Jazra Khaleed Qyteti më rrëmben poezitë nga teli i rrobave, i shet në tregun e zi dhe më dërgon me postë thika të vulosura me inicialet e tij. Më lë mesazhe zanore, më kërcënon që do zbulojë gjithë sekretet që ruaj poshtë dyshekut ose në pikëpresjet e mia, nëqoftëse nuk vras spiunët që e përgjojnë… Keep Reading
STATUJAT DHE NE-Janis Ricos Statujat e qeta, s’e vrasin mendjen që roniten; u priten krahët, këmbët a kryet dhe ato prapë rrinë drejt, në të njëjtin qëndrim, apo, të shtrira përmbys, buzëqeshin, apo, barkazi, na kthejnë kurrizin neve dhe kohës a thua se çiftëzohen, a thua se i dorëzohen një dashurie të pafund, dhe… Keep Reading
ATA IKIN… Agota Kristof Ata ikin ndërsa vogëlushi fle Por i do shumë dhe zgjohet. Shkon nga njëra dhomë në tjetrën, askush, askund. Ka pak frikë, futet sërish në shtrat, ka dëshirë të thërrasë dikë por shtëpia është bosh ai e di këtë dhe hesht. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
PAK NGA PAK PO MËSOHEJ-Agota Kristof Pak nga pak po mësohej me gjërat që ajo la, që harroi në shtëpinë e tij. Një kuti shkrepëse, një shami me lot, një shall të fëmijëve, dorashkat, ndonjëherë gjyzlykët. Zakonisht ai flinte kur ajo ikte, ishte i lodhur. E dinte që rrinte atje, në shtëpinë e… Keep Reading
Mëhallat e botës-Janis Rico Janë të pikëlluara mëhallat, janë të çveshura mëhallat. Retë qëndrojnë këmbëkryq sipër shtëpive dhe pinë bishtat e cigareve të ditës. Ja dyqani i kosaxhiut në qoshe. Llamba e parë ndizet. Qan një foshnjë. Vaji i saj varet nga mbasdita si varet katanàja e rreckosur nga telat e telefonit. Dhe nënat,… Keep Reading
CARLOS FUENTES (Meksikë, 1928 – 2012) Xhelozia vret dashurinë, por jo dëshirën. Ky është ndëshkimi i vërtetë i pasionit të tradhtuar. Urren gruan që prishi paktin e dashurisë, por vazhdon ta dëshirosh, sepse tradhtia e saj qe prova e vetë pasionit të saj. Xhelozia tregon se një lidhje dashurie nuk mbaron me mospërfillje. E dashura… Keep Reading
Në kohë të zymta-Bertolt Brecht Nuk do thonë: kur arra shkundej tek era frynte Por: kur Bojaxhiu* shkelte mbi punëtorët. Nuk do thonë: kur vogëlushi përplaste tasin e sheshtë mbi rrëmbesë të lumit Por: kur gatiteshin luftërat e mëdha. Nuk do thonë: kur gruaja hyri në dhomë Por: kur fuqitë e mëdha bënë marrëveshje… Keep Reading
Dhomë në Gjermani-Yehuda Amichai Reshje. Shiu përherë bie nga e shkuara në të ardhme. Ashtu si fjalët. Trinia e Shenjtë rri faqe meje në dhomë: Krisht, mirëdita, i vdekur në Jerusalem, ashtu si unë do thosha. Pallto të hedhura përmbi varëse, u flas si të ishin njerëz. Mbi gjithë atë tryezë të drunjtë vera… Keep Reading
Solstice-Merita Paparisto O dhimbje e ëmbël vjen e shkon si erë ngre vrunduj gjethesh të thara në pranverë… e asnjëherë s’dihet nga ç’grykë del ajme, ish’ kaq e dhimbshme të mbyteshin në syte e mi zogjtë e nëntokës ku nuk ka qiell është vjeshtë e vonë, çdo kohe atje diamante të ndezur janë yjet… Keep Reading
Një javë e ngarkuar-Alain Bosquet Çdo të hënë revoltohem: si mund të jesh një njeri veç në kometat? Çdo të martë pyes veten: ç’mund të bëj për të kuptuar lumin, për të rritur catalpa-në?[1] Të mërkurave ëndërroj për ekuilibrin midis dyshimit dhe arsyes, midis frikës dhe kthjelltësisë. Çdo të enjte akuzoj të ngjashmit e… Keep Reading
