DINO BUZZATI U nisëm sapo zbardhi, plaku Stratzinger, udhërrëfyesi alpin dhe miku ynë, im vëlla Adrianoja dhe unë, për të ngjitur faqen e malit në juglindje të Odo Muraglit, në alpet Onireke. Sipas natyrës së këtij masivi, ishte fjala për një mur vigan ku përziheshin akulli, shkëmbi, rëra, dheu, bimësia dhe ndërtimet e dorës së… Keep Reading
Aromë portokalli-Ajkuna Dakli Kur bënte ngricë im atë ndizte rreth portokajve qerthuj zjarri Janë pemë të brishta –thoshte po nëse i qëndrojnë dimrit jetojnë më shumë se gjysmë shekulli Nëna ime jetoi më pak se aq e, kur ajo shkoi, ai mbolli një tjetër pemë dhe ndezi çdo grimcë zjarri që i kish mbetur… Keep Reading
Robert Musil Kam rënë në shtrat më shpejt se herët e tjera; me gjasë jam i ftohur e me ethe. Rri e kundroj tavanin dhe perden e kuqërremtë të derës-ballkon të dhomës sime në bujtinë: e kam të vështirë t’i shquaj. Sapo kisha kryer punë, kur t’i erdhe dhe nise të zhvisheshe. Unë rrija e… Keep Reading
Djegia e librave-Bertolt Brecht Kur Regjimi urdhëroi që librat e paligjshëm të digjeshin, qetë e ngathëta bartën barrat sa një mal deri tek zjarret. Pastaj një shkrimtar i dëbuar, një nga më të mirët, që këqyri listën e teksteve të shkishëruara, u tërbua nga inati: ai ishte përjashtuar! Ai vrapoi drejt tryezës së tij,… Keep Reading
Tiranë e re-Ajkuna Dakli Vapë. Sheshe të vogla populluar me statuja të reja burrash të shquar zgjedhur me kujdes nga një listë e gjatë Pemët e moshuara koten përgjumshëm degët gogësijnë mbi librashitës shëtitës poezitë, romancat e biografitë thahen në diell si ushtarë të një llogoreje ngecur në të njëjtin fat. Asfalti pjek shputat… Keep Reading
Roberto Bolanjo Udhëtoj në linjën ajrore të ish-pilotit Nikki Lauda, natën e kaloj në një hotel ku kanë fjetur Max Brod dhe Franz Kafka dhe takoj shkrimtaren meksikane Karmen Bujosa (Carmen Bullosa). E gjitha kjo në një qytet të bukur dhe të kulturuar, me shëtitore në brigjet e Danubit. Nuk di të them se ç’gjë… Keep Reading
Kampi i urisë në Jaslo-Wislawa Szymborska Shkruaje. Shkruaj. Me bojë të zakonshme në letër të zakonshme: atyre nuk iu dhanë ushqim, ata të gjithë vdiqën nga uria. “Të gjithë. Sa? Është një livadh i madh. Sa bar për secilin?” Shkruaj: Nuk e di. Historia i numëron skeletet e saj në numra të rrumbullakosur. Një… Keep Reading
Mbramja âshtë larg-Martin Camaj Mbramja âshtë larg e ti je atje mbi kodër të blerueme ku gurzit që bâshin zhurmë i përpiu dheu. Ti je atje me të bijën e heshtjes e me shoqe tjera e mendon për mue. Unë jam në detin e tingujve e ndër gjujt e mij ndieva peshën e… Keep Reading
Urrejtja-Wislawa Szymborska Shikojeni sa efikase është ende, si e mban veten në formë urrejtja në shekullit tonë. Me sa lehtësi i kapërcen edhe pengesat më të larta. Sa shpejt turret, si na përndjek. Nuk është si ndjenjat e tjera. Më të vjetra e më të reja njëherësh. E vetme i gjeneron shkaqet që e… Keep Reading
Botho Strauss Një burrë që shijon një pushim të shkurtër dimëror te një hotel i vogël në bregdetin belg, zë dhomë pranë një çifti që natë për natë i gëzohen njëri-tjetrit. Po kur i sheh tek hanë mëngjes, nuk arrin të kuptojë: ajo heq me thonjtë e gjatë ushqimin që i ka mbetur mes dhëmbëve,… Keep Reading
