Poezi vertikale-Roberto Juarroz E TRETA POEZI VERTIKALE (1965) 2 Tjetri që mban emrin tim ka filluar të mos më njohë. Zgjohet aty ku mua më zë gjumi, ma dyfishon bindjen se unë mungoj, zë vendin tim sikur tjetri të isha unë, më kopjon në qelqnajat që s’i duroj dot, m’i thellon zgavrat e braktisura, i… Keep Reading
Jeta e vërtetë është shpesh ajo që ne nuk bëjmë-Oscar Wilde Kujtim Drishti “Këpucët” Fill pas leximit të këtij tregimi të realizmit fantastik, pa e kuptuar akoma se si, ndjeva veten të pushtuar fort nga mesazhi… Keep Reading
Përqafim-Merita Paparisto Përqafimi është një gjë e thjeshtë me krahë të mbështjellë në shpatullat e tjetrit, ka fijet e brinjëve të mbivendosura mbi njëra-tjetrën, ka një zjarr të vogël që merr frymë në oxhak të kraharorit… dhe asgjë më… Gropëza midis qafës dhe supit është lugina e vogël e mallit, ku koka lëshohet e papushtetshme,… Keep Reading
Gazmend Krasniqi Pashë se njëri ndër poetët më të njohur arbëreshë të sotëm, me dashamirësinë për të promovuar letërsinë e vendit të origjinës, paraqiste në rrjetet sociale një poezi të Rreshpjes, të përkthyer në italisht dhe të vendosur në faqet kulturore të atij vendi, por poezia nuk qe e poetit në fjalë. Arrita të komunikoj… Keep Reading
Kjo ështe një pjesë nga intervista e parë e Bukowski-t. Viti 1963. Nga dritarja e shtëpisë së Bukowski-t mund të shohësh dritat e shtëpisë së Aldous Huxley-t, lart në kodër, atje ku Huxley i suksesshëm jeton. A nuk ju shqetëson fakti që Huxley është në një pozicion të tillë, nga i cili mund t’ju spërkasë… Keep Reading
Roberto Juarroz-(1925 – 1995) 69 Çdokush ikën si të mundet, disa me gjoksin gjysmëhapur, të tjerë vetëm me një dorë, disa me kartën e identitetit në xhep, të tjerë me të në shpirt, disa me hënën e vidhosur në gjak dhe të tjerë pa gjak, pa hënë, pa kujtime. Çdokush ikën edhe pse nuk mundet,… Keep Reading
Në vitin e Skënderbeut Zhuljeta Grabocka Çina Legjendarizimi i epokës dhe i figurës së Skënderbeut në penën e Mitrush Kutelit. I Dy fjalë për eposin. Letërsia shqiptare për fëmijë ka lindur si një didaskali urtësie. Më vonë është bërë pjesë formuese e teksteve të mësonjëtoreve të para e dritëruar nga… Keep Reading
Lehtësia jote e papërballueshme-Arlinda Guma Ti qesh… dhe hareshëm më sillesh përqark, buzë greminës ku unë kam ndalur këmbët, e shoh fikurazi atje poshtë, në humbëtirë, ku pres të rrëzoj veten time… Por ti menjëherë ul prej qiellit një diell të kuq, e ma sjell para syve, dhe përreth bëhet kaq dritë… dhe përreth… Keep Reading
Lulkuqet-Frederik Rreshpja A janë plagë ato mes grurit, A ndonjë dhembje e pakuptueshme e planetit Që del herë pas here mes arës me grurë? Se vjen një kohë Kur dhe lulet bëhen plagë në ajër. Foto nga Ardian Fezollari Keep Reading
Keqardhje për vetveten – D.H. Lawrence S’kam parë kurrë asgjë të egër T’i vijë keq për vetveten. Trishtili i vocërr bie në tokë i ngrirë i vdekur Pa ndjerë kurrë keqardhje për vetveten. Përktheu: Arbër Zaimi Keep Reading
