Një javë e ngarkuar-Alain Bosquet Çdo të hënë revoltohem: si mund të jesh një njeri veç në kometat? Çdo të martë pyes veten: ç’mund të bëj për të kuptuar lumin, për të rritur catalpa-në?[1] Të mërkurave ëndërroj për ekuilibrin midis dyshimit dhe arsyes, midis frikës dhe kthjelltësisë. Çdo të enjte akuzoj të ngjashmit e… Keep Reading
Lista e gjatë-Alain Bosquet Sa e gjatë është lista juaj! Shelli që është kthyer në hi, Kits, miku më i mirë i qenies dhe mosqenies, Pushkini, i vrarë se mbrojti dashurinë, Lermontovi, me jetën e tij në mëshirën e fatit, Tristan Korbier që përçmonte veten, Lotremoni që refuzonte gjithë të tjerët, Pegi, i kositur… Keep Reading
Tatëpjeta-Alain Bosquet Sahati i sallonit i ka humbur akrepat e tij dhe tri dritaret janë murosur tashmë. Apartamenti ka ende erën e poezive që digjen, veç në mesnatë ai pret të vijnë ca lypës t’u shpërndajë disa globe të botës, kuti «tabako»-je dhe smokinge të ngrëna nga mola. Ka veç një merak: duhej të… Keep Reading
Luan Rama (Fragment) Një nga idhujt e tij të parë dhe ndër më të mëdhenj ishte Remboja. Më pas, ai do të shtojë se “shokët e mi janë Ronsard, Musset, Verlaine, Aragon. ”Unë nuk i përkulem Bodlerit, – thoshte ai, – unë diskutoj me të!”.. ”Mes vérités profondes sont dans mes mots”…(“të vërtetat e mia… Keep Reading
Padrejtësi-Alain Bosquet Thashë: «Ç’fatkeqësi!» dhe u lejova pemëve të shkulen nga toka për të ikur galop ndër lëndina, për të takuar detin, në Jug, në Veri. Thashë: “Nuk është e drejtë!” dhe u dhashë leje lumenjve të zhgënjyer që si karavella të vjetra të rikthehen në burimet e tyre. Thashë: “Është plagosëse”, kaltërsia, me… Keep Reading
Njeri në formë libri-Alain Bosquet Një qenie njerëzore duhet lexuar siç shfletojmë një libër të vjetër. Diku do të ndjekim një frazë me shumë kuptime: ndonjë mushkëri, ndonjë gju… diku nuk do kuptojmë një kapitull të shkurtër, një ball apo vështrim zhbirues. Do qeshim para një pasazhi të guximshëm: sqetull e lagur apo një… Keep Reading
Vdekja është e gjatë-Alain Bosquet Një petale trëndafili që vallëzon, që ndalet. Një bubuzhel i lumtur si një heshtje. Një strall ku prehet një pëshpërimë vagabonde. Një shatërvan me tri muzikat e tij. Një frut që fle në parfumin e lehtë të tij. Një kaltërsi qielli që ka zbritur ashtu kot mbi çatitë, për… Keep Reading
Gjithçka është gati-Alain Bosquet Besoj se gjithçka është gati. Muret e paradhomës me gëlqere i leva. Telefonin e shkëputa. Dhe shportën e boshatisa: letra dashurie, romane të braktisura fatura… Thirra ca miq e u thashë: Merrini ju lutem; gramafonin, disqet, abazhuret. Fëmijëve që kalonin u hodha nga ballkoni poemat e mia të fundit. Njëri… Keep Reading
Dialog të dashuruarish – Alain Bosquet I them: “Cili është emri juaj?” Ajo përgjigjet: “Si të të pëlqejë.” I them: “Të zgjedhim p.sh. Karolë?” Ajo: “Për momentin, po e pranoj”. I them: “Jini vetëm?” Ndërsa ajo: “Sigurisht, jam me ju”. I them: “A mund të dashurohemi?” Ajo: “Dëshira juaj i ka të gjithë të… Keep Reading
