Një javë e ngarkuar-Alain Bosquet 

 

Çdo të hënë revoltohem:

si mund të jesh një njeri

veç në kometat?

Çdo të martë pyes veten:

ç’mund të bëj për të kuptuar lumin,

për të rritur catalpa-në?[1]

Të mërkurave ëndërroj për ekuilibrin

midis dyshimit dhe arsyes,

midis frikës dhe kthjelltësisë.

Çdo të enjte akuzoj të ngjashmit e mi:

“Ju jini një hiç, madje as dhe një fije e çmendur bari

as dhe një merimangë.”

Të premtet janë ditë të trishta:

«Përse duhet të jetosh

përse duhet ta pastrosh këtë shpirt?

Të shtunat janë ditë mungese:

«Kurrë nuk kam lindur në një ditë të tillë»,

nuk jam më askushi,

hiçi më përshtatet, as ngrohtë as ftohtë.

Ndërsa të dielave, në hambarin tim

para librave që dekompozohen

i ndershëm e i pastër shkoj të var veten:

Në këtë mos shihni tragjedinë:

ajo që ka rëndësi,

në javën time

të përrallave dhe të poezive

është dita e tetë.

 

Përktheu: Luan Rama

_____

[1] Pemë e madhe ornamentale me lule të bardha që gjendet në Amerikën veriore, Azinë perëndimore dhe në Francë.