Johann Peter Hebel Pesëdhjetë vite më parë, në qytezën Falun të Suedisë, një i ri, minator, puthej me të fejuarën e tij rioshe e të hijshme dhe diç i pëshpëriste: “Në ditën e Shën Luçisë, e jona dashuri do t’bekohet nga famulltari, kësisoj, ne do të bëhemi burrë e grua dhe do të ndërtojmë një… Keep Reading
GËZIMI I TË SHKRUARIT-WISLAWA SZYMBORSKA Pse kjo sorkadhe e shkruar u përket këtyre pyjeve të shkruar? Për një gllënjkë ujë nga një burim që pasqyron turirin e saj të butë? Pse e ngre kokën? Çfarë dëgjon? Mbështetur mbi katër këmbë të holla marrë hua nga e vërteta, ajo i ngre veshët nën gishtat e… Keep Reading
Heinrich Böll Tek hyrja e qilarit e priti era mbytëse dhe e thartë e ajrit. Ai ecte ngadalë, me hapat që rreshqitnin, duke kërkuar rrugën kuturu me duar, në errësirën e zverdhemtë: nga diku po pikonte ujë, duhej të kishte ndonjë plasë në çati ose duhej të ishte çarë ndonjë tub. Uji përzihej me pluhurin… Keep Reading
Fundi i luftës-Dahlia Ravikovitch Ai erdhi në mesnatë, këmbët të prera, plagët e vjetra të përthara prej kohësh. Ai erdhi nga dritarja e katit të tretë, ç’mrekulli që mundi të hynte. Jetonim kohë hidhërimesh të mëdha; shumë kishin humbur të afërmit. Rrugët ishin të shtruara me karta të grisura, mbushur me jetimë që ktheheshin.… Keep Reading
Franz Kafka Bashkë me dy shokë kishim vendosur që të dielën të bënim një shëtitje, por nuk më doli gjumi fare; ora kaloi dhe kjo është kundër zakoneve të mia. Shokët, të cilët njohnin përpikmërinë time, u habitën nga vonesa. Ata erdhën para shtëpisë, pritën pak aty, pastaj ngjitën shkallët dhe trokitën në derë. Kërceva… Keep Reading
Kthimi në shtëpi-Wislawa Szymborska Ai u kthye në shtëpi. Nuk tha asgjë. Megjithëse, ishte e qartë se diçka kishte shkuar keq. U shtri, ashtu i veshur. Mbuloi kokën me batanije. Mblodhi gjunjët. Është gati dyzet vjeç, por jo në këtë çast. Ekziston ashtu siç dikur brenda barkut të nënës së tij, veshur me shtatë… Keep Reading
Faqja e fundit e ditarit-Brikena Qama Asnjëherë nuk munda të gjej atë skutën e fshehtë për këpucët e mikut. Ç’arrija, ishte thjesht një vonesë shoqëruar me ngazëllimin e tyre e zhgënjimin tim, deri kur kuptova se kurrfarë vlere s’kishte ajo skutë. Kush do të ikë e bën dhe pa këpucë. _________ (“Titulli i kujtimeve… Keep Reading
Heinrich Böll Ajo nuk ishte derë, qenë thjesht ca dërrasa mbërthyer lirshëm së bashku dhe mbyllej nga një lak prej teli, varur mbi një gozhdë në shtyllën e derës. Burri ndali dhe priti. Është vërtet turp, mendoi ai, që një grua duhet t’i rritë fëmijët e saj aty. Ai ngriti ngadalë lakun e telit nga… Keep Reading
Udhëtim-Herman Çuka Të gjithë kemi brenda një Mekë, të cilës i falemi për mëkatet, dhe të ardhme, një Jerusalem, ku vëmë pusullkat e lutjeve t’ëndrrave, në vrimat e mureve. Një Holokaust loti e mërmërimash, për humbjet prej vdekje vdekjes, e vdekjes prej njeriut. Një mashtrim prej Eden-i që na mbush boshllëkun me dritën e… Keep Reading
Heinrich Böll Jo, ju jo, – tha roja ashpër. – Pse? – pyeta unë. – Sepse është kundra rregullave. – Pse është kundra rregullave? – Sepse është, shok, ja pse; pacientët nuk lejohen jashtë. – Por, – thashë unë me krenari, – unë jam një prej të plagosurve. Roja më hodhi një vështrim përbuzës. –… Keep Reading
