Një herë të vetme-Klara Koli Një herë të vetme mbështillmë si afshi i erës, si ledhatimi i vdekjes, që të fluturoj mes flakëve të kësaj shkretëtire. Një herë të vetme, mos e lër festën tonë përgjysmë, dehu për çdo natë poshtë syve të mi, qelizat e mia do fryheshin si tullumbace perle. Një herë… Keep Reading
NË KAFENENË BALLKANIKE-XHEVDET BAJRAJ Në kafenenë ballkanike vdekja ndërroi tavolinën i fishkëlloi vetë Zotit dhe porositi masakër shqiptare të pjekur në zjarr shtëpish Femijët me nga një grusht plumba në gjoks ikën në parajsë mbetën vetëm varret e vockla të tyre si farë e ndërgjegjes njerëzore Në këtë natë të mbarsur me klithma dhembja… Keep Reading
Henri Michaux Plymit i dhimbte pak gishti. – Ndoshta do ishte më mirë të vizitoheshe te ndonjë mjek, i thotë e shoqja. Nganjëherë mjafton një pomadë… Dhe Plymi shkon te mjeku. – Gishti duhet prerë, thotë kirurgu. Me anestezi, do zgjasë gjithë-gjithë gjashtë minuta. Meqë ju jeni i pasur, s’keni ç’i doni gjithë këta gishtërinj.… Keep Reading
Poezi nga 𝑀𝑎𝑛𝑢𝑒𝑙𝑎 𝑇𝑜𝑡𝑜 Jo domosdoshmërisht duhet të japësh shpjegime, për ata që nuk e kanë kuptuar atë që krijon a thua. Mund të reagosh dhe të heshtësh për arsyet e tua. Jo domosdoshmërisht duhet të qëndrosh në vende ku thahen lulet e tua. Nuk ekziston një kopsht i vetëm dhe ti, për këtë duhet… Keep Reading
ENRIKE ANDERSON IMBERT (Argjentinë, 1910 – 2000) U ktheva në shtëpi ndaj të gdhirë, me sytë që më mbylleshin nga gjumi. Kur hyra, ishte krejtësisht terr. Për të mos zgjuar kënd, eca në majë të gishtave deri te shkalla kërmill që të çon në dhomën time. Sapo vura këmbën në shkallaren e parë, më kapi… Keep Reading
BAHÇJA E MOSMIRËNJOHJES-Kostas Kariotakis Do kultivoj më të bukurën lule. Në zemrat e njerëzve do mbjell Mosmirënjohjen. Të favorshme kushtet, i përshtashëm vendi. Era po i shqyen pemët. Në atmosferën e sëmurë, ngrihen gjarpërinjtë. Mendjet… punishte falsifikimi. Vepra përbindëshish primitivë kanë epruvetat. Dhe brenda në pyll me monstra, kërko të jetosh. Unë do kultivoj… Keep Reading
Merita Paparisto Gjithmonë pyes veten çfarë e bën një roman që të quhet roman i mirë, apo shumë i mirë… që të qëndrojë veçmas, të dallohet në turmën e romaneve që gëlojnë nëpër librari dhe gjithmonë kam disa përgjigje, ndërsa njëra prej tyre ështê e pandryshueshme: “ koha është ajo që provon dhe veçon letërsinë… Keep Reading
USHTARËT E SHIUT-Neviana Shehi Ushtarët e shiut vazhdojnë ende të luftojnë si dikur me të njëjtat armë Rëniet i shoqërojnë me bubullima dhe diellin e shndërrojnë në mjegull ende s’kanë mbërritur triumfet e para e sërish bien mbi tokë duke vallëzuar Gëzohen kur rrëzojnë ndonjë gjethe të verdhë ose kur mbushin pellgjet me çatitë… Keep Reading
Janis Ricos Ndërsa gjuha e shkencës është analitike, gjuha e poezisë është sintetike, shprehëse. Në këtë rast universiteti më i madh është gjuha e popullit. Krahasoni mënyrën sesi flet një shkencëtar me mënyrën sesi flet një njeri popullor. Fjala e shkencëtarit ka një palëvizshmëri, si diç e ndenjur,veçanërisht tek folja, që është elementi më i… Keep Reading
HËNË E NGRIRË-Mario Benedetti Me këtë vetmi të pabesë të shurdhët me këtë vetmi me rënga të shenjta me ulërima të largëta me heshtje të përbindshme me kujtime të ngrira me net për të tjerët me sy të shqyer me këtë vetmi të zbrazët që s’të lypset fare mundet nganjëherë ta kuptosh dashurinë. … Keep Reading
