Zgripmotet-Rozafa Shpuza S’asht e lehtë me i shtue nji vitshpatllave t’mrroluna prej thesit t’ditëveqë dromcohen poshtë shojeve të kohësteksa ikë turravrap përkah moskthimi…Shpesh dehem ndër zgripmoteme shpresë se shtimi i nji numri në kalendarka me i përngja nji krriklle ma shumëmbi tavolina pabesh,ku pulsimi i reklamës n’xhamm’kujton fikjen e qirave mbi tortëose dufin e… Keep Reading
𝐈𝐭𝐡𝐚𝐤𝐚-𝗞𝗼𝘀𝘁𝗮𝗻𝗱𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘃𝗮𝗳𝗶 Kah nisesh për IthakëUro ta kesh udhën e gjatëPërplot bëma e zbulime.Leshtrigonë, QikllopëPosejdoni i ngrysur – syresh mos druaj:Kurrë të atillët s’do të ta presin udhënNë i mbajtsh mendimet të ngritura lart,Në ta ndeztë shpirtin edhe trupinNjë zjarrmi fort e rrallë.Leshtrigonët, QikllopëtPosejdonin e mnershëm – s’ke për t’i takuarPos në i paç marrë… Keep Reading
Samuel Beckett […] Kështu Watt-i s’e shihte kurrë Zotin Knott gjatë orëve të vakteve. Sepse Zoti Knott s’ishte kurrë në orar për vaktet e tij. Por ndodhte rrallë që vonesa e tij të kalonte njëzet minuta, ose gjysmë ore. Dhe si ta zbrazte tasin, si të mos e zbrazte, kjo nuk zgjaste kurrë më shumë… Keep Reading
VERMEER-i/WISŁAWA SZYMBORSKA Për aq kohë sa ajo grua nga Rijksmuseum-i, e pikturuar në qetësi dhe në përqendrim, të vazhdojë të derdhë qumësht ditë për ditë, nga shtamba në tas, Botës nuk do t’i ketë ardhur fundi. Përktheu: Arlinda Guma Piktura: “The Milkmaid”, Johannes Vermeer Keep Reading
NJË TJETËR ZË-Yves Bonnefoy Duke tundur flokët a hirin e Feniksit, Ç’nojmë rrekesh të bësh kur gjithçka ndalet, Dhe kur mesnata e qenies ndriçon tryezat? * Ç’shenjë mban mbi buzët e tua të zeza, Ç’fjalë të gjorë kur gjithçka hesht, Urë zjarri e fundme kur vatra ngurron e mbyllet? * Do mund të rroj… Keep Reading
Imtësina kryeqytetse-Rozafa Shpuza Nën kët shi t’pabojëpërplasja e derës së taksisët’kujton çekiçin e gjyqtaritteksa cakton caqet e cikatuna t’lirisë.Pusetat refuzojnë me kapërdihenë e dhanë përdhuni,kësisoj hapat përmbyten prej vorbulla inateshe kori i namëve stërpik vitrinat e dekorueme me skonto dashnish fillikate.Imtësina tmerrësisht vulgarekurdisin zemrekun e sahatit me akrepa që ngasin në kah antiorar.Ekranet virtuale… Keep Reading
Gjashtë poezi nga Rabah Belamri 1946-1995 ti troket në çdo derëkërkon pragun e plagësgjuha jote është një llambëe tundur nga një kujtim ere gjembashndonjëherëdora jote cek një supnjë hije që s’është jotja ecënpranë teje * nuk ka derë të duhurvetëm rastësi udhëtimidhe copa kujtesevure në torbën e lëmoshaveëndrrën tënde të mrekullisëdarkën e fundit të… Keep Reading
Panumërisht nga Mesi i Dheut-Sueton Zhugri Është një diell i përsosurnë rrumbullaksinë e tij.Dhe një hënë që më drapër s’mund të bëhet. Por unë sikur nuk jam më, zëre se kam vdekur.I ke parë yjet veshëgjatë?Janë të magjishëm në mbretëritë e tyre.Po nebiolat që i lidhin flokët me fjongo ngjyrë qershie?Si të ishin virgjëresha… Keep Reading
Rekuiem i gruas prej letre-Petraq Risto Kur të jesh vetëm me një grua prej letre mbi tryezëNjë filxhan kafe, një whisky dhe një klerik në shërbesëKur të jesh vetëm me veten pa fiksime vetvrasjejeGuxo dhe mbill një mollë me farëzat në formën e lotëveDhe ca zogj po prej letre që nuk zgjedhojnë dot foljen… Keep Reading
𝗣𝗮𝗯𝗲𝘀𝗶𝗮-𝙆𝙤𝙨𝙩𝙖𝙣𝙙𝙞𝙣 𝙆𝙖𝙫𝙖𝙛𝙞 Kur na u martuan Peleu me ThetinNë gostinë dasmore plot drita na erdh ApolloniQë i dha bekime çiftit të riDhe birit që do ngjiznin. Sëmundje, tha, kurrë s’ka për t’i rënëJetëgjatë do jetë. E teksa ai fliste,Theti gëzohej. Se fjalëtE Apollonit që qe ekspert për profeciIu dukën garanci për të birin. Tek rritej… Keep Reading
