Pse shkruani? Revista defekt-teknik ua drejtoi këtë pyetje disa shkrimtarëve dhe poetëve shqiptarë, brenda dhe jashtë vendit.
Përgjigjia e radhës erdhi nga Elona Çuliq. Ndryshe nga të tjerët, ajo iu përgjigj kësaj pyetjeje me një poezi.
Vijon më poshtë.
Pse shkruaj?-Elona Çuliq
Pse shkruaj?
Me shkru don me thanë me lindë prej vedit
një rranjë për me e mbjellë qiellit.
Për dikend asht dëshirë për me iu afrue
ma shumë Krijuesit,
të Dashtunit,
dashunisë,
pafajnisë,
fminisë
kujtimeve të vyeme që kaurdisen kujtesës
si një vete që nuk na besohet që ka jetue kohna dhe emocione
që ndoshta ia kemi harrue vibrimin që shkaktojnë në qenie.
Me shkru asht me ndërtue vedin
e me lindë prej shkronjash botë
që ndërtohen me ditë e rrënohen më natë
si shenjë e dobësisë njerëzore
që kërkon një sakrificë n’emën të sublimes
që vedi me ndejtë në kambë dhe drejtë.
Me shkru don me thanë me stisë stinët, njerëzit
dhe me jetue n’udhkryq motesh.
Me shkru asht ego dhe frikë
zotim dhe zotnim
çlirim dhe hakmarrje.
Asht një formë me e lanë vedin me rrjedhë nëpërmjet imagjinatës
së jetës që gëlon në ne.
Ne nuk shkruajmë të vërtetën gjith’.
Ne shkruajmë të vërtetën si e mbajmë mend.
Ne shkruajmë të vërtetën si e kemi përjetu dhe pësu.
Ne shkruajmë të vërtetën që kishim dashtë me ndodhë.
E kur shkruajmë për të vërteta që kanë ndodhë,
atëherë ajo asht veçse e vërteta në dorën e forcës së kujtesës.
Por ne nuk kena kujtesë të mirë.
Prandaj ç’ka shkruajmë ma shumë asht e aktit të të kujtuemit.
Me shkru asht si me shkrepë një foto
në të njëjtin vend,
në të njëjtën orë,
ta zëmë për 3 vjet radhazi.
Asnjëherë nuk kena me pasë të njëjtën foto.
Asnjëherë nuk kena me nzanë të njëjtin realitet.
Asnjëherë nuk kena me mujtë me nzanë të njëjtën gjendje të natyrës,
të pemës, qiellit, apo ndoj stoli a rruge
që asht brena kumtit të kohës në çastin e shkrepjes.
Pse?
Sepse transformimi asht ajo çka na mban gjallë.
Sepse rritja
vdekja dhe ripërtëritja
asht ajo çka na bën me shkru
e nëse ne nuk e kuptojmë këtë
atëherë kena refuzu me vdekë
e me pa botët e krijueme për ne.
USA, Korrik, 2021
