GJËRAT-JORGE LUIS BORGES

 

Bastuni, monedhat, çelësat,
e bindura bravë, të vonuarat shkrime,
që të paktat ditë të mbetura të jetës sime
s’kanë për t’i lexuar, kutia e shahut dhe letrat,
një libër dhe e vyshkur mes faqeve të tij
një manushaqe, monument i një nate,
pa dyshim të paharrueshme por e harruar tani,
e kuqja pasqyrë perëndimore ku përflaket
një aurorë imagjinare.
Sa shumë gjëra,
gozhdë, kupa, atlase, oborre, limonë,
na shërbejnë si skllevër të pagojë…
Të verbra dhe habitshëm heshtur të tëra
tej harresës sonë kanë për të vazhduar…
Nuk do ta dinë kurrë që kemi shkuar.

 

Përktheu: Erion Karabolli