Identitet-Edvin Thomollari

 

Kalojnë përditë avionë gri, në qiellin gri,
grija është klishe dhe gjithë klishetë janë gri.
U bindemi semaforëve në përditshmëri,
këmbana mbytet nga zhurma e trenave,
e sirenave, e parapërcaktimeve,
deklarimeve, check-ineve dhe skanimeve
të barkodeve që identifikojnë
identitetin tonë, të zhveshur nga idiomat mesdhetare, të një jete kismeti dhe rastësie,
ku Zoti është përditë me ne si njeri që bën me hile për të fituar lojën,
ku Zoti përton si ne të ndjekë algoritmin e integrimit, që ngatërron formularët,
që harron oraret dhe nuk regjistrohet tek seminarët,
ku midis një dite multikulturore zgjedh një ditë në plazh me gurët që i vrasin këmbët
dhe lëkurën që i bie nga moskujdesi.
Këtu dita zgjat deri vonë kundra dëshirës së Zotit.