Dervish në gjumin e botës-Sueton Zhugri

 

Kur rrëzohem e bie mbi botën
dhemb më shumë
se kur bota
përmbys më zë.

Sytë e mi i mendoja diamante
gjer në ditën që një artizane
në lagjen me drita të kuqe
zëplotë më tha:
“Kallp i ke”!

Edhe me gishtërinjtë që mendoja kushedi ç’mund të vizatoja shpellave të zemrës,
më dolën gjurmëkashtë.

Në njërën ditë
me dorë e kisha kapur qiellin
dhe në një tjetër
dora më kish ngecur në blu.

Kjo është ndoshta
pse kur zgjohen
të gjithë thonë kanë fjetur ndryshe
e kur
më nuk zgjohen
secili fle njëlloj.

Rrëzimi i botës është tej fuqive të mia,
jam një dervish që koha gëlltit,
hallet rrotulloj rreth saj.

3.8.2017