Marie Phillips Diku thellë në barkun e nëntokës, si një gjarpër vdekjeprurës me ujrat sterrë të zeza, por të shkëlqyera, si luspore, gjarpëronte ngadalë lumi Stiks. Era e rëndë e squfurit e kish mbingopur atmosferën dhe kudo mbretëronte errësira e thellë, e cila oshëtinte prej vajit të shpirtrave të dënuar, atyre që s’ishin në gjendje… Keep Reading
POETIT KOSTANDIN KAVAFIS-Dora MANATAQI U struk pasioni në rropullitë e tua Dhe doli si një muzikë e një bilbili ëmbëlak Si portreti i një piktori që ngadalë Me penela perceptimin e tij plotëson. Pika të hidhëta si helm La pena jote mbi letër Përballë vogëlsive të njerëzve Ku u fshi çdo epërsi, moment i… Keep Reading
Kujtime të pamëshirshme-Yehuda Amichai: Këto ditë mendoj për erën në flokët e tu dhe për vitet në këtë botë që paraprinë ardhjen tënde dhe për përjetësinë ku para teje do të shkoj; dhe mendoj për plumbat që nuk më vranë në betejë por vranë miqtë e mi – me të mirë se unë ata… Keep Reading
Wolfgang Borchert 1947 Ata e panë nga larg, teksa vinin drejt tij, sepse ai kishte mbetur atje. Kishte një fytyrë shumë të plakur, por kur u afrua, dalluan se në të vërtetë ai ishte vetëm rreth të njëzetave. Bashkë me fytyrën e tij të plakur, ai u ul pranë tyre në stol. Dhe pastaj u… Keep Reading
SINDROMË -MARIO BENEDETTI Pothuajse i kam ende të gjithë dhëmbët po ashtu të gjithë flokët dhe fare pak thinja ende mund të bëj dhe të zhbëj dashuri dhe shkallët mund t’i ngjit dy nga dy, mund të vrapoj dyzet metra pas autobusit dhe nuk duhet të ndihem fare plak por ajo që më mërzit… Keep Reading
Poezi nga Herman Çuka … njëzet vjet, që shoh si rrjedh një lumë, njëzet vjet, që flas e hesht me këtë lumë, njëzet vjet, që e ndjek këtë lumë, njëzet vjet, që jam si dashuri e robëruar e këtij lumi, kur e pyes se kur të vdes, a do t’ma marrë hirin tim mbi… Keep Reading
Tomas Bernhard Kisha shumë javë pa shkuar në teatër, dje desha të shkoja, por nja dy orë para shfaqjes, ndërsa merresha me punë shkencore në shtëpinë time, mendova se ishte më mirë të hiqja dorë e të mos shkoja për hir të studimeve me temë mjekësore, të cilat duhej t’i kryeja, jo për prindërit, por… Keep Reading
Ekstazë vjeshtore-Marsela Neni Kur Migjeni shkroi “Ekstazë pranverore”, Mendo! Ai s’mund të na imagjinonte dot ne të dy në ekstazë, i dashuri im. Ne duhemi në vjeshtë: në kohën kur butet e mbushura me rrush shtypen me drithërimë e këngë ndër buzë; vera dhe rakia ngrenë dolli për shpirtrat tanë që rroken ndër shtjella… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani * Dita ishte bërë e bukur, pasi kisha hequr pluhurin nga rafti i librave, po palosja rrobat e gruas, ndërkohë po dëgjoja “Sparklehorse”, (nuk ka gjë më të ndërlikuar se palosja e rrobave të grave), ia dija historinë secilës bluzë, secilës këmishë, secilit fustan, ja, këtë e kishte veshur në… Keep Reading
Vrapimi i gjatë asnjëmilimetërsh-Shpëtim Selmani Vrapo me mua, unë jam muzika e lëkurtë e Morrisonit, jam zëri i pangopshëm i Bob Dylanit, jam varg i zbehur i Cohenit të sëmurë, jam thartësira dhe trishtimi i Guernikës së Pikasos, buzeqëshja falso e Mona Lizës, surrealizmi i çmendur e i pafat i masturbatorit gjigant, kurvëria e… Keep Reading
