Niko-Edvin Thomollari

 

More një torbë me ëndrra,
ngjite malin që ndante botët,
22 vitet e tua ranë mbi fijet e barit.
Bluzën tënde të fundit e mban nëna jote,
fëmijët që dëgjuan për ty,
u trembën për herë të parë nga liria.
Më vone djem të tjerë, me torba të bardha,
me torba me ëndrra,
me torba me bukë,
ngjitnin malin që ndante botët.
Fëmijët u recitonin vjersha,
djemtë me torba u jepnin pará
dhe fëmijët u jepnin fat.
Nga larg torbat e bardha dukeshin një,
kur ngjiteshin mbasdite në mal.