Rruga-Edvin Thomollari Që të bëhesh trim duhet ta bësh ketë rrugë natën… Një shkop, një gur, një zemër, një rrugë sa një gjysmëqiell… dy konizma ku mund të bësh kryqin tri herë. Hajmalitë nuk lejohen, vetëm një shkop, një gur, një zemër… Trinia e shenjtë dhe kujtimet e njerëzve të gjallë, Pali, që nuk… Keep Reading
Escape-Edvin Thomollari Pa gdhirë mirë mblodhëm arra dhe yje… Të bëjmë gliko arrash dhe yjesh, të gostitim vajzat me krahë të hollë që do na vijnë në drekë dhe do na sjellin pikat e vesës në një kungull vere, që do t’i presim në odën e diellit, me dritaret hapur… që të hyjë ajri… Keep Reading
Ngjitu në atë rrugë me plepa-Edvin Thomollari Ngjitu në atë rrugë me plepa ku fryn erë e malinkosur. Lër pas burra dhe poça të zbehtë, zbret një natë që s’ka të sosur. Numëro yjet kur dëgjon ujqërit, në mejhane ritual i zgjyrosur. Kujto grurin që u korr në verë, ishte vetëm një autokombajnë… Fillon… Keep Reading
Atome, atome, atome-Edvin Thomollari Atome, atome, atome, në rrugë ecin njësitë më të vogla të lëndës. Të shkëputur përplasen brenda enës së Tiranës, nëpër zyra rrinë ulur në karrige ergonomike, nê ashensorë presin katin e tyre dhe në verandë pinë cigare veç, në supermarkete rrinë në radhë tek arka, në qendra tregtare lëvizin me… Keep Reading
Niko-Edvin Thomollari More një torbë me ëndrra, ngjite malin që ndante botët, 22 vitet e tua ranë mbi fijet e barit. Bluzën tënde të fundit e mban nëna jote, fëmijët që dëgjuan për ty, u trembën për herë të parë nga liria. Më vone djem të tjerë, me torba të bardha, me torba me… Keep Reading
Oqean-Edvin Thomollari Ti pluskon në oqeanin tim, ndërkohë unë dua të shkosh në fund, në shtratin e oqeanit tim, ku është errësirë, dhe shumë thellë e qetësi. Ku ka pak alga dhe disa qelqe të thyera, dhe unë të mos të të gjej dot, madje as Zhyl Verni. Kujtimet nuk kodohen në qeliza truri,… Keep Reading
Çdo gur në det është shtëpi për peshqit-Edvin Thomollari Çdo gur në det është shtëpi për peshqit, tha djali që e njihte kepin me pëllëmbë. Njëzet vjet që prek tokën e kepit, ujin e kepit, një herë ngatërrove një predhë lufte me një qyp thesaresh. Një natë kur gjuaje pe shumë gjallesa, ti the… Keep Reading
Qyteti është imi-Edvin Thomollari Qyteti është imi Me rrugët që i shkarravis, me rrugët që i gris. Çezma është hapur Rrjedhin eklipse, fjalë dhe aritmi. Koha është lineare Zagushia vjen para shiut. Pres çastin e radhës Për të marrë frymë thellë Që të shkruaj haikun amator Për njerëzit në rrugën e krisur Për çdo… Keep Reading
Kur ikëm-Edvin Thomollari Kur ikëm, Lamë korridoret me erë kanelle Dhe jastëkët me përralla. Lamë festën e Shën Mërisë Dhe gurin e kripës, Lamë fundin e gushtit Dhe shumë stinë të tjera. Lamë hijen e lajthive Dhe qershitë e qershorit. Lamë copën e qiellit Me gjithë yjet dhe manushaqet pa erë. Lamë malin, malet nuk… Keep Reading
Unë dua të gjej rima në Tiranë-Edvin Thomollari Unë dua të gjej rima në Tiranë. Me rimat të thur shporta për mollë. Mollë të kuqe dhe me nishane. Nishane që kanë edhe njerëzit. Njerëzit që janë josimetrikë. Josimetrikë si mollët e tokës. Toka që është njësoj për të gjithë. Të gjithë që panë horizontin.… Keep Reading
