BALADA PËR TRE LUMENJ-FEDERICO GARCIA LORCA Lumi Guadalkivir portokaj dhe ullinj çan përmes. Të dy lumenjtë e Granadës, nga dëbora përmbi arë zbresin. Eh, kjo dashuri që iku e më s’u kthye! Lumi Guadalkivir flokë shegë të kuqe flakë. Të dy lumenjtë e Granadës, njëri derdh lot e tjetri gjak. Eh, kjo dashuri që… Keep Reading
HIMNI I PRILLIT – Sylvia Plath E adhuroj këtë botë që ndërron si akuarelet në tempuj qelqi veshur me shtresa vellosh të gjelbra ku diamantet himne në gjak këndojnë potershëm dhe lëngu i jetës ngjitet në llogore venash. Një harabel i shenjtë me iso ia merr në gjuhën e vet të zgjojë ëndërrimtarët në… Keep Reading
Nuk ka poetë-Martha Asunción Alonso Nuk ka poetë në familjen time. Por gjyshi im Gregorio, kur vaditi kopshtin qëndroi mbasdite të tëra duke vështruar kanalin, më pas mërmiriti: Ne nuk e pimë ujin. Është ai që na pi ne. Jo, nuk ka poetë në familjen time. Por një herë, kur isha fëmijë, gjeta lëvozhga… Keep Reading
JORGE LUIS BORGES Ky plumb është i lashtë Në 1897-n e shtiu ndaj presidentit të Uruguait, Arredondo, një djalosh nga Montevideoja, i cili kishte kaluar një kohë të gjatë pa u takuar me askënd që kësisoj të mos i gjenin bashkëpunëtorë. Tridhjetë vjet më parë, i njëjti plumb vrau Linkolnin, në një akt kriminal apo… Keep Reading
ROBERTO BOLAÑO Kam një lajm të mirë dhe një të keq. Lajmi i mirë është se jeta ekziston (ose diçka e tillë) pas jetës. I keqi është se Zhan-Klod Vilnëvi është nekrofil. Ndodhi që unë të vdes në një diskotekë të Parisit, në orën katër të mëngjesit. Mjeku im më kishte paralajmëruar, por ka gjëra… Keep Reading
Mirëmbetsh Tolerancë-Denise Levertov, 1975 Poetë gjenialë, faqetrëndafiltë Urtakë të mirëfilltë Ju i dhatë botës Ca kafshore cilësore Llokma gjuhësore të servirura Siç serviret një kontrafile viçi Dhe një flambée qershish me akullore. Mirëmbetshi, mirëmbetshi S’më bëhet vonë Edhe në mos e shijofsha më kurrë hajen tuaj elegante, Ju miq neutralë, ju që shihni gjithçka… Keep Reading
KËNGË DASHURIE E VAJZËS SË ÇMENDUR-SYLVIA PLATH Mbyll sytë dhe e gjithë bota përdhe, e vdekur bie. Qepallat ngre e gjithçka ka rilindur. (A mos je pjellë e mendjes sime, veç një hije?) Yjet në blu e kuq vallëzojnë në qiell E me galop, paftuar vjen errësirë e dendur. Mbyll sytë dhe e gjithë… Keep Reading
EDUARDO GALEANO Të jetosh dhe të vdesësh është një fakt, kundër të cilit askush nuk del, as Donja Asuncion Gutierrez, prandaj ajo, pasi jetoi një shekull të gjatë, vdiq. Të afërmit dhe fqinjët, pasi e qanë në shtëpinë e saj në Managua, ikën dhe shkuan në një dasmë. Siç shihet, brenda një kohe të shkurtër… Keep Reading
Sa me fat njeriu që nuk ka asgjë-Bertolt Brecht Nga drama “Mëmë Kurajoja” Ju e patë të urtin Solomon Ju e dini se ç’erdh’ prej tij, Atij ndërlikimet i dukeshin të thjeshta. Ai e mallkoi orën që e lindi Dhe kuptoi se gjithçka ish e kotë. Sa i madh dhe i mençur ishte Solomoni.… Keep Reading
Arlinda Guma Kjo poezi e Wislawa Szymborska-s është një nga më të veçantat e saj. Kompozicioni; i përsosur. “Recensë e një poezie të pashkruar” ka një ndërtim njëheraz dyplanësh. Nga njëra anë lexuesi njihet me “narrativën” e poezisë dhe nga ana tjetër kemi përshtypjet e një kritiku letërsie skeptik, i cili bën të qartë mosaprovimin… Keep Reading
