Hija-Martin Camaj Dita u sos në hije. E hija ngrohet mbas flakës së krandeve ndejë në karrige të gdhendun në emblemë të përfrikshme. Hije e ndame prej të gjitha agimeve pushon, thëngjill i zi pa zjarm. Hija s’ka shqisë pos pamjen për dritat e ndezuna ndër shpella mbas ballit, zjarme mbas zjarmesh sa yje… Keep Reading
MIGUEL BRAVO VADILLO Spanjë, 1971 Ditën që do ta vrisnin, Klara Mendosa – një emigrante e hershme – u paraqit në komisariatin e policisë për të denoncuar vrasjen e saj. – Zoti oficer, im shoq sapo më kërcënoi me vdekje. Më tha se sonte do të më vrasë me thikën që pret peshkun, madje… Keep Reading
Letër për Leonard Norman Cohen-in-Shpëtim Selmani Yjet tallen me zemrat tona, poetët e kanë kuptuar deri diku, pastaj e kanë humbur rrugën, si ca burra barkmëdhenj, që gjatë natës shëtitin të vetmuar në bregun e një liqeni. Ngjajnë si vrasës të pikëlluar, që thithin pendim. Poeteshat përpiqen me gjoksin përpara, duke klithur për të… Keep Reading
Poezi nga Shpëtim Selmani Bie një shi i imët. Një sorrë nuk ndalet së ankuari për qetësinë e liqenit. Kamarieri rrapëllin pandërprerë, vetëm atdheu i pulëbardhave është burim i paqes. Ginsberg-u ishte këtu, Neruda, i vetmi që kishte mbetur gjallë në sajë të vjershave. Brodsky e Amichai, Transtromer-i e Hughes-i, Montale e Auden-i. Ndërkohë… Keep Reading
Jack Hirschman 13 dhjetor 1933 – 22 gusht 2021 Jack Hirschman lindi në Nju Jork. Bir i emigrantëve rusë me origjinë hebreje, përjetoi në vogëli periudhën e Luftës II Botërore dhe spastrimin etnik që nazizmi i bëri popullsisë së racës nga vinte. Ende fëmijë, punoi si stazhier në gazetat amerikane, ku ndoqi dënimin me vdekje… Keep Reading
Kalimtares-Charles Baudelaire Shurdhuese, rruga rreth meje vrundulloi: E gjatë, imcake, në zi të thellë e dhimbje të madh’rishme, kaloi një grua dhe me një dorë t’magjishme, plot gjallëri fundin dredhak të rrobës shtroi. E gjallë, fisnike, me këmbë si shtatore Qe. Dhe unë, tendosur si në jerm, përpija, ëmbëlsi joshëse dhe kënaqësi vrastare nga… Keep Reading
LUTJE APO MALLKIM?-Julia Gjika Thatësirë, tokë, tokë pa anë, po lënë pas vendlindjen. Afganistan, të ikën bijtë. I nxehtë përvëlues. Planeti ka dhimbje. Ata po ikin, i lanë pas të gjitha. Në nxitim e sipër shkelin njëri-tjetrin. Një fëmijë në duart e shpëtimtarit. Paska lindur me këmishë! Me fytyrë nga qielli. Ka pushuar së… Keep Reading
Tjetër gjë qenkësh fëmija-Yehuda Amichai Tjetër gjë qenkësh fëmija Zgjohet një pasdite dhe menjëherë është plot fjalë, menjëherë plot cicërima, menjëherë i ngrohtë, dritë, errësirë menjëherë. Një fëmijë qenka Jobi*. Bastet mbi të janë vënë ndërkaq, por ai nuk e di. Ai e gërvisht trupin për të luajtur. Asgjë nuk i lëndon akoma. Po… Keep Reading
BALADA PËR TRE LUMENJ-FEDERICO GARCIA LORCA Lumi Guadalkivir portokaj dhe ullinj çan përmes. Të dy lumenjtë e Granadës, nga dëbora përmbi arë zbresin. Eh, kjo dashuri që iku e më s’u kthye! Lumi Guadalkivir flokë shegë të kuqe flakë. Të dy lumenjtë e Granadës, njëri derdh lot e tjetri gjak. Eh, kjo dashuri që… Keep Reading
HIMNI I PRILLIT – Sylvia Plath E adhuroj këtë botë që ndërron si akuarelet në tempuj qelqi veshur me shtresa vellosh të gjelbra ku diamantet himne në gjak këndojnë potershëm dhe lëngu i jetës ngjitet në llogore venash. Një harabel i shenjtë me iso ia merr në gjuhën e vet të zgjojë ëndërrimtarët në… Keep Reading
