Shpëtim Selmani E takova në aeroportin e Leipzigut. Do të udhëtonim bashkë, që do të thotë në të njëjtin aeroplan deri në Frankfurt. E shihja nga larg. Më vinte keq që dikur në një diskutim e kisha krahasuar me Coca-Colën. Çuditërisht tek unë u ndez fitili i dëshirës për të patur një fotografi me të.… Keep Reading
Shpëtim Selmani Kurrë nuk kisha fjetur në një dhomë më të bukur se në këtë hotel të Lipicës. Dhoma kishte miliona poça elektrikë që vareshin nga tavanët dhe nga kudo. Ishte një dhomë parajsore. Shtrati ishte i butë. Doja të rrija aty tërë jetën e lume. Kënaqesha kur ecja nëpër dysheme. Nëpër tepihun gri. Kënaqesha… Keep Reading
Shpëtim Selmani Maria ishte një grua e ashpër. E thinjur. Neurotike. Austriake. E frustruar. E saktë si vdekja. E shpifur. Nervoze. E mprehtë. E padurueshme. Evropiane. E ngutshme. Si një orë. Si një mjegull. Si një stuhi kot. Si një tullë. Si një fëmijë i padurueshëm. Aspak seksuale. Aspak njerëzore. Aspak e qetë. Aspak joshëse.… Keep Reading
Shpëtim Selmani Pjesëz nga një roman në shkrim e sipër Jam mësuar që kohë pas kohe të dal dhe të eci. Nuk është si dikur. Nuk mund të gjej më miq kur të ma dojë kokrra e qejfit për të rrëkëllyer qoftë edhe një birrë. Dal vetëm dhe shoh Prishtinën, e cila tashmë më duket… Keep Reading
Shpëtim Selmani Ne i humbasim të afërmit në kuptimin fizik. Nganjëherë humbjet fizike i përforcojnë lidhjet shpirtërore. Apo ne përmes mungesës jemi të lidhur me ata që i humbim më shume sesa atëherë kur ata ishin të pranishëm. Pak a shumë kjo gjë më ka ndodhur me babain tim. Me vite e kam parë në… Keep Reading
Gruas-Shpëtim Selmani Kam parë perëndeshat e Hamburgut të mbytura në pikëllim,grave greke të lashta u kam treguar rrugën për te bletarët,vajza e vogël e Drakulës ra në dashuri me mua,një grua rome me thoshte eja në shtrat, do të kesh fat për shtatë muaj me radhë,një grua amerikane dikur mashtroi Sizifin e saj dhe më… Keep Reading
Fragment nga dorëshkrimi i një romani të pabotuar Shpëtim Selmani Sa më shumë që rritem humbas mes një tërësie veprimesh e detyrash. Nuk kam më asnjë qëllim. Përfundimisht. Nëse më herët kam pretenduar qëllime pikërisht duke i mohuar qëllimet, nëse më herët kam pretenduar ëndrra gjithnjë duke i tallur ëndrrat, tashmë vërtet nuk jam i… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani unë vij nga burgu i fluturaveprangat e mia janë nga pendët e palloit indianmë vjen turp të jem i pasuru takoj krojeve të malitdua të më duan të gjithë budallenjtë e botëskurora ime është nga gjethet e vyshkura të rrushitjam kundër legjendave dhe mitevenë grusht mbaj zemrën e së ardhmes mefrikë… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Në ditën e madhe të dashurisë do ta marrim vesh që nuk duhemi,Politikanët ekzekutojnë politikanët tjerë,Gjithçka ka të bëjë me dashurinë,Shtetet zhdukin nga faqja e dheut shtetet tjera,Gjithçka ka të bëjë me dashurinë,Artistët hanë në dhëmbë artistët tjerë,Secila turmë ka dhomat e saj të dashurisë,Demokratët vrasin demokratët tjerë,Ata e dinë se… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Ka 36 vite që më kanëshkatërruar flamujt, artet,religjioni, njerëzit,dashuritë, poemat,këngët e trishtimit,vdekjet, përbuzjet,betejat me mendjet,ka 36 vite që luftojkundër budallallëkut, të ligës,mendjemëdhenjëve,urrejtjes dhe fanatizmit,36 vite,ende i fuqishëmndonjëherë i habitur dhei lodhur por ama duke parëgjithnjë absurditetin në sy,ka 36 vite që jam rrugëve,pa siguri në jetë,djalë i një atdheu të brishtë,përballë… Keep Reading
