disa njerëz-Wislawa Szymborska Disa njerëz ikin prej disa njerëzve të tjerë. Diku në ndonjë vend nën diell dhe nën disa re. Ata lënë pas diçka nga gjithçkaja e tyre, fusha të mbjella, ca pula, qen, pasqyra në të cilat tashmë zjarri sheh reflektimin e tij. Në kurrizin e tyre ka shtamba dhe dëngje, sa… Keep Reading
Retë-Wislawa Szymborska Duhet të jem vërtet e shpejtë për të përshkruar retë – mjafton një grimë sekonde që ato të fillojnë të shndërrohen në diçka tjetër. Tipari i tyre dallues: ato nuk përsëritin asnjë trajtë, nuancë, pozë apo ujdi të vetme. Të parënduara nga barra e kujtesës së çdo lloji, ato lundrojnë lehtësisht përmbi… Keep Reading
Dashuria e parë-Wislawa Szymborska Thonë se dashuria e parë është ajo më e rëndësishmja. Kjo është shumë romantike por nuk është rasti im. Kishte dhe nuk kishte diçka mes nesh. Lindi dhe u shua. Nuk më dridhen duart kur përplasem me kujtime të vogla, ose me një pirg letrash të mbështjella me spango –… Keep Reading
GËZIMI I TË SHKRUARIT-WISLAWA SZYMBORSKA Pse kjo sorkadhe e shkruar u përket këtyre pyjeve të shkruar? Për një gllënjkë ujë nga një burim që pasqyron turirin e saj të butë? Pse e ngre kokën? Çfarë dëgjon? Mbështetur mbi katër këmbë të holla marrë hua nga e vërteta, ajo i ngre veshët nën gishtat e… Keep Reading
Kthimi në shtëpi-Wislawa Szymborska Ai u kthye në shtëpi. Nuk tha asgjë. Megjithëse, ishte e qartë se diçka kishte shkuar keq. U shtri, ashtu i veshur. Mbuloi kokën me batanije. Mblodhi gjunjët. Është gati dyzet vjeç, por jo në këtë çast. Ekziston ashtu siç dikur brenda barkut të nënës së tij, veshur me shtatë… Keep Reading
Leximet poetike-Wislawa Szymborska Të jesh boksier, apo të mos jesh fare aty. O Muzë, ku janë turmat tona të vrullshme që ngjishen e shtyhen? Gjithë-gjithë; dymbëdhjetë persona në dhomë; tetë karrige bosh erdhi koha ta fillojmë këtë çështjen kulturore. Gjysma hyri brenda se filloi të binte shi, pjesa tjetër janë kushërinj. O Muzë. Gratë e… Keep Reading
Ngushëllimi-Wislawa Szymborska Darvini. Thonë se lexonte romane për t’u çlodhur, Por vetëm një lloj të caktuar: jo nga ata me fund të trishtë. Nëse do të dilte diçka e tillë, i inatosur ai do ta flakte librin në zjarr. E vërtetë apo jo, unë jam gati ta besoj. Kaq herë duke skanuar në mendjen… Keep Reading
Arlinda Guma Kjo poezi e Wislawa Szymborska-s është një nga më të veçantat e saj. Kompozicioni; i përsosur. “Recensë e një poezie të pashkruar” ka një ndërtim njëheraz dyplanësh. Nga njëra anë lexuesi njihet me “narrativën” e poezisë dhe nga ana tjetër kemi përshtypjet e një kritiku letërsie skeptik, i cili bën të qartë mosaprovimin… Keep Reading
Asgjë për herë të dytë-Wislawa Szymborska Asgjë nuk mund të ndodhë dy herë. Si pasojë, keqardhemi për faktin se ne mbërrijmë këtu në mënyrë të improvizuar dhe largohemi pa e patur shansin për t’u praktikuar. Edhe nëse nuk ka asnjë të pamend, nëse je nxënësi më i dobët i planetit, ti nuk mund ta… Keep Reading
Kampi i urisë në Jaslo-Wislawa Szymborska Shkruaje. Shkruaj. Me bojë të zakonshme në letër të zakonshme: atyre nuk iu dhanë ushqim, ata të gjithë vdiqën nga uria. “Të gjithë. Sa? Është një livadh i madh. Sa bar për secilin?” Shkruaj: Nuk e di. Historia i numëron skeletet e saj në numra të rrumbullakosur. Një… Keep Reading
