Adoleshentja-Wislawa Szymborska Unë – adoleshente? Nëse ajo do ndodhej, këtu, tani, përpara meje, a do t’më duhej ta trajtoja si të afërt dhe të dashur, edhe pse më është e çuditshme dhe e largët? Të derdhja një lot, t’ia puthja ballin për arsyen e thjeshtë se kemi një datë lindjeje? Kaq shumë pangjashmëri midis… Keep Reading
Dua-Nikos Kabadhias Dua gjithë të trishtushmen e botës. Sytë e trishtuar të njerëzve të sëmurë pemët e zhveshura dhe parqet shkretë qytetërimet e vdekura, vendet në errësirë. Udhëtarët e shkretë me një çantë që larg kërkojnë strehim, muzikantët e verbër plot zhurmë të udhëve, të varfrit, ata rrugaçët, ata që kanë uri. Vajzat e… Keep Reading
Henri Michaux Kërkonin vetëm ta kapnin nga flokët. Nuk donin t’i shkaktonin dhembje. Ia shkulën kokën me një të rënë. Me siguri s’qe lidhur fort. Përndryshe s’do shkulej aq lehtë. Sigurisht që diçka mungonte. Kur nuk është më mbi supe, koka hap telashe. Duhet t’ia japësh dikujt. Por duhet ta lash, sepse ia njollos dorën… Keep Reading
VAJZA QË E MBIJETOI MASAKRËN-Xhevdet Bajraj Ajo vajza që i mbijetoi masakrës tashmë është rritur është bërë grua e nënë Zemra i bëhet mal kur i sheh dy vajzat e saj duke lozur me kukulla Edhe ajo ende e ruan kukullën e saj që e kishte humbur një këmbë kur eksplodoi bomba në afërsi… Keep Reading
Për gjërat… ANTONIO KARRISO: Bastuni për ju, si llulla për disa, është bërë përveçse një instrument i dobishëm, një instrument elegance dhe koleksioni. A e ndjeni diçka të tillë bastunin? BORGES: Jo, ndihem mirë se, në njêfarë mënyre, e kam si një mik, edhe pse kjo miqësi nuk ndahet midis nesh, pasi bastuni nuk e… Keep Reading
PRONARI I SHITORES SË LODRAVE-Xhevdet Bajraj Në kryeqytetin e shtetit ku në çdo stinë lulëzon korrupsioni sundonte (sepse fitonte shumë para) politikani që është pronar i shitores së madhe të lodrave të fëmijëve të vrarë në luftë. Paj pranë thesarit si në përralla ashtu edhe në jetë gjithmonë qëndron një përbindësh. Keep Reading
DO T’I VAR PËR T’I THARË ËNDRRAT E MIA-PAOLA KLUG Do t’i var që t’i thaj ëndrrat e mia, Dëshirat e mia për kontroll, Paranojën dhe patologjitë e mia. Do të bëhem një Zot të këndoj tango polake E zhytur në moskokëçarje, në pandryeshushmëri. Do t’i var që t’i thaj ëndrrat e mia, Urrejtjet… Keep Reading
BORA NË PARK-Xhevdet Bajraj Një plak që dukej memec se nuk fliste me njeri të gjallë kur pasi dilte nga shtëpia arrinte në park i përshëndeste lulet (ndonjërën e ledhatonte) drurët (ndonjërin e përqafonte) zogjtë (ndonjëri hante nga dora e tij) Kur vdiq (disa ditë kishte qëndruar ashtu derisa e gjetën në shtëpi në… Keep Reading
Eulogji e kohës sonë – Eugenio Montale E pamundur të mos ekzagjerosh rëndësinë e botës (botës sonë, dua të them), me gjasë, e vetmja botë ku njeriu mund të vrasë me art e, gjithaq, ta krijojë artin që stolis ethshëm krejt mëngjesin, anipse, end n’mijëvjeçarë, ndoshta, edhe më shumë. Jo, nuk mundet assesi t’adhurohet… Keep Reading
FERNANDO PESSOA Dikur, ishte një burrë që priste tramvajin. Po priste tramvajin, tabela e të cilit thoshte se çonte pikërisht aty ku ai donte të shkonte. Priti aq shumë, sa pandehu se nuk kishte më tramvaje. Më në fund, ja tek u shfaq një tramvaj, në fund të rrugës. Vrapoi drejt tij, por pa se… Keep Reading
