Letër poetëve-Shpëtim Selmani Mbushni xhepat e pantollonave me vjershat e bëra shuk dhe gjuani çdo ndërtesë qeveritare. Sulmoni me vargun e lirë ndërtesen e Organizatës së Kombeve të Bashkuara; poshtërojeni me fjalët më të ndyra, nuk ka kombe të bashkuara; ka poetë të bashkuar, ëndërrimtarë të bashkuar që nuk i duhen askujt, futini vjershat… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani * Bie borë. Nga ballkoni shoh një burrë që heq bredhin, (nuk e di a ka veprim më tragjik.) Ne heqim vitet, vitet një ditë, heqin secilin prej nesh. Burri më sheh dhe largohet, unë rri aty, me çdo kusht dua të di se çfarë do të ndodhë me të,… Keep Reading
Çfarë më kujtojnë Krishtlindjet-Shpëtim Selmani Një ushtar amerikan, paqeruajtës, me buzët prej qumështi, që më përbuzte. Krishtlindjet më japin ndjenjën e inferioritetit, ndjenjën e europianizmit dhe të familjeve të përsosura, që shpërndajnë dhuratat të lumtur, të mallëngjyer dhe të gatshëm për sfida, të gjithë me psikologjinë e suksesit në duar. Krishtlindjet më kujtojnë një… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani * Poemat kanë nisur të ma shpifin. Rezistenca është mjet dhune në duart e moralizuesit, që shkel kudo që mundet. E mjerë është ajo që i del përpara, në rrugë. Çdo njeri brenda tij posedon një zot të ashpër. Ta eliminosh tjetrin garues, të dominosh në provincën e turpit dhe… Keep Reading
Mbi një budallallëk të lashtë. Pse shkruaj?-Shpëtim Selmani Unë shkruaj ngase kam lindur më 16 Maj, 1986, viti kur mori fund lufta më e gjatë në histori. Të merremi vesh. Nuk pati asnjë viktimë. Unë shkruaj ngase kur isha njëvjeçar, ushtria siriane ishte futur në Bejrut. Ushtritë ende marshojnë nëpër kapilarët e gjakut të… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani * Dita ishte bërë e bukur, pasi kisha hequr pluhurin nga rafti i librave, po palosja rrobat e gruas, ndërkohë po dëgjoja “Sparklehorse”, (nuk ka gjë më të ndërlikuar se palosja e rrobave të grave), ia dija historinë secilës bluzë, secilës këmishë, secilit fustan, ja, këtë e kishte veshur në… Keep Reading
Vrapimi i gjatë asnjëmilimetërsh-Shpëtim Selmani Vrapo me mua, unë jam muzika e lëkurtë e Morrisonit, jam zëri i pangopshëm i Bob Dylanit, jam varg i zbehur i Cohenit të sëmurë, jam thartësira dhe trishtimi i Guernikës së Pikasos, buzeqëshja falso e Mona Lizës, surrealizmi i çmendur e i pafat i masturbatorit gjigant, kurvëria e… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani * kam parë shumë gra të vetmuara, të bukura, që prisnin me cigare në mes gishtave, nëpër qoshet e pallateve gati të rrënuara, kam parë disa prej tyre tek shëtiteshin nëpër bregun e detit, duke soditur anijet e largëta dhe duke mos menduar në asgjë që shihnin, e terri binte,… Keep Reading
Shpëtim Selmani është ndër shkrimtarët më të mirë të letërsisë shqipe në Kosovë e Shqipëri. Ai ka studiuar për aktrim dhe ka luajtur role në filma e pjesë teatrale me tema të angazhuara. Revista defekt-teknik i drejtoi disa pyetje dhe përgjigjet që ai dha qenë mjaft të sinqerta. Ai thotë midis të tjerash se para… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Unë jam shkëmb. ndiej rrahjet e erës dhe heshtja është shtëpia ime, ndiej stuhinë mbi mua. Me shekuj rri në të njëjtin vend, më pshurrin qentë e pikëlluar që mendojnë vetëvrasjen, pleqtë ulen tek unë dhe pushojnë, mezi marrin frymë, mbaj në trup grafite politike, kam parë luftëra. gra që… Keep Reading
